Ο ΜΠΟΛΕΚ ΚΑΙ Ο ΛΟΛΕΚ

  

                           Ο ΜΠΟΛΕΚ ΚΑΙ Ο ΛΟΛΕΚ

Είπαμε πως θα καταργήσουμε τα σύνορα

Είπαμε πως θα διαλύσουμε το κράτος

Κι αφήσαμε τους εαυτούς τους ίδιους μας

Μες στο γλοιώδικο περίβλημά τους

Η επανάσταση αποδείχτηκε ένα όνειρο

Μια βολεμένη και ευφυής δικαιολογία

Διατηρούμε την εσώτερη μιζέρια μας

Με επαναστατική φρασεολογία

Τα θλιβερά δεν σπάσαν τα καλούπια μας

Υποχθονιακές ψυχρές προκαταλήψεις

Ύπουλα βράζεις μέσα μας αρρώστια μας

Αγκομαχάς, για δεν το λες να μας αφήσεις

Η επανάσταση αποδείχτηκε ένα όνειρο

Μια ξοφλημένη και ευφυής δικαιολογία

Διατηρούμε την αισχρότερη τη βρώμα μας

Με επαναστατική φρασεολογία

Δύσκολο μονοπάτι σε τραβήξαμε

Ατέλειωτο και δεν σε ξεπερνάμε

Μας μπόλιασες βουβό μ’ απογοήτευση

Κι ίσως ν’ αξίζει μόνο που τολμάμε

Η επανάσταση αποδείχτηκε ένα όνειρο

Σαν ξεχασμένα να τελειώσουν παραμύθια

Παρά τα τόσα όνειρά μας που συντρίφτηκαν

Μες στα συντρίμμια ολοκληρώνεσαι αλήθεια…

Η επανάσταση αποδείχτηκε ένα όνειρο

Μια βολεμένη και ευφυής δικαιολογία

Διατηρούμε την εσώτερη μιζέρια μας

Με επαναστατική φρασεολογία…

          ΝΙΚΟΛΑΣ ΑΣΙΜΟΣ

 ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

Ο Μπόλεκ και ο Λόλεκ, δυο χαζοκνίτες 70χρονοι, φόρεσαν τις κόκκινες ποδίτσες τους με τα λευκά γιακαδάκια τους και κίνησαν για το 2ο Γυμνάσιο για να υποστηρίξουν τη μαθητική κατάληψη
Η αστυνομία και η πυροσβεστική είχαν αποχωρήσει και έτσι δεν τους συνέλαβαν για προσβολή 

της δημοσίας αιδούς. 

Ο Κούλης διαπραγματευόταν την επέκταση και τον εκσυγχρονισμό των αμερικάνικων βάσεων 

στη Σούδα.

Η Τζάκρη τον είχε κατηγορήσει για διεθνιστή και άπατρι.
Με αυτές τις κατηγορίες εκτέλεσαν τον Μπελογιάννη και εκατοντάδες άλλους…
Οι καταλήψεις είχαν επεκταθεί σε 700 σχολεία και ο κορονοϊός σε 124.
Το ΚΚΕ πάλευε να σωθεί για να μην πάρει το δρόμο του Λεβέντη.

Τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρόμος
Τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρόμος
Τώρα είναι δικός σου αυτός ο δρόοο…οοο….ομος!

Τα αιτήματα των μαθητών είναι σωστά, αγνά και δίκαια. Όμως οι Μπόλεκ και οι Λόλεκ, 

για να ελέγξουν το κίνημα, θα το φρενάρουν και θα το αποδυναμώσουν. 

Η κατάληψη έληξε, όπως θα λήγει κάθε απόπειρα αγώνα και διεκδίκησης, που θα προσπαθούν 

να καπελώσουν οι Μπόλεκ και οι Λόλεκ για να επωφεληθούν και για να μην χάσουν τα έδρανά τους και τους βουλευτικούς τους μισθούς. 

