Η ΟΠΕΡΑ ΤΗΣ ΠΕΝΤΑΡΑΣ
Μ’ έχουν πάρει από πίσω περιπολικά
και μαντρόσκυλα στο δρόμο μου γαβγίζουν
την καρδιά μου τη χρεώνουν άχρηστα υλικά
κι όλο νάιλον αγάπες μου χαρίζουν.
την καρδιά μου τη χρεώνουν άχρηστα υλικά
κι όλο νάιλον αγάπες μου χαρίζουν.
Τούτη η νύχτα ποτισμένη βιτριόλι
και τα κάγκελα ριγμένα καταγής
ό, τι βλέπουμε απόψε μην το πεις
...το ’χουν δει και το ’χουν μάθει απόψε όλοι.
Μ’ έχουν πάρει από πίσω περιπολικά
κάπου εδώ η σχιζοφρένεια σταθμεύει
ό, τι έχουμε αγαπήσει παθολογικά
από ξένο μισθοφόρο κινδυνεύει.
και τα κάγκελα ριγμένα καταγής
ό, τι βλέπουμε απόψε μην το πεις
...το ’χουν δει και το ’χουν μάθει απόψε όλοι.
Μ’ έχουν πάρει από πίσω περιπολικά
κάπου εδώ η σχιζοφρένεια σταθμεύει
ό, τι έχουμε αγαπήσει παθολογικά
από ξένο μισθοφόρο κινδυνεύει.
ΚΩΣΤΑΣ ΤΡΙΠΟΛΙΤΗΣ
ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Το θεατρικό έργο ήταν πρόχειρα γραμμένο και αντιαισθητικά σκηνοθετημένο.
Οι βασικοί πρωταγωνιστές ήταν ένας Εσατζής εν αποστρατεία,
ένας αιμομίκτης και μια τσούλα
που την παίρνανε παρτούζα τα πιτσιρίκια του Γυμνασίου.
Όμως ισχυριζόταν πως δεν έφταιγε η ίδια, φταίγανε τα ναρκωτικά.
-Στραγάλια,
πασατέμπος, φιστίκια, αναψυκτικά, σάμαλι, σημαιάκια…Ορίστε…
Τα λόγια ακούγονταν με ξενική προφορά. Οι μικροπωλητές ήταν πρόσφυγες.
Το σκηνικό θύμιζε Σαββατιάτικο παζάρι, λαϊκή πανήγυρη.
Στο διάλειμμα ακούστηκε από τα μεγάφωνα του θεάτρου το
καινούργιο λαϊκό σουξέ:
«Οι Κνίτες μου
θυμίζουν Χρυσαυγίτες»
-Μπαμπά θέλω μαλλί της γριάς….
-Δεν αφήνουν παιδί μου οι Χρυσαυγίτες …Το μαλλί της γριάς είναι
ροζ.
Η δίκη των Χρυσαυγιτών αναβλήθηκε ….άνευ λόγου.
Αντί να μαζευτούν ένα εκατομμύριο λαός να εκδηλώσει τα αντιναζιστικά
του αισθήματα και να τους πάει γαμώντας μέχρι την Κόρινθο, επέτρεψαν στους τραμπούκους
να χτυπήσουν δυο αυτόπτες μάρτυρες, φίλους του Φύσσα, που θα παρευρίσκοντο στη
δίκη ως μάρτυρες κατηγορίας.
Εκεί γύρω βρισκόντουσαν καμιά δεκαριά χαζοκνίτες με πανό. Διαμαρτύρονταν για την
κατεύθυνση (την φορά) του σφυροδρέπανου και για τις σχολικές αίθουσες του
Κορυδαλλού.
Η Μεσόγειος μετατράπηκε σε θαλάσσιο νεκροταφείο. Εκκρεμούν
άλλα 2.500.00 πρόσφυγες
που θα αποπειραθούν να εισέλθουν από τα παράλια
της Τουρκίας στα παράλια της Ιταλίας και της Ελλάδας.
Θα ’ρθουν τα μανεκένε
να λιάζονται στους ήλιους της πρωτεύουσας.
«Το πρωί τα βγάζουμε,
το βράδι τα βάζουμε. Τι έχουν τα έρμα και ψοφάνε;»
Εκκρεμούσε και το ραντεβού με τη Μέρκελ, τη Μπαρτσελόνα και την
Ιστορία….
«Η αρχή της αρχής της
διαπραγμάτευσης είναι ότι γίνεται διαπραγμάτευση…»
Με ξύλιασε ο
υπουργός! Πες κι άλλα τέτοια σύντροφε! Σε στηρίζω!
Ο μεγάλος ΣΥΡΙΖΑ έστειλε τα ΜΑΤ στην Πρυτανεία και ο μικρός
ΣΥΡΙΖΑ (η νεολαία) διαμαρτύρεται.
Οι Αμερικάνοι δυσανασχετούν για την αποφυλάκιση του Σάββα Ξηρού
και οι Τζιχαντιστές εξακολουθούν να αποκεφαλίζουν χριστιανούς.
Οι πρόσφυγες προτιμούν να πνιγούν παρά να πεθάνουν από χημικά.
Οι Αμερικάνοι δε μιλούν.
Η τριανταπεντάχρονη πήδησε από την ξύλινη γέφυρα των Υψηλών Αλωνίων πέφτοντας με το κεφάλι στο κράσπεδο
της παλιάς εθνικής οδού.
«Η σεβαστή καθοδήγηση»
ξηλώνει τα πατώματα. Δεν άφησαν τίποτα όρθιο τα εκτρώματα. Σύντροφε
βουλευτή, εσύ θα πληρώσεις τα επιτεύγματα των ανήθικων.
Παραλία, θάλασσα, ένα εξοχικό ταβερνάκι πλάι στο κύμα. Μεζέδες
(καλαμαράκια, γαρίδες, καραβίδες, σαλάτες, μπύρες). Όλα τα καλά του Ύψιστου.
Το έργο τελειώνει με μια σουρεαλιστική διαφήμιση με τον Γιάννη,
τον Γιώργο και τον Μάνο που τραγουδούν το λαϊκό άσμα «Θα σου δώσω μια να σπάσεις αχ βρε κόσμε γυάλινε…» Το τραγούδι συνεχίζει
ο λαϊκός βάρδος από την τηλεόραση.
Ξάφνου, ένας πελάτης της ταβέρνας πετάει ένα μπουκάλι μπύρας
στην οθόνη και την κάνει θρύψαλα ακολουθώντας σαν υπνωτισμένος τις οδηγίες του τραγουδιού.
Ένα μακρινό πλάνο δείχνει τους ανθρώπους χαρούμενους να τρώνε,
να πίνουν, να χορεύουν,
να απολαμβάνουν τον ήλιο και τον ήχο της θάλασσας
Το ραντεβού με την
Μπαρτσελόνα πραγματοποιήθηκε.
Ο Ολυμπιακός στο final four.
Καλή επιτυχία για τη
συνέχεια…!
