Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2016

ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ

                ΠΡΟΦΗΤΙΚΟΝ
 
Σ’ αυτό το χώρο κάτι μου φέρνει
ρίγη γλυκιάς αδιαφορίας
Δεν τρέχει τίποτα έξω από μένα
ζω στο δικό μου μικρό παράδεισο

Σ’ αυτό το χώρο όλα μας φέρνουν
ρίγη ηδονής, ρίγη ευτυχίας
Δεν τρέχει τίποτα γύρω από μας
κανένα ίχνος ανησυχίας

Κλείνω τ’ αυτιά μου σε κάθε ψέμα
που μου ξυπνά φόβο παράλογο
Είμαι περήφανος που ζω σαν τον καθένα
στην αυτοκρατορία των ανάπηρων
                                                  
                                                   ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Ο Ερντογάν φοβίζει τους Τούρκους ότι ο χάρτης θα γυρίσει στη συνθήκη των Σεβρών,
αν αποχωρίσει ο ίδιος.
Και ο Αλέξης δηλώνει πως είχε πέσει μικρός στην μαρμίτα της αισιοδοξίας.
Συμβαίνουν τόσα πολλά τον τελευταίο καιρό.
«Κοσμοϊστορικές αλλαγές» που αν τις αναλύσεις με πολιτικά κριτήρια, υποκειμενικά και
με υποκρισία, μπορείς να μαγειρέψεις τα συμπεράσματα και να δώσεις μια αισιόδοξη νότα.
Αν όμως τα κοιτάξεις κατάματα, με το προφητικό ένστικτο του ποιητή, οι εξελίξεις θα είναι δύσκολες και επικίνδυνες.
Δεν είμαι με κανέναν. Ούτε με τον λαό ούτε με τον Θεό.
Ο Θεός κοιτάζει την πάρτη του και ο λαός είναι όχλος.
Αντικρίζω κάθε μέρα τα εμφυλιακά τους βλέμματα.

Υπάρχει συγκρατημένο μίσος.
Υπάρχει ασυγκράτητο μίσος.
Τα φρένα είναι φθαρμένα. Θα κοπούν στην ευθεία…
Εγώ το ξέρω. Είναι όλοι τους εναντίον μου: δεξιοί, αριστεροί, κομμουνιστές και φασίστες.
Είναι η μοίρα αυτών που ξεχωρίζουν από το κοπάδι, από τον όχλο.
Ρωτήστε τον Κατσαρό, τον Αναγνωστάκη, τον Αλεξάνδρου…
Άνω κάτω η Πατησίων. Προβοκάτορες καίνε τα τρόλεϊ.
Ο Καμμένος, με τα αποκριάτικα ρούχα του στρατού, σταυρώνει τους πιλότους.
Οι συνταξιούχοι έλαβαν το εφάπαξ βοήθημα για τις γιορτές και τους ήρθε «μία η άλλη»
Η χαρά τους θα είναι στιγμιαία. «Κυριακής χαρά και Δευτέρας λύπη»
Τον άλλο μήνα θα κλαίνε. Όταν συνειδητοποιήσουν τι έπαθαν με την περικοπή του ΕΚΑΣ.
Κι όπως έγραψε και ο σύντροφος Στάθης, ο σκιτσογράφος: «Αυτός ο Μέγας Λιόντας ο Ληστής έδωσε στην πλέμπα ένα επίδομα εφάπαξ για να την κλέβει επ’ άπειρον».
Ο υποτακτικός δεξιός πολιτικός, που ονειρεύεται για σπίτι του τον τάφο του Ινδού, πισίνα
και να σπουδάσει τα κωλόπαιδά του στο Μπέρκλεϋ ή στο Χάρβαρντ και που κατά βάθος χέζεται για τον φτωχό λαό, δεν έχει καμιά διαφορά από έναν άσχετο και ανιστόρητο αριστερό πολιτικό, που νομίζει ότι είναι αριστερός και που φέρνει τα ίδια καταστροφικά αποτελέσματα.
Οι ηττημένοι τζιχαντιστές στη Συρία αντιδρούν με τρομοκρατικά χτυπήματα στην Τουρκία και στην Ευρώπη.
Στη Ρωσία δεν υπάρχει περίπτωση να χτυπήσουν.
Θα τους αλέσουν με την ψιλή μηχανή του κιμά.
Θα γεμίζει η Ευρώπη φανατικούς μουσουλμάνους που θα απειλούν τους πάντες και τα πάντα. Ανεξέλεγκτος όχλος, που θυσιάζεται και θυσιάζει…
Δεκάδες χιλιάδες καλασνίκοφ βρίσκονται θαμμένα σε κασέλες, σκορπισμένα σε ολόκληρη 
την Ελλάδα. Ο εχθρός είναι εντός.
Τα τάγματα ασφαλείας βρίσκονται σε απόλυτη επιφυλακή. Έχει γεμίσει ο τόπος ρουφιάνους. Παριστάνουν τους αριστερούς και είναι χρυσαυγίτες.
Μοιράζουν στους πεινασμένους τραχανά, φασόλια και ληγμένα φάρμακα και τους μιλούν
για τη μεγάλη ιδεολογία με πρότυπο τον Ξανθόπουλο, τον Πρέκα και τον Φούντα.
Και την Χούντα! Και την Χούντα!

Οι εφημερίδες κλείνουν η μια μετά την άλλη και η «εντεχνίλα» έχει πέσει στα χέρια επικίνδυνων αμόρφωτων.
Ο πολιτισμός και η γλώσσα τραντάζονται συθέμελα.
Η γίδα Αμάλθεια θέλει να επιβάλει την αριστοκρατική της φυσιογνωμία και το αρχοντιλίκι της.
Τα πάντα είναι θέμα αισθητικής και είναι δύσκολο να την έχεις…

Τις μέρες του αυτόχθονος καιρού
Φέρτε ένα χάρτη του χωριού
Εγώ να σας μετρήσω
Το μέγεθος της τρέλας σας
Και της ανοησίας…



Δευτέρα 5 Δεκεμβρίου 2016

ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ


                  ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ
                                        Τα πιο ωραία παραμύθια
 απ’ όσα μου ’χεις διηγηθεί
 αχ είν’ εκείνα που μιλούσαν
 για τα παιδιά που ’χουν χαθεί

 Για τα παιδιά που χάθηκαν
 στο στοιχειωμένο δάσος
 στις λίμνες στο βορρά
 Για τα παιδιά που χάθηκαν
 στου δράκου το πηγάδι
 στης στρίγκλας τη σπηλιά.