Ο Κούλης σκέφτηκε να επισκεφτεί την Τασμανία και πέθαναν 380 φάλαινες… 

Ο Κούλης σκοτώνει τα ψάρια… 

Τελικά, χωρίς ήθος, αισθητική και πολιτισμό τι είναι ο άνθρωπος; 

Ένα πράγμα που τρώει και χέζει! 

Ο GAY ΓΑΙΔΑΡΟΣ

                   Ο GAY ΓΑΙΔΑΡΟΣ

Έλα να πάμε στα καμένα,
δε μας χωράει πια το σπίτι,
έρχονται δύσκολες ημέρες
μουτζουρωμένες σαν Δευτέρες,
έρχονται φλόγες απ' τα δάση
και μια φωτιά να μας δικάσει,
μέσα στο πύρινό της χνότο,
από τον έσχατο ως τον πρώτο.
             

                     ΜΙΧΑΛΗΣ ΓΚΑΝΑΣ
.

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

Μια φράση για να αρχίσω…

Δυσκολεύομαι…

Ο Κούλης επισκέφτηκε τη Θεσσαλονίκη και οι σαρδέλες βγήκαν στα τσιμέντα.

Αυτοκτόνησαν…

Ο Άδωνις κόλλησε κορονοϊό τον Εβραίο επενδυτή που θα επένδυε στα ναυπηγεία

της Ελευσίνας… αλλά αυτός έφυγε…

Η Λέσβος καίγεται. Καίγονται οι δομές. Οι μετανάστες στους δρόμους…

Τα ΜΑΤ σε επιφυλακή.

Μια φυλακή είναι η αγάπη μου ετούτη τη στιγμή

Σε ονειρεύομαι…

Ο Ερντογάν απειλεί πως θα αμολήσει τους μετανάστες.

Και είναι η μόνη απειλή που φοβίζει τους Ευρωπαίους.

Όλα τα άλλα είναι εικονική πραγματικότητα… Ανήκουν στη σφαίρα της φαντασίας

Απόψε δεν κοιμήθηκα

Και έκατσα να σου γράψω

Και μολυβιά δεν τράβηξα

Δίχως να αναστενάξω…

Και μέσα σ’ όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε μέσα στα όρια της κατάντιας και της μιζέριας, καλούμαστε να επεξεργαστούμε και τις ατάκες των Αρχαίων φιλοσόφων.

Δυσκολευόμουν…

Βλέπετε, εγώ δεν έχω την ευχέρεια να γράφω και να αναλύω όπως οι διάσημοι συγγραφείς της πόλης μου, που παίζουν τους Αρχαίους στα δάχτυλα…

Εγώ καλά καλά δεν τους ξέρω όλους…

-Ποιος είναι ο Δημοσθένης;

-Ποιος είναι ο Ευριπίδης; Και τι δουλειά έκανε;

Δυσκολευόμουν…

Τις απορίες μου, μου τις έλυσε έτσι απλά ένας πρώην αντιπεριφερειάρχης.

Ακούστε το story:

Κάποτε ένας χωρικός ήθελε ν’ αποκτήσει έναν γάιδαρο για τις δουλειές του.

Μόλις λοιπόν πληροφορήθηκε ότι ένας συγχωριανός του είχε ένα γαϊδούρι για πούλημα, έτρεξε 

για να δει αν του κάνει να τον αγοράσει.

Πραγματικά, εξετάζοντας το ζωντανό, έμεινε ικανοποιημένος. Ρώτησε λοιπόν τον ιδιοκτήτη του 

για την τιμή του. Αλλά εκείνος, χαμηλώνοντας το βλέμμα του, σχεδόν με συστολή του είπε:
-Ξέρεις, πριν σου πω την τιμή, πρέπει να σου εκμυστηρευτώ κάτι: Ο γάιδαρος  είναι πούστης!
-Τι έκανε λέει; ρωτάει εμβρόντητος, μη πιστεύοντας στ’ αφτιά του ο αγαθός χωρικός.
-Αυτό που άκουσες, συνεχίζει σχεδόν περίλυπος ο ιδιοκτήτης του γαϊδάρου, σαν να αναγνώριζε μερίδιο δικής του ευθύνης ή συνενοχής για το κουσούρι του ζώου του.

