Τετάρτη 29 Οκτωβρίου 2014

Η ΣΚΑΚΙΕΡΑ


                     Η ΣΚΑΚΙΕΡΑ

                                      Ποιος μας γηροκομεί τη σήμερον ημέρα,
                                      ψηστιέρα, καρβουνιέρα, μούσα Δεκεμβριανή.
                                      Πολέμησα καιρό σε όλα τα πεδία
                                      και με τυφλή μανία ξέσκιζα τον εχθρό.
                                      Τώρα με χειρουργεί η αλλήθωρη νεολαία,
                                      μια τσογλανοπαρέα, που κάνει κριτική.

ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ

 ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Καμιά διάθεση για ανάπτυξη. Μόνο το χρέος παραμένει και διαρκώς αυξάνει.
Ο κόσμος το κατάλαβε μόνος του και φυτεύει μαρούλια, μαϊντανό, βασιλικά,
δυόσμο και σέλινα στις αυλές του. Κι όσοι δεν έχουν αυλή, στις γλάστρες των πολυκατοικιών. Οι επαρχιώτες ξαναπήραν στα σπίτια τους τα τρία γουρουνάκια, τα εφτά κατσικάκια, τον κοντορεβιθούλη και τη μισή κιβωτό του Νώε για προσωπική τους κατανάλωση.
Πότε  φύτρωσαν τόσα μαρούλια; Πού βρέθηκαν τόσα σαλιγκάρια;
Ο Σαμαράς αρνείται συνεργασία με την κυβέρνηση Παπανδρέου.
Εκπλήρωσα άχρωμα τις συντεχνιακές μου υποχρεώσεις χωρίς  διάθεση και όραμα.
Όλα είναι ίδια. Δεν θα αλλάξει τίποτα. Ο καπιταλισμός θα ολοκληρώσει τον κύκλο του. 
Μια προκήρυξη από την Αντιφασιστική –Αντιρατσιστική Κίνηση Αιγίου φύσηξε σαν ανοιξιάτικο αεράκι και ανάσανα.
Μουντό το απόγευμα και πρωταπριλιά. Τι ψέμα να πεις και τι φάρσα να στήσεις;
Όλα έχουν χάσει το νόημά τους, τη γεύση τους, την αξία τους. Κινδυνεύεις κι από overdose από τόσα ψέματα που έχεις ακούσει. Η ίδια η ζωή έχει γίνει ένα τεράστιο ψέμα, μια φαρσοκωμωδία. Ποιος έχει διάθεση για καλαμπούρια;……..
Πληροφορούμαι πως ο Παπακωνσταντίνου «δίνει» στην τρόικα τους Κατσέλη,
Λοβέρδο, Διαμαντοπούλου, Ρέππα, Σκανδαλίδη, Διαμαντίδη γιατί δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους. Δεν παρουσιάζουν ρεαλιστικά σχέδια περικοπής δαπανών και  κινούνται εκτός στόχου. Φαντάσου 
να εφάρμοζαν τις εντολές κατά γράμμα!  Στο χέρι της τρόικα είναι τώρα το αν θα ανασχηματιστούν. Ξέρεις τι θα πει να περνάς κάθε τρεις μήνες εξετάσεις από την τρόικα και να είσαι διαρκώς μετεξεταστέος;
Στην Κερατέα και το Λαύριο εξακολουθούν οι αντιπαραθέσεις του κράτους με τους πολίτες. Τα πνεύματα είναι οξυμμένα και δεν υποχωρεί κανείς. Πρώτα από όλα η κυβέρνηση, που αν αναγκαστεί να υποχωρήσει (αν και έχει καταλάβει το λάθος της) θα αναγκαστεί να υποχωρεί και σε άλλες λαϊκές διεκδικήσεις και οι προστάτες της δεν της το επιτρέπουν. Κι από την άλλη ο λαός δεν δείχνει διατεθειμένος να κάνει πίσω, αγωνιζόμενος για τα δίκαια αιτήματά του, φορτισμένος κι από το γενικότερο κλίμα της οικονομικής κρίσης. Εκεί γίνεται πραγματικός πόλεμος. Λέτε η επανάσταση να ξεκινήσει απ’ τον ΧΥΤΑ και τα σκουπίδια;
Παίζεις μια παρτίδα σκάκι και ξαφνικά σου ’ρχεται ο κηδεμόνας του αντιπάλου.
Σου γκρεμίζει τους στρατιώτες, τους αξιωματικούς, τα άλογα και τους πύργους, σου αρπάζει τη βασίλισσα, κι ενώ δε χάνεις, σου δένει και τα μάτια και σου προτείνει να πας διακοπές για σαφάρι στη Βολιβία.
Ο Mussa Kussa, σημερινός υπουργός εξωτερικών της Λιβύης και πρώην επικεφαλής των μυστικών υπηρεσιών του Καντάφι εγκατέλειψε πράγματι ή πηγαίνει για να διαπραγματευτεί τους όρους της διχοτόμησης μιας και η χώρα αποτελείται από έντεκα μεγάλες φυλές που οι επτά είναι στο πλευρό του Καντάφι;
Ο «Φερέφωνος» ακολουθεί τους αποικιοκράτες στο επεκτατικό τους παιχνίδι παίρνοντας ως ανταμοιβή κονσέρβες τόνου, σπανάκι, μανιτάρια, και άλλου είδους ζαρζαβατικά, που θα τα εισάγει σαν ευρωπαϊκά προϊόντα ταΐζοντας το λαό του ραδιενέργεια, μετατρέποντάς τον σε φωτεινούς σηματοδότες.
Μου ’λεγε ένας φίλος τις προάλλες «πήγα στη Ραφήνα και ποιον λες συνάντησα; Τον όμορφο.» «Ποιον όμορφο;» τον ρωτάω «Τον Παπανδρέου;»….. «Όχι, τον Καραμανλή. Ο Παπανδρέου είναι ο Πανέμορφος…»
Τελειώνοντας θέλω να αναφερθώ στο Μακρυγιάννη, που στα γεράματά του (όπως έγραψε ο ίδιος), στα τριάντα τρία του, έμαθε γράμματα για να γράψει το βίο του.
Θα κλείσω το κείμενο μου  με τα λόγια του ισχυρού αυτού άντρα: «Ορκιζόμαστε αβιάστως να φυλάξωμεν την πατρίδα μας, ότι κινδυνεύει από τους τοιούτους… Και εγώ πρώτος, 
ο Μακρυγιάννης να φυλάξω όλα αυτά …»