 Σε συμμορίες με ζητιάνους
 σε αχυρώνες και σ’ αυλές
 και σε καράβια του πελάγους
 με λαθρεμπόρους πειρατές

 Για τα παιδιά που τα ’συραν
 στης Αφρικής τις αγορές
 εμπόροι και ληστές
 και φοβισμένα κι ορφανά
 στη Σμύρνη και στη Βενετιά
 τα πιάσαν οι φρουρές.

 Ψωμί ζητήσαν του φουρνάρη
 λίγο νερό του καφετζή
 τα διώχνει ο πρώτος μ’ ένα φτυάρι
 κι ο άλλος λύνει το σκυλί

                                         Στις λυπημένες πολιτείες
 πέφτει μια κίτρινη βροχή
 στο σώμα μου έχω ανατριχίλες
 και το `να δόντι μου πονεί
                                   
                                        Το γράμμα σου δέκα σελίδες
 πάλι η ίδια συμβουλή
 μου λες στο σπίτι να γυρίσω
 μου λες ν’ αλλάξω πια ζωή

                                         Ομίχλη πέφτει στις σκεπές
 φεύγουν οι φάτσες σαν σκιές
 και τρέμει το κερί
 φωτιές ανάβουν στις ακτές
 μέσα στ’ αυτιά μου ακούω στριγκλιές
 και τρέμω σαν πουλί.
                                                        
                                                     ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
«Ο γέρο-Κάστρο πέθανε, ο γέρο-Κάστρο πάει…»
Αγαπώ τα καρτούνς περισσότερο από τους ανθρώπους. Ίσως γιατί είναι αθάνατα.
Ίσως γιατί δεν ασπρίζουν τα γένια τους και τα μαλλιά τους.
Ίσως γιατί δεν αρρωσταίνουν ποτέ. Ίσως γιατί δεν γερνούν ποτέ. 
Ο άνθρωπος είναι όμορφος, όταν πεθαίνει νέος. Να, σαν τον Τσε.
Τα μαλλιά του ανέμιζαν στον αέρα. Δεν μπορούσε να τον σταματήσει κανείς.
Κανείς. Εκτός αν έδινε μόνος του το τέλος…
Έφυγε από την Κούβα, αρνούμενος τη θέση του Υπουργού Βιομηχανίας,
και μαζί με τους δώδεκα μαθητές του χάθηκε στη Βολιβία.
-Μην πολεμάς στην πρώτη γραμμή, του έλεγε ο Φιντέλ, άφησε τους άλλους.
Εσύ μας χρειάζεσαι και για μετά…
Όμως, ο Τσε δεν έφυγε ποτέ του από την πρώτη γραμμή.
Μετά την κατάρρευση του σοσιαλισμού ήρθε το εμπόριο, οι επισκέψεις του Πάπα, του Ομπάμα, μέχρι και του Κοκού και του Καρατζαφέρη. 
Τα πρόσωπα της επανάστασης έγιναν καρικατούρες. 
Τσολιαδάκια Made in Japan.
Ο Τσε τα είχε προβλέψει όλα, όπως κι ο Μαγιακόφσκι.
Δεν υπήρχαν πια κόκκινες γραμμές. Υπήρχαν κόκκινες υπόγειες διαδρομές.
Παιδική πορνεία, μαφία, ναρκωτικά. Το «αμερικάνικο όνειρο» πνιγμένο στα νερά
του ωκεανού και οι αμερικάνικες βάσεις νοικιασμένες.
Για όλα έφταιγε το Εμπάργκο; Για όλα έφταιγε η κατάρρευση του σοσιαλισμού;
Για όλα έφταιγε ο καραγκιόζης ο Τραμπ;
Του κώλου τα νιάμερα…
Τελετές, καραμούζες και φιέστες, δηλώσεις, κροκοδείλια δάκρυα και λυκοφιλίες.
«Ο γέρο-Κάστρο πέθανε, ο γέρο-Κάστρο πάει…»
Ο σοσιαλισμός θα πρέπει να επανεξεταστεί με βάση την ελευθερία και τη δημοκρατία,
τις ανθρώπινες ανάγκες και τις ανθρώπινες αξίες. 






Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2016

Η ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΤΗΣ ΓΥΦΤΙΑΣ


          Η εκδίκηση της γυφτιάς
                            Άγγελος εξάγγελος μας ήρθε από μακριά
 γερμένος πάνω σ’ ένα δεκανίκι
 δεν ήξερε καθόλου μα καθόλου να μιλά
 και είχε γλώσσα μόνο για να γλείφει

 Τα νέα που μας έφερε ήταν όλα μια ψευτιά
 μα ακούγονταν ευχάριστα στ’ αυτί μας
 γιατί έμοιαζε μ’ αλήθεια η κάθε του ψευτιά
 κι ακούγοντάς τον ησύχαζε η ψυχή μας

Έστησε το κρεβάτι του πίσω απ’ την αγορά
 κι έλεγε καλαμπούρια στην ταβέρνα
 μπαινόβγαινε κεφάτος στα κουρεία και στα λουτρά
 και χάζευε τα ψάρια μες στη στέρνα

 Και πέρασε ο χειμώνας κι ήρθε η καλοκαιριά
 κι ύστερα πάλι ξανάρθανε τα κρύα
 ώσπου κάποιο βραδάκι βρε τι του `ρθε ξαφνικά
 κι άρχισε να φωνάζει με μανία

 Τα πόδια μου καήκανε σ’ αυτή την ερημιά
 η νύχτα εναλλάσσεται με νύχτα
 τα νέα που σας έφερα σας χάιδεψαν τ’ αυτιά
 μα απέχουνε πολύ απ’ την αλήθεια