Ο γάιδαρος είναι πούστης…
-Ε, καλά! απαντάει ο χωρικός, έχοντας προφανώς ξεπεράσει το αρχικό του ξάφνιασμα από την απροσδόκητη… «αποκάλυψη» και βέβαια, μη βρίσκοντας κανένα νόημα σε μια τέτοια συζήτηση γύρω από τις σεξουαλικές ιδιαιτερότητες του γαϊδάρου.

-Κι εμένα τί με κόφτει τί κάνει ο γάιδαρος;
-Δεν ξέρω, εγώ είχα υποχρέωση να στο πω… σχεδόν ψελλίζει το αφεντικό του ζώου, 

σηκώνοντας τάχα με αδιαφορία τους ώμους του, στην πραγματικότητα όμως προσπαθώντας 

να κρύψει την ικανοποίησή του για το ότι ξεπεράστηκε τόσο εύκολα και ανώδυνα το μειονέκτημα του ζώου.
-Πες μου πόσο κάνει, επανέρχεται αποφασιστικός ο αγοραστής.
-Τόσο…
-Εντάξει, έγινε!
Ευχαριστημένος ο χωρικός, καβάλησε στο γαϊδούρι που μόλις απόκτησε και γύρισε στο κονάκι του.
Την επόμενη μέρα πήγε με το γαϊδούρι στο χωράφι του.

Μάζεψε τη συγκομιδή της ημέρας, πατάτες, λάχανα, τομάτες, μελιτζάνες, χόρτα, μια καλή ζαλιά, 

κι αρχίνησε το φόρτωμα.

Το ζώο, υπομονετικό και υπάκουο, δεχόταν αδιαμαρτύρητα το βαρύ φορτίο.

 Όμως, μόλις ο χωρικός τελείωσε, ο γάιδαρος άρχισε να τσινάει σαν δαιμονισμένος και πέταξε όλο 

το φορτίο χάμω.

Ο αγαθός χωρικός απόρησε. Καλοπροαίρετα υπέθεσε ότι ίσως κάποια κακιά μύγα να τσίμπησε 

το ζώο και δικαιολογημένα αυτό αφήνιασε.

Φτου κι απ’ την αρχή, λοιπόν, ξαναφόρτωσε το ζώο.

Πάνω που τελείωσε όμως το φόρτωμα, πάλι τα ίδια. 

Κλοτσιές και τσινιές του γαϊδάρου, κι όλα τα πράγματα ξανά καταγής.

Κι αυτό επαναλήφθηκε και πάλι και πάλι…
Απαυδημένος ο χωρικός, μια και δυο κινάει με το γαϊδούρι και πάει στον συγχωριανό του 

που του τον πούλησε για να διαμαρτυρηθεί.
-Ρε πατριώτη, πιο ανάποδο ζώο από τούτο εδώ που μου πάσαρες δεν μου έχει ξανατύχει. 

Δεν υποφέρεται. Το και το μου έκανε…

Και ο δύστυχος βάλθηκε να εξιστορεί τον μπελά που τον βρήκε με τον γάιδαρο που αγόρασε.
Και τότε έρχεται αφοπλιστική η απάντηση από τον πρώην ιδιοκτήτη:
-Έεεε! Από πούστη γάιδαρο τί περιμένεις;

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Αν η τύχη (ή η ατυχία) σάς φέρει αντιμέτωπους με τον πούστη γάιδαρο, μη σας διαφύγει πώς πρέπει να τον προσφωνήσετε: «Καλημέρα σας, κύριε αντιδήμαρχε!»