Γράφτηκε την περίοδο της αρχής του μνημονίου, με πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου

Παρασκευή 24 Οκτωβρίου 2014

Η ΨΑΡΟΣΟΥΠΑ


                 Η ΨΑΡΟΣΟΥΠΑ
Ήταν κάποιος από τη συνοδεία που τον αντίκρισε
 όχι ο πιο γέροντας: Κοιτάχτε ο Ελπήνωρ πρέπει να 'ναι εκείνος.
 Εστρίψαμε τα μάτια γρήγορα. Παράξενο πως θυμηθήκαμε
 αφού είχε η μνήμη ξεραθεί σαν ποτάμι το καλοκαίρι.
Ήταν αυτός ο Ελπήνωρ πράγματι στα μαύρα κυπαρίσσια
 τυφλός από τον ήλιο και τους στοχασμούς
 σκαλίζοντας την άμμο μ' ακρωτηριασμένα δάχτυλα.
 Και τότε τον εφώναξα με μια χαρούμενη φωνή: Ελπήνορα
 Ελπήνορα πώς βρέθηκες ξάφνου σ' αυτή τη χώρα;
 Είχες τελειώσει με το μαύρο σίδερο μπηγμένο στα πλευρά
 τον περσινό χειμώνα κι είδαμε στα χείλη σου το αίμα πηχτό
 καθώς εστέγνωνε η καρδιά σου δίπλα στου σκαρμού το ξύλο.
 Μ' ένα κουπί σπασμένο σε φυτέψανε στην άκρη του γιαλού
 ν' ακούς τ' ανέμου το μουρμούρισμα το ρόχθο της θαλάσσης.
 Τώρα πώς είσαι τόσο ζωντανός; Πώς βρέθηκες σ’ αυτή τη χώρα
 τυφλός από την πίκρα και τους στοχασμούς;
 Δε γύρισε να δει. Δεν άκουσε. Ξανάδεσε η σιωπή τριγύρω.
 Το φως σκάβοντας ακατάπαυστα βαθούλωνε τη γη.
 Η θάλασσα τα κυπαρίσσια τ' ακρογιάλι πετρωμένα σ' ακινησία θανατερή.
 Και μόνο αυτός ο Ελπήνωρ
 που τον γυρεύαμε με τόση επιμονή μες στα παλιά χειρόγραφα
 τυραννισμένος απ’ την πίκρα της παντοτινής του μοναξιάς
 με τον ήλιο να πέφτει στα κενά των στοχασμών του
 σκαλίζοντας τυφλός την άμμο μ’ ακρωτηριασμένα δάχτυλα
 σαν όραμα έφευγε και χάνονταν αργά
 στον αδειανό χωρίς φτερά χωρίς ηχώ γαλάζιο αιθέρα
                                                            ΤΑΚΗΣ ΣΙΝΟΠΟΥΛΟΣ
ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Περίμενα να τελειώσει ο αγώνας του Ολυμπιακού με τη Γιουβέντους για να γράψω. 
Ήμουν σίγουρος πως θα μπορούσα να προαναγγείλω το αποτέλεσμα, όπως είχα προβλέψει και την εκλογή του Κουτσούμπα ως γραμματέα του ΚΚΕ.
Όμως περίμενα για να φορτίσουν οι μπαταρίες μου με αισιοδοξία.
Μου τα ’χει πρήξει τελευταία κι ένας «θλιβερός εβραίος». Όχι σαν κι αυτόν του Καραγκιόζη  
που προσφέρει γέλιο. Ένας άλλου τύπου, φτωχομπινές, σχιζοφρενής και μίζερος.
Έφτασα 55 χρονών για να με κατηγορήσουν οι χαζοηλίθιοι οπορτουνιστή.
Χρειάστηκαν καμιά εικοσαριά χρόνια για να μάθουν τη λέξη. Θα χρειαστούν άλλα τόσα για να τη μεταφράσουν και να την εμπεδώσουν. Μακριά από μένα τα καθυστερημένα…..