 Αμέσως καταλάβαμε τι πήγαινε να πει
 και του `παμε να φύγει μουδιασμένα
 αφού δεν είχε νέα ευχάριστα να πει
 καλύτερα να μην μας πει κανένα
                                                                      ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
28η Οκτωβρίου. Στο φινάλε της μαθητικής παρέλασης, εμφανίζεται στην εξέδρα των επισήμων
η Ελένη Λουκά να ωρύεται. 
-Φίλη, προδότη, Γερμανοτσολιά! Να φύγεις από τη χώρα!
Λίγες μέρες μετά, ο υπουργός παιδείας, Νίκος Φίλης, καρατομείται από τον Αλέξη Τσίπρα (πρωθυπουργό), τον Ιερώνυμο (αρχιεπίσκοπο) και την Ελένη Λουκά (λαϊκή εκπρόσωπο),
που μετείχαν σε μυστική σύσκεψη.
9 Νοεμβρίου. Εμπρησμός στο σπίτι του αρχιδιαιτητή Μπίκα.
10 Νοεμβρίου. Χειροβομβίδα στη Γαλλική πρεσβεία με έναν φρουρό τραυματία.
Η χειροβομβίδα ήταν Ρωσικής προελεύσεως.
Έτσι, καλείται η αντιτρομοκρατική υπηρεσία, να περιφρουρήσει τον πρόεδρο της Αμερικής,
Μπαράκ Ομπάμα, μαζί με τους πενήντα ειδικούς φρουρούς του, που θα τον συνοδεύουν κατά
την επίσκεψή του στην Αθήνα την 15η και 16η  Νοεμβρίου.
Την ίδια μέρα, μετά από καθυστέρηση μιάμισης ώρας, στην 6η κατά σειρά  συνδιάσκεψη
των προέδρων, αποφασίζεται η επαναλειτουργία του Ραδιοτηλεοπτικού Συμβούλιου και ψηφίζονται τα νέα του μέλη.
Όμως, ο Κούλης έπεσε στην παγίδα του Αλέξη στα μυστικά νταραβέρια.
Την απόφαση αυτή, για την επανεκκίνηση του ΕΣΡ, την επέλεξε πρώτον για να μην απομονωθεί
και δεύτερον για να μην πάρει την ευθύνη για τη μη συγκρότηση του ΕΣΡ.
Ο Αλέξης κατάφερε με αυτή την ταχτική να συσπειρώσει γύρω του άλλες πολιτικές δυνάμεις.
Αν ο Κούλης στις επερχόμενες εκλογές δεν καταφέρει να πάρει την αυτοδυναμία, ο Αλέξης,
σαν δεύτερο κόμμα, θα σχηματίσει κυβέρνηση μαζί με όλους τους άλλους.
Κι έτσι θα γλιτώσει κι από τον Καμμένο.

«Μη φωνάζεις πως χαζεύω σαν με βλέπεις να γυρνώ
 την αγάπη μου μαζεύω μες απ’ το σκουπιδαριό»

9 Νοεμβρίου. Ο σεναριογράφος των Simpsons επιβεβαιώνεται. Το είχε προβλέψει δεκάξι χρόνια
πριν, σε τηλεοπτικό επεισόδιο της σειράς. Και ο Τραμπ εξελέγη!
Καρτουνίστικες επιλογές;
Γιατί; Είναι όλοι τους Αμερικανάκια; Μαλάκες; Ηλίθιοι;
Ήταν η εκδίκηση της γυφτιάς; Μα υπήρχαν και εύποροι και διανοούμενοι.
Υπερασπιστές του κράτους, του έθνους, της πατρίδας τους, της περιουσίας τους, του αστικού τους ήθους, των εθίμων και των παραδόσεών τους.
Μήπως η παγκοσμιοποίηση καταστρέφει και καταπίνει τα πάντα;
Οι δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές στο Λος Άντζελες, στη Νέα Υόρκη και στο Πόρτλαντ του Όρεγκον δεν αποδέχονται τον καινούργιο τους πρόεδρο. Και θα υπάρξουν και άλλες διαμαρτυρίες, ακόμα πιο έντονες, από τον «Αυθόρμητο» λαό και τους εγκάθετους των ΜΜΕ, που υπερασπίζονται τους Κλίντον.
Αλλά ας δούμε τους εφτά λόγους που οδήγησαν στην εκλογή του Τραμπ:
1 Είναι άντρας
2 Τον εγκρίνει ο Πούτιν
3 Είναι Ολυμπιακός
4 Θεωρεί την εργασία δικαίωμα
5 Δεν έχει καμιά σχέση με τη διάλυση της Ομοσπονδίας της Γιουγκοσλαβίας
6 Δεν έχει καμιά σχέση με το λιντσάρισμα, τον βιασμό και τη δολοφονία του  
   Καντάφι
7 Δεν έχει καμιά σχέση με την αλεστική κρεατομηχανή της παγκοσμιοποίησης,  
   που αλέθει τα πάντα και αποβάλλει αίμα.




11 Νοεμβρίου. Ανακοινώνεται από τους διαχειριστές του στο facebook η είδηση του θανάτου
του Leonard Cohen.
Με συντρόφευσε στα εφηβικά μου χρόνια, στο δωμάτιο μου, στην απομόνωση, σε ώρες περισυλλογής, στα bar, στις παραλίες.
Λίγες μέρες πριν, άκουσα τον τελευταίο του δίσκο. Προαναγγέλλει το τέλος, απαγγέλλοντας
με ρόγχο θανάτου. Όμως το αποτέλεσμα σε παγώνει. Σε ταράζει. Σε αδειάζει. Σε απελευθερώνει. Νιώθεις έναν τεράστιο θαυμασμό. Είναι από τους σημαντικότερους δίσκους που έχω ακούσει.
Η λιτή μουσική, ένα «απλό μουσικό χαλί», η δύναμη της ποίησης μαζί με την δύναμη της πραγματικότητας, της αλήθειας και του προσωπικού του ήθους δημιουργούν ένα αριστούργημα, ένα μεγάλο έργο τέχνης που αφήνει πίσω του ο σεμνός αυτός καλλιτέχνης παρακαταθήκη στις νεότερες γενιές.
Κατεβάστε το. Αγοράστε το. Ακούστε το! Leonard Cohen «You want it darker»





Σάββατο 5 Νοεμβρίου 2016

ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΑΦΗΣ


   ΑΣΚΗΣΕΙΣ ΑΦΗΣ

                                         Πολλά ήταν τα ψέματα 
 που είπαμε ως εδώ
 ας πούμε και μια αλήθεια
 κι ας πέσει στο γιαλό.
                           Ο κόσμος είναι ζόρικος
 κι εμείς ασθενικοί
 και ό,τι πούμε
 το παίρνει η βουή.
                           Σημαία από νάιλον
 υψώνουμε σημαία πλαστική
 ο κόσμος δεν έχει τίποτε να χάσει
 και τίποτε να βρει.

 Τα ρούχα μου νομίζατε
 πως ήτανε χρυσά
 με παίξατε στα ζάρια
 και χάσατε ξανά.
                           Έρχεστε κατά πάνω μου
 μιλώντας σαν τρελοί
 τ’ αυτιά μου κλείνω
 κι αφήνω μια φωνή.

 Σημαία από νάιλον
 υψώνουμε σημαία πλαστική
 ο κόσμος δεν έχει τίποτε να χάσει
 και τίποτε να βρει.

