Τρίτη 30 Ιουνίου 2015

ΤΡΥΠΙΕΣ ΟΜΠΡΕΛΕΣ



            ΤΡΥΠΙΕΣ ΟΜΠΡΕΛΕΣ

Και να που φτάσαμε εδώ χωρίς αποσκευές
Μα μ' ένα τόσο ωραίο φεγγάρι
Και εγώ ονειρεύτηκα έναν καλύτερο κόσμο
Φτωχή ανθρωπότητα, δεν μπόρεσες
ούτε ένα κεφάλαιο να γράψεις ακόμα
Σα σανίδα από θλιβερό ναυάγιο
ταξιδεύει η γηραιά μας ήπειρος
Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη
Βέβαια αγάπησε τα ιδανικά της ανθρωπότητας,
αλλά τα πουλιά πετούσαν πιο πέρα

Σκληρός, άκαρδος κόσμος,
που δεν άνοιξε ποτέ μιαν ομπρέλα
πάνω απ' το δέντρο που βρέχεται

Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη

Ύστερα ανακάλυψαν την πυξίδα  για να πεθαίνουν κι αλλού
και την απληστία για να μένουν νεκροί για πάντα
  ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Τούτο το καλοκαίρι δε λέει να αρχίσει…
Η αφίσα του χορού φαντάζει δίπλα στα σκουπίδια. Το πρόγραμμα εκπνέει…
Τα γκολπόστ αλλάζουν διαρκώς θέση και η μπάλα δε λέει να καταλήξει στα δίχτυα. 
Τα κείμενα της συμφωνίας είναι σταθερά ή μετακινούνται;
Τζόγος είναι με κρυφά χαρτιά ή παπάς με παπατζήδες;
Ευρώ φυτεμένα σε γλάστρες, σε κήπους. Κρυμμένα κάτω από τα στρώματα, μέσα σε μαξιλάρια. Τοποθετημένα μέσα στην κατάψυξη.
Η συναγρίδα (ο Κυριάκος) ήταν κατεψυγμένη και έχει θολώσει το βλέμμα της.
Συγκρούονται ολοκληρωτικές απόψεις επικαλούμενες αρχές και διαδικασίες  δημοκρατίας. Ισχυρίζονται πως πάνε να σώσουν το κατρακύλισμα του λαού προστατεύοντας φανερά το δικό τους κατρακύλισμα.
Σέρνουν το λαό σε δημοψήφισμα. Ζητούν τη συμμετοχή του στη λήψη των αποφάσεων. 
Για ποιο λόγο; Για να ψηφίσει ο λαός το δικό τους μνημόνιο;
Τα 8 δις μέσα σε δεκαέξι μήνες; Οξυγόνο θα έχουμε να αναπνεύσουμε;
Οι τράπεζες κλειστές. Οι συνταξιούχοι περιμένουν στα σκαλοπάτια.
Σοβαρές ελλείψεις φαρμάκων στην αγορά. Βενζίνη βρίσκεις με δυσκολία.
Το χρήμα ρέει με το σταγονόμετρο. Εξήντα ευρώ το μάξιμουμ.
Η ΕΡΤ 3 άνοιξε. Οι καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών στις θέσεις τους.
Οι μετανάστες κάνουν ηλιοθεραπεία. Δόθηκε αύξηση για πρωινό στους υπαλλήλους της ΔΕΗ. Οι συντεχνίες ευνοούνται από την κρίση. Οι γριούλες και τα γερόντια  περιμένουν μέσα στον ήλιο έξω απ’ τις τράπεζες  για 60 ευρώ.
Μέσα στο τρελάδικο, ο Μαρκήσιος Ντε Σαντ αξιοποίησε τους τρελούς δημιουργώντας μια θεατρική ομάδα. Τους έβαλε να παίζουν, να τραγουδούν, να φτιάχνουν σκηνικά, να ράβουν κοστούμια. και να ψυχαγωγούν τους άλλους τρελούς.
Εμείς κάναμε τους τρελούς κυβέρνηση και πληρώνουμε το τίμημα.
Αυτούς μας φύλαγε η διευρυμένη Αριστερά; Τους Ταμτάκους;
Φτηνούς πρωταγωνιστές, βγαλμένους από βιντεοταινία της δεκαετίας του ’80.