«Τα σκυλιά πάνε στον παράδεισο» όπως «ο αγωνιστής Λουκάνικος». Αυτός δε μάθαινε λέξεις. Πάλευε «σώμα με σώμα».
Απελευθερώθηκα από τον περιορισμένο αριθμό των λέξεων. Τώρα μπορώ να γράφω όσες λέξεις θέλω και να αυτολογοκρίνομαι, αν και δε νομίζω να χρειαστεί.
Ξεκινάμε με τα πιθανά ονόματα για τις προεδρικές εκλογές.
Η κυβέρνηση Σαμαρά σε συνεργασία με τον φωτισμένο αντιπρόεδρο της κυβερνήσεως, Βενιζέλο (μην το ξεχνάτε αυτό το όνομα, θα μείνει στην ιστορία!…)
σκέφτηκαν να λανσάρουν στην αγορά (μέσω των ΜΜΕ) ονόματα υποψηφίων προέδρων προοδευτικού τύπου, όπως της Δαμανάκη, του Κουβέλη, του Κωνσταντόπουλου. Α, να μην ξεχάσω και τον Μπαμπινιώτη! Ο επικρατέστερος από όλους αυτούς στην έρευνα πήρε 13%. Ο λαός αντιπροτείνει τον Νταλάρα, τον Γκλέτσο και την Ελένη Λουκά, για να μην χάσουν οι προεδρικές εκλογές τον προοδευτικό τους χαρακτήρα.
Και εκεί που τα δημοτικά σχολεία και οι δημοτικοί άρχοντες του πολιτισμού έρχονται σε επαφή με την όπερα μέσω της Λυρικής σκηνής και διαδραστικών προγραμμάτων ανακαλύπτουν το ψηφιδωτό «της αρπαγής της Περσεφόνης». Δεν είμαι σίγουρος αν είναι στον τρίτο ή στον τέταρτο θάλαμο.
Εντωμεταξύ νεκρός δεν βρέθηκε! Η υπόθεση έχει γίνει οι άγγελοι του Τσάρλυ.
Προσέξτε τώρα τη λεπτομέρεια. Η Περσεφόνη στην απεικόνιση του ψηφιδωτού έχει κόκκινα μαλλιά. Ποια είχε κόκκινα μαλλιά; Τελικά είναι ο τάφος της Ρωξάνης ή της Ολυμπιάδας ή μήπως της ηρωίδας από το σίριαλ του Μουρσελά «Βαμμένα κόκκινα  μαλλιά»; Την περίπτωση της Γοργόνας δεν την εξετάζουν. Την έχουν αποκλείσει γιατί είχε γίνει ψαρόσουπα.
Ο Άδωνις δεν παίρνει θέση, ενώ γνωρίζει την αλήθεια.
Καλά τόσοι αρχαιολόγοι δεν γνωρίζουν πως ο Κάσσανδρος έδωσε εντολή και λιθοβόλησαν 
την Ολυμπιάδα και μετά την πετάξαν άθαφτη σαν σκυλί, όπως όρισε, γιατί τη θεωρούσε υπεύθυνη για την καταστροφή της Θήβας, την οποία και απεκατέστησε; Δεν είχαν ακούσει έστω μια φορά την «Αγορά του Αλ Χαλίλι» του Ζούδιαρη και του Αλκίνοου Ιωαννίδη; Δεν ήξεραν πως ο Κάσσανδρος έδωσε εντολή και δολοφόνησαν την Ρωξάνη και τον Αλέξανδρο Δ΄ γιο του Μεγάλου Αλεξάνδρου;
Όσο για την Γοργόνα, δε θέλω να μπω στις λεπτομέρειες της συνταγής της ψαρόσουπας.
Μόνον ο Άδωνις μπορεί να δώσει την αλήθεια πουλώντας την σε tablet και σε βιβλία ιστορίας
και μαγειρικής!.