                                      ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Ασκήσεις αφής και αγρανάπαυση.
Μελωδικές άρσεις.
Όχι όμως στη γειτονιά των αγγέλων αλλά στη γειτονιά των ρουφιάνων

Ωχ πηδώ χοροπηδώ
Κι έχω ένα τσίρκο ηλεκτρικό
Μες το μυαλό μου
Μες το μυαλό μου που ’χει όρια
Και μια ελευθερία ζόρικια
Αλίμονό μου…

-Ποιος είναι ο Δεηθώμεν;
Η κούκλα του πολυκαταστήματος προσαρμοζόταν σε κάθε λογής ρούχο.
Στα ρούχα του μπάτλερ, του μπάρμαν, του καουμπόι, του αστροναύτη, του
μπασκετμπολίστα, του τουρίστα, του ζιγκολό, του πλανητάρχη.
-Αισχύλος, Ευριπίδης, Σωκράτης, Αριστοτέλης, Όμηρος, Ηρόδοτος,
Θουκυδίδης, σπανακόπιτα, ταραμοσαλάτα, κουραμπιέδες, μελομακάρονα,
σάμαλι, μπακλαβάς…

Αρμπαρόριζα
Αλάβαστρο
Αφρόκρεμα
Αρχίδια…

«Τα σύνορα της καρδιάς» του Ερντογάν για την επανεξέταση της συνθήκης της Λοζάνης και το πακέτο των διαπραγματεύσεων που προτείνει ο Αλβανός πρωθυπουργός Ραμα στενεύουν τα πράγματα.
Όμως ο εχθρός είναι εντός…..


Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2016

ΠΩ! ΠΩ! ΠΩ! Ο ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ!


     ΠΩ! ΠΩ! ΠΩ! Ο ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ!
              Γύρω άδεια πουκάμισα άδεια χωρίς Ελένη
 στήνω θεούς ανδρείκελα ζωή  μπασταρδέμενη

 Γυμνώνω το παράλογο κι είναι σαν τη Λερναία
 ένα κεφάλι κόβεται φυτρώνουνε εννέα
 τρυπάνε το συκώτι μου όπως του Προμηθέα
 ένα κεφάλι κόβεται φυτρώνουνε εννέα

 Με θρόνους που το χέρι μου σας δίνει με την κάλπη
 τολμάτε κι από πάνω μου το παίζετε βαρβάτοι
 αφού για να το κάνετε σας λείπει αυτό το κάτι
 Αν βγάλεις το φτιασίδωμα θα δεις τι είναι κράτος
 η Λουκρητία του Αρκά κι ο γάτος ο Καστράτος
                                                          
                                                        ΝΙΚΗ ΠΑΠΑΘΕΟΧΑΡΗ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Πω! Πω! Πω! Ο Πολύδωρας! Ο γιος του ανέμου, ο εφευρέτης της ζαρντινιέρας, ο απόφοιτος του πανεπιστημίου της Νεβάδα, ο καβαλάρης της Harley, o Dum sriro spero, ο συγγραφεύς των τριάντα
και πλέον βιβλίων, η ψυχή του Κώστα Καραμανλή, ήταν τελικά η επιλογή της κυβέρνησης για τη θέση του προέδρου του ΕΣΡ.
Ο πολιτικός συνεργάτης των ακροδεξιών Νίκου Νικολόπουλου και Παναγιώτη Ψωμιάδη. 
Ο ένθερμος οπαδός του Νίκου Παππά της Χρυσής Αυγής και του Ολυμπιακού.
Αλήθεια ρε Πολύδωρα, πώς τα συνδυάζεις όλα αυτά;
Η ποικιλομορφία σου και ο πλουραλισμός σου ξεπερνούν τα όρια.
Στη διάσκεψη των προέδρων για το ραδιοτηλεοπτικό συμβούλιο, ο πρόεδρος της Βουλής Βούτσης τον έκαψε και τον έσβησε στο τασάκι σαν φτηνό τσιγάρο.
Χρησιμοποιήθηκε σαν αστειάκι και γελάσαμε πολύ. Αποφορτίστηκε όμως η ατμόσφαιρα, για να καταλήξει μάλλον σε συναίνεση την Πέμπτη.
Θα μπορούσαν να ειπωθούν κι άλλες παρόμοιες προτάσεις και να γίνει κι ένα μονόπρακτο με πολύ κέφι και πολλούς πρωταγωνιστές, όπως τον Γιώργο Παπανδρέου, τον Παναγιώτη Λαφαζάνη,
τη Ζωή Κωνσταντοπούλου, τον Παναγιώτη Ψωμιάδη, τον Ζωρζ Πιλαλί και τον Μένιο Φουρθιώτη.
Ο Βύρωνας, την επομένη, δήλωνε πως δεν είναι Αρειανός και πως δεν φέρει κεραίες.
Ο Αλέξης έχει διαλύσει τα πάντα. Γιατί να μην διαλύσει και την ΝΔ;
Στη συζήτηση των αρχηγών των κομμάτων, στη Βουλή, προ ημερών, ο Κούλης μιλούσε μόνος του.
Δεν ήταν εκεί ούτε ο Καραμανλής ούτε ο Σαμαράς ούτε ο Μεϊμαράκης.
Μονάχα ο Άδωνις ήταν εκεί και χτυπιότανε σαν σέικερ.
Ο Κούλης τη διπλωματία δεν την χειρίζεται καλά. Δεν το παίζει καλά. Οι κινήσεις του είναι επιπόλαιες και ανώριμες. Λειτουργεί σαν έφηβος γεμάτος σπυράκια ακμής στο πρόσωπο.
Και το πουλί του να έπαιζε ο Κούλης, θα κινδύνευε να πετύχει το μάτι του!
Ο Ντόναλντ θα κερδίσει την Χίλαρι, λέει ο Πούτιν.
Το ασφαλιστικό θα ξανανοίξει, λένε οι νταβατζήδες.
Κι ας έκλεισε η πρώτη αξιολόγηση, που το συμπεριελάμβανε.
Η Χειρουργική στη Λαμία έκλεισε από έλλειψη αναισθησιολόγου, όπως έκλεισε και η Παιδιατρική και η Γυναικολογική. Κι ας «βαίνωμεν προς ανάπτυξιν» όπως λένε οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Κατά τα άλλα…Το ασπρόμαυρο τοπίο σκοτεινιάζει…
Ανεργία, ελαστικές σχέσεις εργασίας, απολύσεις, λουκέτα, δημοπρασίες και κατασχέσεις, ψαλίδισμα σε μισθούς και συντάξεις.
Μετανάστευση, ανέχεια και ντροπή!
Και η συνέχεια…
Αναμένοντας τους σεισμούς που έρχονται…

 Αν βγάλεις το φτιασίδωμα θα δεις τι είναι κράτος
 η Λουκρητία του Αρκά κι ο γάτος ο Καστράτος
 Ευνούχος και χορτάτος

 Αν βγάλεις το φτιασίδωμα θα δεις τι είναι κράτος
 η Λουκρητία του Αρκά πόδια ανοιχτά και τσαμπουκάς
 κι ο τύπος ο Καστράτος
 Αν βγάλεις το φτιασίδωμα θα δεις τι είναι κράτος
 που ευνούχο εσύ τον διάλεξες και σου το παίζει γάτος







Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2016

ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΟ ΜΠΛΟΥΖ


          ΠΑΡΑΤΕΤΑΜΕΝΟ ΜΠΛΟΥΖ
                          Πόσους δρόμους πρέπει ένας άντρας να διαβεί,
πριν ο άλλος ΑΝΘΡΩΠΟ τον πει;
Πόσες θάλασσες πρέπει το αγριοπερίστερο να περάσει,
πριν η αμμουδιά της θάλασσας το σώμα του σκεπάσει;
Πόσες ακόμα βολές τα κανόνια πρέπει να ρίξουν
πριν για πάντα σωπάσουν;
Η απάντηση, φίλε μου, υπάρχει σαν πνοή του αγέρα,
η απάντηση είναι  πνοή στον αέρα.
Πόσα χρόνια μπορεί το βουνό να υπάρξει
πριν η θάλασσα τ’ αρπάξει;
Πόσα χρόνια μπορεί ο άνθρωπος να ζει
πριν ελευθερωθεί;
Πόσα αυτιά ένας άνθρωπος πρέπει να έχει
για να ακούσει τον πόνο και τα βάσανα των άλλων;
Πόσους θανάτους θα πρέπει να ζήσει,
πόσα τα μάτια του να δουν για να χορτάσουν
μέχρι να φανεί πως πέθαναν χιλιάδες;
Η απάντηση, φίλε μου, υπάρχει σαν πνοή στον αγέρα,
η απάντηση είναι  πνοή στον αέρα.
                                                        ΜΠΟΜΠ ΝΤΥΛΑΝ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Οι δημιουργοί της νέας αριστερής άποψης συνευρέθηκαν σε γεύμα εργασίας.
Παρόντες ήταν ο υπουργός Επικρατείας, Παππάς και οι εκπρόσωποι του ΣΚΑΙ, 
Αλαφούζος, Παπαχελάς, Τσίμας Πορτοσάλτε και Παπαδημητρίου.
Τι μπορεί να λέγανε; Για τον Παναθηναϊκό;
Την επομένη, ο ΣΚΑΙ μετέδιδε (σαν έκτακτη είδηση) το συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ παρέα με τα κρατικά κανάλια και εκεί είδαμε και άλλους νεοαριστερούς, όπως τον Τζουμάκα, την Ξενογιαννακοπούλου, τον Κουβέλη, τον Χριστοδουλάκη, τον Χαρδαβέλα και το Κολοκοτρωνίτσι.
Ο Τσοχατζόπουλος έλειπε. Ήταν στη φυλακή. Και ο Σημίτης θα ’ρθεί σε λίγο…
Το συνέδριο αρχίζει. Ο Καμμένος ανεβαίνει στο βήμα.
-Σύντροφοι και συντρόφισσες...
Τι ζούμε;
Αυτοί, δεν είναι η νέα αριστερά. Δεν είναι πια οι συνιστώσες. 
Είναι ένα απέραντο και ατελείωτο τσίρκο!
Τα άτομα με ειδικές ανάγκες, διαμαρτυρόμενοι για τα επιδόματά τους, που κόπηκαν, διώχτηκαν
από το Μαξίμου, όπως και οι συνταξιούχοι, που τους περιέκοψαν τις συντάξεις. 
Οι δικαστικοί αποκαταστάθηκαν οικονομικά, ώστε να παίρνουν σωστές αποφάσεις.
Ο ανασχηματισμός θα γίνει μετά το τέλος του συνεδρίου και θα έχει τεράστιες εκπλήξεις.
Τις ξέρω όλες αναλυτικά αλλά δεν θέλω να σας χαλάσω την έκπληξη. 
Πάμε τώρα σε κάτι πιο σοβαρό. Αρκετά ασχολήθηκα με τις μαλακίες του ΣΥΡΙΖΑ.
«Οι άνθρωποι βιάζονται να πάνε σε ανούσιες δουλειές.
Τους βλέπεις να βήχουν το ξημέρωμα στον υπόγειο σιδηρόδρομο.
Συνθλίβουν την ψυχή τους με ανιαρά πράγματα όπως το νοίκι, τα ρούχα, το αέριο,
το ηλεκτρικό, την ασφάλεια… 
Συμπεριφέρονται σαν χωρικοί που μόλις άφησαν τα χωράφια και τους γαργαλάει
η επιθυμία να αγοράσουν στολίδια»
Παρατεταμένο μπλουζ
«Ο δρόμος», είναι η φυγή και η επιστροφή στην ανάλαφρη πραγματικότητα. Απαλλαγμένη από το βάρος των ανούσιων πραγμάτων, επιθυμιών, κατασκευασμένων «θέλω» και βασανιστικών «πρέπει».
Η φιλοσοφία «του δρόμου», είναι η χαλαρή πορεία και η στροφή στο νέο δρόμο της απλότητας και της αυθεντικότητας. Το βιβλίο του Κέρουακ ταξιδεύει τον αναγνώστη στην αυγή του κομφορμισμού στις ΗΠΑ. Με ζωηρές, πολύχρωμες περιγραφές και συμβολικές αναφορές, όρισε τη γενιά των Μπητ.
Ένα παρατεταμένο μπλουζ, συνοδεία του ελεύθερου ταξιδιώτη.
Ο Ντύλαν ακολούθησε τις γραμμές του τρένου που έστησε ο Κέρουακ και τις επέκτεινε.
Ο γνωστός μουσικός δημοσιογράφος Ρόμπερτ Σέλτον έγραψε γι' αυτόν:
«Αυτό το αγόρι είναι μια διασταύρωση παιδιού του κατηχητικού και των μπήτνικς.
Έχει μεγάλο ταλέντο.»
Ο Ντύλαν είναι η νέα φωνή της Αμερικής, είναι η διαμαρτυρία, η άρνηση, η αμφισβήτηση,
η επανάσταση. 
Ο ίδιος όμως αρνείται τον ρόλο της φωνής του κινήματος.
Εγκαταλείπει τα τραγούδια διαμαρτυρίας και επηρεασμένος από τους μεγάλους συμβολιστές ποιητές (Μπωντλαίρ, Ρεμπώ και κυρίως τον  Έλιοτ) διαμορφώνει την φωνή της rock και ανταμείβεται με το Νόμπελ λογοτεχνίας στα 75 του χρόνια, ενώ εξακολουθεί να βρίσκεται δυναμικά επί σκηνής.
Όμως το Νόμπελ δεν είναι του Ντύλαν. Είναι η αναγνώριση και η καταξίωση ολόκληρης της rock κουλτούρας από την γέννησή της μέχρι και σήμερα.
Το μεγαλοπρεπές μνημείο του καπιταλισμού καταρρέει…
Την κατάρρευσή του θα συνοδεύουν το άγχος, οι νευρώσεις, η μοναξιά και ο κυνισμός.
Οι Μπήτνικς θα  προσφέρουν την ελευθερία του δρόμου.
Δίχως στόχο, χωρίς προορισμό, αφού η πραγματική ελευθερία δεν σημαίνει απλώς να φεύγεις, αλλά να μην επιθυμείς να ξέρεις πού πηγαίνεις.
Το ταξίδι γίνεται φυγή, που κουβαλάει ένα νεανικό και ξέφρενο ενθουσιασμό, διψασμένο για ζωή.







Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2016

ΑΛΛΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΛΑΓΟΣ

             ΑΛΛΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΛΑΓΟΣ


 Από τη χώρα των θαυμάτων η Αλίκη
 κατέβηκε μια βόλτα στη Θεσσαλονίκη
 Δεν είχε φράγκα να νοικιάσει ένα σπίτι
 τράβαγε μόνη της ετούτο το μανίκι

 Και της την πέσανε μια μέρα δυο μπάτσοι
 σ’ ένα παγκάκι η καημένη είχε κάτσει
 Μα δεν κατάλαβαν πως ήταν η Αλίκη
 και τη συνέλαβαν σαν άστεγο αλήτη

 Τότε τους είπε τη δικιά της ιστορία
 προσπάθησε να ηρεμήσει τα θηρία
 Πότε πιστέψανε οι μπάτσοι την αλήθεια;
 Νομίζανε πως τους πουλούσε παραμύθια

 Και την κρατήσανε στο τμήμα δυο νύχτες
 με μια τσατσά και δύο τάχα διαρρήκτες
 Ήρθαν την άλλη να την βγάλουν ευτυχώς
 δυο τραπουλόχαρτα κι ένας ψηλός λαγός

 Μα ο λαγός φορούσε πράσινα σταράκια
 Έφαγε κάμποσες και είδε αστεράκια
 Τα ίδια φόραγε ο παπουτσωμένος γάτος
 μα αυτουνού ήτανε πράσινος κι ο πάτος

 Τώρα η Αλίκη κάνει απεργία πείνας
 κάπου στο Σύνταγμα στο κέντρο της Αθήνας
 Μαζεύει φίλους και φωνάζει στο λαό
 «Αλληλεγγύη βρε κουφάλες στο λαγό!»

                    ΣΠΥΡΟΣ ΓΡΑΜΜΕΝΟΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Αυτή την πόλη την χαρακτηρίζουν τα αδέσποτα και τα κακοπαρκαρισμένα αυτοκίνητα.
Δεν έχει τίποτα άλλο να επιδείξει. Μόνο έναν δήμαρχο κοντό και ψευδό κι ένα επιτελείο αντιδημάρχων άσχετων, που λειτουργούν σαν δημόσιοι υπάλληλοι.
Εκδηλώνουν δηλαδή το ενδιαφέρον τους συγκεκριμένη ημερομηνία για να πάρουν τον μισθό τους.
Κατά τα άλλα, οι μετανάστες τώρα πνίγονται στην Αίγυπτο. Άλλαξαν χώρα ταφής.
Οι μαύροι στην Αμερική σκοτώνονται στους δρόμους από λευκούς αστυνομικούς επί των ημερών του μαύρου προέδρου Ομπάμα..
Ο Ερντογάν βάζει ζήτημα συνόρων στα νησιά του Αιγαίου για να δείξει τις επεκτατικές του διαθέσεις και για να υποτιμήσει τους Κεμαλιστές.
Ο Φίλης, ο μόνος που ενεργεί σωστά, βρίσκεται ανάμεσα σε πολλά πυρά.
Θα επικρατήσει ή θα έχει την τύχη του Τρίτση;
Οι προέδροι των ποδοσφαιρικών ομάδων που διεκδικούν το πρωτάθλημα έγιναν καναλάρχες, εκτός από τον Μελισσανίδη, που έχει τον ΟΠΑΠ.
Η συνεργασία τους λειτουργεί άψογα: όταν χάνει ο ένας, οι άλλοι έρχονται ισοπαλία.

                                    Ο ήλιος έλαμψε θολός
                                    στην ερημιάν ετούτην
                                    Μα άλλος ήταν ο λαγός
                                    ήταν λαγός του Πούτιν

Οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ έχουν επενδύσει στην εκλογή τους.
Οι μισθοί τους είναι 400.000 ευρώ μέσα στην τετραετία. Χώρια οι επιτροπές και «τα τυχερά».
Οι επενδυτές που προέκυψαν μέχρι τώρα στη χώρα μας είναι το κινεζικό κράτος για τα λιμάνια,
το γερμανικό κράτος για τον ΟΤΕ και τα αεροδρόμια, το ιταλικό κράτος για τον σιδηρόδρομο
και το γαλλικό κράτος για το νερό. 
Το ελληνικό κράτος δεν είναι ικανό να ξηλώσει τα πλακάκια στις πλατείες για να φυτέψει μαρούλια και χασίσι κι έτσι να στραφούμε στον πρωτογενή τομέα παραγωγής.
Οι Λαφαζανικοί παίξανε θέατρο στα θεωρεία της Βουλής για να τους δείξει για λίγα λεπτά
η τηλεόραση. Ο Λεβέντης ψάχνει εταιρείες δημοσκοπήσεων να τις δωροδοκήσει για να τον δείχνουνε με υψηλά ποσοστά. Η Φώφη τσαμπουκαλεύεται σαν στραβογαμημένος φορτηγατζής.
Ο Κούλης μιλάει στη Βουλή λες και είναι ο αρχηγός της ΜΑΚΙ και ο Θεοδωράκης λες και απευθύνεται στα προνήπια… Μέχρι εκεί όμως μπορεί…
Αν δεν ξεσηκωθεί ο λαός, δεν θα υπάρξει σωτηρία…
Μέσα στις αίθουσες των δικαστηρίων, οι διαμαρτυρόμενοι φώναζαν ρυθμικά:
«Κανένας Κνίτης σε χέρια Χρυσαυγίτη»
Ο Ολυμπιακός δεν τα κατάφερε πάλι. Έχασε από τον ΑΠΟΕΛ στο Καραϊσκάκη.
Δεν μου έκανε καμιά εντύπωση. Εδώ έχασε απ’ τη Λάρισα. Ευτυχώς, δεν έχουν ομάδα τα ΚΤΕΛ.
Ένα χαϊκού που σκάρωσα, μου επαναφέρει τη διάθεση.