Τετάρτη 22 Οκτωβρίου 2014

ΤΕΤΡΑΓΩΝΑ ΟΝΕΙΡΑ


ΤΕΤΡΑΓΩΝΑ ΟΝΕΙΡΑ ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΠΟΛΙΤΗ


                                                  ΤΕΤΡΑΓΩΝΑ ΟΝΕΙΡΑ

                                                      Την Βεατρίκη του Μπωντλαίρ
                                                      θέλω να την ξεσκίσω.
                                                      Την αγελάδα του χωριού
                                                      ντυμένη Βουγιουκλάκη.
                                                      Την κεφαλή του Αλέξανδρου
                                                      θέλω να κάνω κέρμα.
                                                      Την Αφροδίτη του νησιού
                                                      κρατώντας πατερίτσες.
                                                      Τον πιο μεγάλο δικαστή
                                                      ναρκομανή και κλέφτη.
                                                      Και τα φρικιά του κερατά
                                                      κρατώντας τα υπουργεία.
                                                      Να μου προσφέρει J&B
                                                      η υπολοχαγός Νατάσσα.
                                                      Και όλα αυτά αφορίζοντας
                                                      τα μάτια σου τα πλάνα.
                                                      Άννα, μας κλέψαν τη τζιβάνα.



Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2014

ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΝΥΧΤΑ


    ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΝΥΧΤΑ ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΠΟΛΙΤΗ



ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΝΥΧΤΑ
Ενέσεις έγχρωμες
ολόλευκης κουρτίνας.
Ζεστός μες την κιλότα σου
ο ήλιος της Βεργίνας
Και εγώ τραγούδια και όνειρα
στους ώμους μου θα δέσω,
το απολυτήριο στρατού
πριν καταθέσω.
Για να δωρίσω μια νυχτιά
στα μπούτια μιας Κατίνας,
της μοναξιάς μηνύματα
μιας στερημένης πείνας.
Το απολυτήριο στρατού
πριν καταθέσω.
Με αναμνήσεις άρρωστες
τη νύχτα που θα πέσω,
να κοιμηθώ, χωρίζοντας
τις άλλες από εσένα.


Δευτέρα 20 Οκτωβρίου 2014

ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΒ ΒΙΒΛΙΟ


ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΒ ΒΙΒΛΙΟ
               ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΠΟΛΙΤΗ


ΣΤΗΝ Ι
Όταν ο μικρός ανεμόμυλος του φυλακισμένου
γίνεται ποίημα
κι όταν το κλεμμένο ποίημα γίνεται ψέμα,
δεν σου μένει τίποτε άλλο
από το ν’ αφήσεις τα σπίρτα
να γυρίσουν στην αρχική τους θέση
και να παίξουν το ρόλο τους ξανά.

ΑΤΙΤΛΟ
Αισθάνομαι σαν γλύπτης
που επιστρατεύει όλες του τις δυνάμεις
για να σε διαμορφώσει.
Όμως οι δυνάμεις μου εξασθενούν
και το μόνο παρήγορο
είναι το αποτέλεσμα
στη μορφή της πέτρας

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ
Η βροχή έσχιζε στα δυο τον ορίζοντα
και εγώ μοναχός
στο κλουβί της συμφιλίωσης
ονειρευόμουν ξυπνητός
πως σε είχα ξεχάσει….

ΓΛΥΚΟ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ
Μαύροι κύκλοι
τεχνητά σκοτάδια
στο βινύλιο
Πρόστυχοι στίχοι
χαραγμένοι κάτω
απ’ την κοιλιά σου
Χαραγμένα αυλάκια
ρόδες ποδηλάτου
ροδοπέταλό μου
Ξεχασμένο γάντι
στο συρτάρι μου…..

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ
Θα πιω κανένα ντούζικο και θα χορεύω
Και θα χτυπάς τα κουταλάκια στον ζεϊμπέκικο
Σαν θα δακρύζω απ’ της χλιδής το μπανιστήρι
Των γλαστρανθρώπων της μικρής μας κόλασης

ΑΠΟΓΝΩΣΗ
Άνοιξα το παράθυρο
Και είδα ασθενοφόρα
Πλησίαζε η ώρα
Κι εγώ ο χαζός στηρίχτηκα
Σε σάπιο σκαλοπάτι
Κάνε δικιά μου κάτι…

ΦΟΒΗΘΕΙΤΕ!
Γιατί στην προηγούμενη ζωή μου
ήμουν λυκάνθρωπος
Φοβηθείτε!
Γιατί στο παρελθόν
ήμουν ελεύθερος
Φοβηθείτε!
Γιατί συνεχίζω να νοιώθω
ελεύθερος λυκάνθρωπος

ΓΕΝΕΘΛΙΑ
Σήμερα ξεσκέπασα το πρόσωπό μου
απ’ το λευκό σεντόνι που το σκέπαζε
κι αυτό που φάνηκε δεν έλαμψε
στο φως σκοτείνιασαν τα δάκρυα
τη σκέψη σκέπασε η θλίψη
και έμειναν άφωνοι και λύγισαν
και οι δώδεκα μαθητές μου

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
Στις μέρες του αυτόκτονος καιρού
στους δρόμους του Ταύρου περπάτησα
μουγκρητό και πόνο άκουσα
Ο ήλιος άρρωστος και μόνος
στενάζει που δεν μπόρεσε να μπει
απ’ τα παράθυρα που με κάγκελα σφράγισαν,
οι εκμεταλλευτές της μοναξιάς
και της ανθρώπινης συνήθειας

ΟΝΕΙΡΟ (ΕΦΙΑΛΤΗΣ)
Πετάνε πάσα το όνειρό μου
κι ο θάνατος στο πρόσωπό μου
μια μεταφυσική μετάλλαξη
Μα κάποια μέρα
διάττοντα αστέρα
θα βρω στο όνειρο μου
Διπλό σκαλοπάτι
θα στρώσω κρεβάτι
και εκεί θα κουρνιάσω

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2014

ΣΑΤΙΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΡΟΖ ΒΙΒΛΙΟ


         

       ΣΑΤΙΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΡΟΖ ΒΙΒΛΙΟ 
                   ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΠΟΛΙΤΗ


ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ

Κάπνιζε MURATTI
ήταν και τρεις γάτοι
και την κράξανε.
Η ζωή φευγάτη
λες να ’ναι φραγκάτη
που με κέρασε.
Θέλω να την πάρω
λέτε να φρακάρω
μες το τρόλεϊ;
Δίνω μια στην πόρτα
τρελαμένα χόρτα
πού την πήγαινα;
Τρέχω να προλάβω
από πού να λάβω
δε μου χρώσταγαν!
Πέσαν και δυο φίλοι
γαμημένο δείλι
με τυλίξανε.
Δάκρυα στο μαντήλι
ήταν πρώτη Απρίλη
που τη φύτεψα.
Μέσα σε μια γλάστρα
κι από πάνω τα άστρα
με υμνούσανε!
Φύτρωσαν λεμόνια
μες τα Ψηλαλώνια
με κυνήγησαν.
Φύτρωσε χασίσι,
τρελοπαραδείσοι,
τέρμα το όνειρο.




 ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΑ ΠΟΙΗΣΗ

Μαντάρω ποιήματα
οι λέξεις βήματα,
μ’ ακολουθάνε.
Γαμάω τα ρήματα
σαράντα κύματα
με κυνηγάνε.
Πουτάνας κέρματα,
χρυσόμαλλα δέρματα
με συντροφεύουν.
Θυμοί και βάσανα,
αμάν ν’ ανάσαινα,
με σημαδεύουν.
Άτεχνα και άβολα,
σάπια, παράλογα
με προστατεύουν.
Ψέματα, θαύματα,
αγάπης σφάλματα
με κυριεύουν.
Φόνου πειστήρια,
χρηματιστήρια
με ταξιδεύουν.
Θανάτου μήνυμα,
λανσάρω κίνημα
για καταλήψεις.
Σφεντόνες ποιήματα,
πυροτεχνήματα
για να ανανήψεις!




Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2014

ΟΡΑΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ


       ΟΡΑΜΑΤΑ ΤΗΣ ΑΠΟΚΑΛΥΨΗΣ
          ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
                  ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΠΟΛΙΤΗ


                                I
1  Να ξυπνήσω μοναχός ονειρεύομαι
2  Εφιάλτης του νερού
    σε σφηνάκια πανικού αναδύεται.
3  Ερπετά και αμφίβια
    μου τυλίγουν το κορμί.
    Συμπιέζομαι.
4  Φτύνω ψάρια απ’ τα αυτιά
    Καρκίνοι και σκορπιοί
    με τραβάνε απ’ τα αρχίδια.
    Παραμορφώνομαι.
5  Σημαδεύω -πετυχαίνω το θάνατο.
6  Ερπετά και αμφίβια παραδίνονται
7  Και ξυπνώ… μένω μονάχος
    Και αφυδατώνομαι.