 Έχω ανάγκη
 τη θαλπωρή της κουβέρτας
 κι ας μην κρυώνω



Τετάρτη 21 Σεπτεμβρίου 2016

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗ ΧΙΟ!


                ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗ ΧΙΟ!
 
Ένα ποίημα είναι μια πόλη γεμάτη δρόμους και υπονόμους,
 γεμάτη αγίους, ήρωες, ζητιάνους και παλαβούς,
 γεμάτη κοινοτοπίες και ποτά,
 γεμάτη βροχή, αστραπές και περιόδους ξηρασίας.
 Ένα ποίημα είναι μια πόλη εμπόλεμη.
 Ένα ποίημα είναι μια πόλη που ρωτάει γιατί να υπάρχει ρολόι.
 Ένα ποίημα είναι μια πόλη παραδομένη στη φωτιά.
 Ένα ποίημα είναι μια πόλη κατεχόμενη.
 Τα κουρεία της γεμάτα με κυνικούς μπεκρήδες.
 Ένα ποίημα είναι μια πόλη όπου ο Θεός
 τρέχει στους δρόμους με άλογο, γυμνός, σαν τη Λαίδη Γκοντίβα,
 εκεί που σκύλοι γαβγίζουν μες στη νύχτα, κυνηγώντας τη σημαία.
 Ένα ποίημα είναι μια πόλη ποιητών,
 σχεδόν όλοι όμοιοι μεταξύ τους, και ζηλιάρηδες, και πικρόχολοι…
 Ένα ποίημα είναι τώρα αυτή η πόλη, 50 μίλια πιο πέρα από το πουθενά,
 στις 9.09 το πρωί, η γεύση του ποτού και του τσιγάρου,
 δίχως αστυνόμους, δίχως εραστές στους δρόμους.
 Αυτό το ποίημα, αυτή η πόλη, τις πόρτες της κλείνει,
 οχυρωμένη, σχεδόν αδειανή, πένθιμη δίχως δάκρυα,
 γερνώντας δίχως λύπηση, τα άγρια βουνά, ο ωκεανός σαν φλόγα μαβιά,
 ένα φεγγάρι που τη δόξα του στερείται,
 μια αμυδρή μουσική από τσακισμένα παράθυρα…
 Ένα ποίημα είναι μια πόλη, ένα ποίημα είναι ένα έθνος.
 Ένα ποίημα είναι ολόκληρος ο κόσμος…
 Και τώρα τούτο βάζω κάτω από το μικροσκόπιο
 ο παλαβός εκδότης να το αξιολογήσει, και η νύχτα να είναι αλλού
 και οι γριές κατάκοπες να στέκονται στη σειρά για να πάρουν τη σύνταξη,
 στις εκβολές οι σκύλοι σε παράταξη, και οι σάλπιγγες να αναγγέλλουν κρεμάλες,
 καθώς ασήμαντοι άνθρωποι κομπάζουν
 για πράγματα που δεν μπορούν να υπερασπιστούν.

                                                                             HENRY CHARLES BUKOWSKI         


ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Είχα πάρει γονική συναίνεση για να παρακολουθήσω το απογευματινό ειδησεογραφικό στο ΣΚΑΙ.
Σε αυτό το team συμμετέχει και ο Άρης Πορτοσάλτε. Ίσως γι’ αυτό να χρειάζεται και η γονική συναίνεση.
Εκεί πληροφορήθηκα την είδηση για τη σύλληψη του Στέφανου Χίου.
-Συνελήφθη ο Στέφανος Χίος.
Η δημοκρατία κλονίζεται συθέμελα.
Το BBC διέκοψε το τηλεοπτικό του πρόγραμμα.  
Εκείνη τη στιγμή μιλούσε στον αέρα η Ατζελίνα Τζολί κι έλεγε πως ζητάει διαζύγιο από τον σύζυγο της, Μπραντ Πιτ μετά από 12 χρόνια γάμου.
Η τηλεπαρουσιάστρια, με τρεμάμενη φωνή και αναψοκοκκινισμένη, ανακοινώνει:
-Συνελήφθη ο Στέφανος Χίος.
Η αξιοπιστία του Κούλη, οι γνωριμίες του Λεβέντη στο Δαφνί, στην Τρίπολη και στο Δρομοκαΐτειο με τον Μέγα Ναπολέοντα, τον Αδόλφο Χίτλερ, τον Ιούλιο Καίσαρα και
τον Μίμη τον Πιτόρο ή τα Αγγλικά του Τσίπρα θα βγάλουν τη χώρα από τα αδιέξοδα;
Τι θα γίνει με τους νοσταλγούς της Χούντας και του Κοκού; Θα τους καλύψει ο Κούλης; 
Η διαπλοκή αντικαθίσταται από νέα ισχυρότερη διαπλοκή;
Πρέπει να έχεις βγάλει το Χάρβαρντ για να διαχειριστείς 200 ευρώ;
Τις πουτάνες γιατί δεν τις στέλνετε στα μπουρδέλα, αλλά τις κάνετε βουλευτές και υπουργούς για να αραδιάζουν στον κόσμο μαλακίες;
Μετανάστες ή προβοκάτορες κάψανε τις ελιές στη Λέσβο;
Θα πάρουν οι Ρώσοι τη Συρία και οι Αμερικανοί τη Λιβύη για να ησυχάσουμε…;
Τι θα γίνει με τους Κούρδους;
Θα πάρει της εκλογές ο Ντόναλντ ή θα συνεχίσει την εξουσία του ο Σκρουτζ;
Οι μισθοφόροι του Ολυμπιακού θα πάρουν φέτος το πρωτάθλημα;
Αν δεν έπεφτε από τα χέρια του Φλωράκη το δαχτυλίδι, για να σφηνωθεί στη διακοσμητική μαργαρίτα της σαγιονάρας Μιτσούκο της Αλέκας και έσκυβε και το έπιανε
ο Δραγασάκης, θα ήταν άλλη η πορεία της χώρας;
Ατέλειωτα, αναπάντητα ερωτήματα…
Άλλος για Χίο τράβηξε, πήγε, κι άλλος για Μυτιλήνη…

Όμως ο λαός έχει βγει στους δρόμους στις μεγάλες πόλεις, στις πρωτεύουσες των νομών
με ντουντούκες, λάβαρα και μουσικές. 
Η δημοκρατία αποκαθίσταται.
Όλοι φωνάζουν ρυθμικά, με μια φωνή.