                               ΙΙ
1  Φίδι κατάμαυρο, σαμπρέλα από τρακτέρ
2  Ήλιοι, βατράχια, πέταλα, χρυσοφτιαγμένες πεταλούδες
3  Στο μάτι του απείρου γαλάζια πέτρα
4  Χωμένα μες την τσέπη του μπουφάν τριάντα αργύρια
5  Πάνω τους μια κουφάλα χαζογελάει
6  Κορώνα στο κεφάλι μου που σκούριασε
7  Σφήνα στο βάθος του μυαλού μου ο εσταυρωμένος


                        ΙΙΙ
1 Τραγικοί ποιητές δώστε μου δύναμη
   τη σκιά μου να αλλάξω
2 Από παραισθήσεις και οράματα
   να απαλλαγώ, να ξεχάσω
3 Τις διαβολικές μορφές
   με τα πράσινα γάντια
4 Τα Ρώσικα βιολιά που ουρλιάζουν
   στο ματωμένο τείχος
5 Τα κόκκινα μήλα στηριγμένα
   στα χέρια και στο φαλλό του Πανός
6  Το πέος του Πανός. Η πίστη καθενός!
7  Η πούτσα του Πάνα. Ακούρδιστα πιάνα!

                       ΙV
1  Το ασημένιο σου κορμί γερμένο,
    τα χέρια τεντωμένα, και οι γροθιές σφιγμένες
2  Τα πόδια σου μαζεμένα από φόβο
3  Μισό κορμί από δύναμη,
    μισό κορμί από φόβο
4  Αράχνες πλέξαν τον ιστό
    στις γωνιές του κορμιού σου
5  Μια θηλυκιά και το παιδί της
6  Το παιδί της θηλυκό και αυτό
7  Θηλιά στο ασημένιο σου κορμί


                          
                         V
1  Το όνειρο κι αν έσφαλε
    θυσία μπρος στα πόδια σου ας γίνει
2  Πίνω σε κούπα το κρασί
    μπουκάλι αδειανό έχει απομείνει
3  Ήταν κρυφό ό,τι σκέφτηκα
    σεντούκι μυστικό η επιθυμιά μου
4  Και τώρα μια επανάληψη βαρέθηκα
    σαν βλέπω διαρκώς τα ποιήματά μου
5  Κλέβω παράσιτα απ’ την μπάντα των fm
6  Ήχος βαθύς, απόηχος, ο χτύπος της καρδιάς μου
7  Η ώρα σήμανε εφτά.
    Εφτά κι οι εφιάλτες στο όραμά μου

                      
                       VI
   1  Γελοιοποιούν οι γελοιογράφοι τους αιώνες μας
   2  Κατουράνε στα θεμέλια του Παρθενώνα
   3  Φτύνουν τους άγιους της επανάστασης
   4  Γίνονται κήρυκες της τηλεόρασης
   5  Κόβουν με ψαλίδια εφημερίδες
   6  Καταδικάζουν τα όνειρα
   7 Τόσο εύκολα οι μετριότητες θα καταδικάσουν και μένα
                      
                   VII
1  Κλωτσούσα την κοιλιά του Δία
2  Έντεκα φορές σε επαναληπτική και αργή κίνηση
3  Με κάλυψη
      4  Να μη μας δουν τα περιστέρια
    Τώρα που συσκευάζουνε τα αστέρια
5  Και τα πουλούν μαζί με εφημερίδες
    Ελπίδες σε πυρηνικές σανίδες
6  Μιας δηλητηριασμένης υπερκατανάλωσης
          Πριν απ’ τα χρόνια μιας καινούργιας άλωσης
      7  Αγόρασα ροκφόρ σε σωληνάριο
          Πληρώνοντας το αντίτιμο με σπέρμα         

 

Σάββατο 11 Οκτωβρίου 2014

14 ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΡΟΖ ΒΙΒΛΙΟ


           14 ΠOIHMATA ΑΠΟ ΤΟ ΡΟΖ ΒΙΒΛΙΟ
                           ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΠΟΛΙΤΗ



Ο ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΣ
Μοίρασε ο ήλιος άδικα
τα αμύθητα του πλούτη
ποιος διάβολος επέλεξε
τη μοναξιά ετούτη;
Ποιος νταβατζής και ποιος Θεός
του είπε να το κάνει;
Ποιος άφησε τα όνειρα
να πιάσουνε λιμάνι.

ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΑ ΧΡΩΜΑΤΑ
Ξημέρωσε και τα σεντόνια πάλι ξέστρωτα
ξέρω τα ποιήματα μου πως άλλα χέρια θα χτενίσουν.
Θα πάρω εγώ την πίκρα από τα μάτια σου
τις άσχημες στιγμές που έχω περάσει
ανακατώνοντας τα χρώματα της θάλασσας
το θόρυβο απ΄ τα ζάρια μες το τάβλι
Τις μουσικές, τα βογκητά, τα κλάματα
γλυκό του κουταλιού, πυγολαμπίδες
παγάκια, νες καφέ και τη μιζέρια σου
πείσμα, θυμούς και ουζομεθύσια
Θα απλώσω και τα χρώματα να λιάζονται
σε συλλογές πλεγμένο ουράνιο τόξο
και συ θα τα πετάς μες τα σκοτάδια σου
φυλακισμένα χρώματα μες το συρτάρι

ΓΙΟΡΤΗ
Θα βάλω γκάιντες και φλάουτα να ουρλιάζουνε
Θα πάρω κουρέλια και βότσαλα και θα λανσάρω μόδα
Και θα βαρούν τα σήμαντρα στις πλατείες, σε μυστικούς κώδικες
για πράγματα που εγώ δυσκολεύομαι να καταλάβω
Και ο άνεμος θα φυσάει παρασύροντας πολιτικούς,
παλιάτσους, αλλοδαπούς και σκουπίδια
Τη μέρα που άλλοι θα περιμένουν σαν γιορτή, σαν ανάσταση
και άλλοι σαν μέρα καταστροφής
Τότε που οι πλαστικές σημαίες και τα συνθήματα
θα χώνονται στους κώλους τους
Τότε που οι πουτανες θα φτιάχνονται μεταξύ τους
με μυστικούς κώδικες που εγώ αρνούμαι να καταλάβω


ΔΙΚΑΙΩΣΗ
Φυλάκισαν τις μουσικές τις νότες σου
Οι ανάγκες σου φωλιάζουν στον Καιάδα
Ηφαίστειο φωτεινό που το ρημάξανε
Πετώντας άχρηστους, ανήμπορους, προδότες
Μα η λάβα που ζητούσε τη ζωντάνια σου
Εσένα να ρουφήξει, να αγκαλιάσει
Να γίνει ένα με τη σάρκα της η σάρκα σου
Σε ερωτικά παιχνίδια να σε ενώσει
Αθάνατος να μείνεις να φωτίζεσαι
Στου ηφαίστειου τη λάβα να ερημώνεις.


ΓΥΝΑΙΚΑ
Γυναίκα που απ΄ τα σωθικά σου
βγάζεις μαύρα σκουλήκια
με εμετούς και με φτηνόλογα
Κατάρες που βαραίνουνε
το άρρωστο μυαλό σου.
Σπέρμα αντρικό,
του παρελθόντος σου υπολείμματα
Ξερνώντας με αίμα
του ονείρου τη μητρότητα
Γεννάς ομφάλιους λώρους
και ανθρώπινα εξαρτήματα
Μυαλά εντόμων και βρεφών
που αποπλανούσες
Ασκώντας δύναμη
απ’ την πίστη που ξεπούλησες
Πατώντας όρκους
στο βωμό της εξουσίας σου
Καιροσκοπώντας, τρώγοντας
δείχνοντας την κοιλιά σου
Προβάλλεις την κουλτούρα σου
στα θέατρα στις τέχνες
Αχόρταγη σαπίζοντας
στης μήτρας σου την πείνα


ΠΟΡΤΡΑΙΤΟ
Της μουσικής η θλίψη
διάδρομο θα ανοίξει
στο μυαλό σου
Θα γίνει συναυλία
φθαρμένη συνουσία
στα σεντόνια σου
Ανόητες γκριμάτσες
πάλι οι ίδιες φάτσες
στο πρόσωπο σου


ΦΥΛΑΞΟΥ
Δεκαεφτά κόκκινα τριαντάφυλλα
ανταλλάχτηκαν με υλικό
Τα φύλλα κιτρίνισαν
και μυρίζουν βενζίνη
Η άσπρη σκόνη σου λεκιάζει τα ρούχα
Φυλάξου!!!
Θα σου ασπρίσουν τα μαλλιά
την καρδιά, το βλέμμα
Οι νοσοκόμες θα έχουνε ρεπό
Στις θέσεις τους θα βρίσκονται
αλκοολικοί παπάδες
διεστραμμένοι Ιησουίτες
φθαρμένες τεκνατζούδες
Φυλάξου!!!
Μας κρίνουνε!!!

 











ΓΡΑΜΜΑ ΣΤΟ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΡΑΠΕΖΙ
Άστο να καίγεται
Να μυρίζω τον καπνό του
Να θολώνει η ατμόσφαιρα
Άστο να καίγεται
Ο καπνός του,
να μου θολώνει το βλέμμα,
να δακρύζω
Άστο να καίγεται


ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΒΑΛΣ
Ένα αρποκίθαρο
και δυο ζευγάρια φεγγάρια
σε ένα βαλς φινάλε
Τα αδέσποτα σκυλιά κείνη τη βραδιά
δεν ακούγονταν
Γαύγιζαν μοναχά τα έγκλειστα
ουρλιάζοντας μια φάλτση
μελωδία θανάτου
Το τελευταίο βαλς ολοκληρώθηκε
παιγμένο από ένα αρποκίθαρο
και δυο ζευγάρια φεγγάρια


ΕΠΙΚΗΔΕΙΟΣ
Η σέλα ανάμεσα στα ιδρωμένα σκέλια
Κραδασμοί και εκρήξεις στα όργανα
Γυμνά όργανα σολάρουν στο διάστημα
Η αγιοσύνη μικραίνει την απόσταση
Διασκορπίζεται και εξατμίζεται
Ο ήχος της εξάτμισης ξυπνάει τους θλιβερούς παλιάτσους
Συντονίζεται με τ’ αστέρια του μέλλοντος και τραγουδάει
Κι ύστερα……..
Κι ύστερα. Η οικογένεια… «η μικρογραφία του καπιταλισμού»
Κοντές και χαμηλόκωλες, μαυριδερές και θαλασσιά φαντάσματα
Φαλτσάρουν τις ομορφιές της φύσης.

ΘΑ ΚΛΕΙΣΟΥΝ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ
Κουνάω τα πάντα,
τα πάντα τραντάζω
ανίκανο πλήθος,
και σένα σ’ αλλάζω
Σαν να μαι ζητιάνος
να βρω το κορμί σου
θα κλείσουν οι δρόμοι,
κι η ίδια η ζωή σου……
Σαν φέρετρο κρύο,
πηχτό το σκοτάδι
θα κλείσουν οι δρόμοι,
κι ας έρχεται βράδι……..

ΦΩΤΙΑ
Στη δύση του αιώνα
θα πάρω μια χελώνα
θα πάρω παραγάδι
και το καλό σημάδι
Φωτιά!
Μια πυρκαγιά μες την καρδιά
σχισμένα γόνατα και φόρμα ποδηλάτου
στα μπράτσα και στους ώμους σου
κρύβεται η χαρά του.
Ανάμεσα στα στήθια σου
θα γείρω να πλαγιάσω
αναζητώ τον άσσο
να κλείσω στο κουμ-καν
Και αν σε κερδίσω αν,
θα σε κρατώ απ’ το χέρι
θα τρέχουμε στα γήπεδα
στα θέατρα στους δρόμους
ο ιδρώτας σου στους ώμους
θα λάμπει σαν φωτιά.


ΨΑΧΝΟΥΝ ΟΠΛΑ
Ψάχνουν  όπλα
σε καραβάνια φορτηγών ψυγείων
σε μοναστήρια παλαιοημερολογιτών
σε υπόγεια γυμναστήρια και παράγκες
σε σπίτια απόστρατων και συνταξιούχων μπάτσων
στα ράσα των παπάδων και των τραβεστί
στις φωλιές των φιδιών και των κοράκων
στους τάφους των δεινοσαύρων της χούντας
σε ορυχεία και σε μασονικές στοές
σε μυστικές μπαρουταποθήκες της κόλασης

Η ΜΟΣΧΑ ΕΚΛΑΨΕ
Έκλαψε η Μόσχα. Καπνοί στο μαυσωλείο.
Φωτιά στα σιτάρια, στα ρώσικα μάτια δάκρυα
Θα σβήσουν τη φωτιά με τη δύναμη των δακρύων
Θα σβήσουν τη φωτιά με τη δύναμη της βροχής
Θα σβήσουν τη φωτιά με τη δύναμη της ψυχής
Θα την βρουν την άκρη.
Θα σώσουν ο ένας τον άλλον!
Θα ορθοποδήσουν!
Εμάς ποιος μας σώζει;