Παιδιά σηκωθείτε να βγούμε στους δρόμους
 γυναίκες και άντρες με όπλα στους ώμους
 στο κόκκινο λάβαρο πάντα πιστοί
 στη Σάλπιγγα πλάι που μας προσκαλεί

Λευτεριά στον Χίο!





Τετάρτη 14 Σεπτεμβρίου 2016

ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΘΑΝΟ!


               ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ ΘΑΝΟ!
 
 Πάνω μου γέρνει ένας σακάτης ουρανός
 ριγούν τ’ αστέρια, πέφτουν στο αδιάβροχό μου.
 Είναι συνήθεια που έχω από μικρός
 ν’ αγαπάω ό,τι με σπρώχνει στο χαμό μου.

 Υφαίνω σάβανα με ήλιους παιδικούς,
 αναρωτιέμαι αν θα βρω κάποιο σου χνάρι.
 Μαθαίνω νέα σου από δαίμονες τρελούς,
 απ’ αστροναύτες που σε είδαν στο φεγγάρι.

 Κάνω παρέα με λεπρούς που θέλουν χάδια,
 μ’ άγια ρεμάλια και μυαλά σακατεμένα,
 κατατρεγμένους που αγκαλιάζουνε σκοτάδια
 μήπως ακούσω και μου πουν κάτι για σένα.

 Και έτσι βυθίζομαι στην άβυσσο μ’ απόγνωση
 αφού μακριά σου έτσι κι αλλιώς είμαι χαμένος.
 Η αγάπη είναι ένας σκύλος απ’ την κόλαση
 και εγώ έχω φτάσει εκεί και την προσμένω.

                              ΠΑΝΤΕΛΗΣ ΡΟΔΟΣΤΌΓΛΟΥ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Το 1979 αποβλήθηκα από τις «Ακαδημίες» των τότε αριστερών κυκλωμάτων…
Οι γνώσεις μου, οι εμπειρίες μου, οι γνωριμίες μου, οι παρέες μου, οι φίλοι μου ήταν γύρω
απ' όλα αυτά. 
Ξαφνικά βρέθηκα μόνος, χωρίς παρέες και ενδιαφέροντα, απομονωμένος από τον καθημερινό,
τον συγκεκριμένο τρόπο ζωής. 
…Καθοδήγηση, συναντήσεις με ανώτερα στελέχη του γραφείου περιοχής και του νομαρχιακού
ή με κατώτερα στελέχη, γραμματείς οργανώσεων βάσης ή στελέχη του τομεακού γραφείου. Παρακολούθηση συνεδριάσεων, συνελεύσεων, συνδιασκέψεων και επιμορφωτικών σεμιναρίων έλαβαν τέλος.
Η μόνη διέξοδός μου ήταν μια φωτογραφική μηχανή, που μου είχε πουλήσει ένας γέρος ναυτικός.
Μια φωτογραφική μηχανή με χειροποίητους φακούς από τον Carl Zeiss.
Ήταν η καλύτερη επιλογή δώρου που είχα κάνει μέχρι εκείνη τη στιγμή στον εαυτό μου.
Έφτασα μέχρι το Λαμπίρι με τα πόδια και στο γυρισμό τράβηξα την πρώτη μου φωτογραφία.
Ήταν «Ένα σκιάχτρο που άναψε φωτιά»
Όταν άκουσα μετά από πολλά χρόνια το τραγούδι των Διάφανων Κρίνων, εντυπωσιάστηκα από
τη θεατρική ερμηνεία του Θάνου Ανεστόπουλου και τους μπωντλαιρικούς στίχους του Παντελή.
Η μουσική στροβίλιζε για πολύ καιρό μες στο κεφάλι μου σαν να άκουγα Van Der Graaf.

 Είναι μια χώρα που με διώχνει μακριά, 
 με κλωτσάει με τα σκυλιά και τους λεπρούς της
 και χτίζει γύρω μου τείχη και κελιά
 για να πετάει τους νόθους γιους της.

 Είναι ένας δρόμος που δεν βγάζει πουθενά
 μα τον διασχίζω με μια ελπίδα απεγνωσμένη,
 γεμάτος δώρα, ξόρκια, φυλαχτά,
 γι’ αυτούς που ζουν στη λησμονιά
 και τριγυρνάνε στη ζωή ξεγελασμένοι.

 Είναι ένας διάβολος που μέσα μου γελά
 κι ένας θεός που με κοιτάει βαλσαμωμένος
 κι εγώ ανάμεσα τους μια έρημη σκιά
 να ζητιανεύω απαντήσεις πεινασμένος.

 Είναι μια αγάπη σαν τον θάνατο γλυκιά,
 είναι ένα θαύμα που μ’ αφήνει μαγεμένο,
 διψάω γι’ άπειρο, πεινάω για ομορφιά
 είμαι ένα σκιάχτρο που άρπαξε φωτιά.

 Μια χώρα, ένας δρόμος, ο θάνατος κι η ομορφιά
 μες στα σκοτάδια τους πλανιέμαι σαν χαμένος
 και κάνω κύκλους μες σ’ αυτήν την ερημιά
 σαν κάποιο σκιάχτρο που άρπαξε φωτιά
 από ανθρώπους και θεούς καταραμένος.

Σάββατο, 3 του Σεπτέμβρη έφυγε ο Θάνος Ανεστόπουλος, μετά από σκληρή μάχη με το θάνατο, αφήνοντας πίσω του μεγάλο και ειλικρινές έργο.
Τα λόγια στους φίλους του, όταν τους ανακοίνωσε το πρόβλημα υγείας που αντιμετώπιζε,
ήταν γεμάτα αισιοδοξία και δύναμη.
«Θέλω να σας στείλω όλη την θετική μου ενέργεια.
Ζήστε την κάθε σας μέρα με αλήθεια, έρωτα, αγώνα και δημιουργία.
Ζήστε την κάθε ημέρα σας σαν να ήταν η τελευταία σας.
Γιατί συχνά στην καθημερινότητά μας μεγεθύνουμε μικρά προβλήματα παραμερίζοντας
και ξεχνώντας τι σπουδαίο και μεγάλο δώρο είναι η ζωή  που μας δόθηκε.»
Με αγάπη
Θάνος Ανεστόπουλος