Αλλά καθώς βραδιάζει
ένα φλάουτο κάπου
ή ένα άστρο συνηγορεί
για όλη την ανθρωπότητα

Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη

Καθώς μένω στο δωμάτιο μου,  μου 'ρχονται άξαφνα φαεινές ιδέες
Φοράω το σακάκι του πατέρα κι έτσι είμαστε δύο,
κι αν κάποτε μ' άκουσαν να γαβγίζω ήταν για να δώσω
έναν αέρα εξοχής στο δωμάτιο

Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη
Κάποτε θα αποδίδουμε δικαιοσύνη μ' ένα άστρο ή μ' ένα γιασεμί
σαν ένα τραγούδι που καθώς βρέχει παίρνει το μέρος των φτωχών
Αλλά τα βράδια τι όμορφα που μυρίζει η γη!

Δος μου το χέρι σου..
Δος μου το χέρι σου..

Δε θα σας πω τι να κάνετε με το ηλίθιο «κατασκεύασμα» σε μορφή δημοψηφίσματος.   
Δε θα σας πω εγώ τι θα κάνω…
ΟΜΩΣ ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ ΕΤΣΙ Η ΡΗΞΗ! 
Το μόνο που μπορώ να πω είναι: Αναλογιστείτε τις ευθύνες σας απέναντι στον εαυτό σας, απέναντι στη χώρα σας, απέναντι στην ιστορία σας.
Καλή λευτεριά.

ΘΑ 'ΡΘΕΙ ΚΑΙΡΟΣ



                                     ΘΑ ’ΡΘΕΙ  ΚΑΙΡΟΣ
                                        Ωραιοάσχημη, ασχημοωραία μου, κοιμήσου
Μ’ αυτό της μύτης το ρύγχος, της γελοίας
Δυο κώνοι μπρούτζου να ορθωθούν και να οι μαστοί σου
Και δυο τα τσίνορα προκών, τόξα ασφαλείας
Κι ως δυο μουτζούρες, των φρυδιών σου οι ματσακόνες
Το ζώο στόμα σου ανοιχτό, έως το αυτί σου
Ω των μηρών σου αρχαίο ναό, πεστές κολόνες
Ωμού βοϊδάγγελε, η ασχήμια η λατρευτή σου.
                                                               ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚΑΡΙΜΠΑΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Σκουπίδια, ξερά χόρτα και αναλογικές τηλεοράσεις.
Κανείς δε σκοπεύει να τα μαζέψει… Ακόμα και οι γύφτοι τα σνομπάρουν.
Τα άσπρα περιστέρια της ειρήνης γινήκανε σαρκοφάγα.
Τρώνε πίτσες, λουκανόπιτες, πενιρλί και κρεατόπιτες.
Βρωμίζουν με τις ακαθαρσίες τους τα μπαλκόνια των σπιτιών, τις ταράτσες των πολυκατοικιών, τους προαύλιους χώρους των εκκλησιών και των σχολείων,
τις πλατείες και τα πάρκα.
Σούρνονται στα πόδια τους από το πάχος και κράζουν θλιβερά και φάλτσα.
Η γίδα Αμάλθεια βόσκει. Για να τη δούνε πληρώνουν εισιτήριο…
Το αρχαιοπρεπές θεατράκι με τις ξύλινες κερκίδες και το δέντρο στη μέση της σκηνής 
θα ’ταν προτιμότερο να είχε για καθίσματα λεκάνες τουαλέτας. Θα ήταν πιο pop art
αν ήταν συνδεδεμένες με το βιολογικό καθαρισμό για να εκφράζει ο θεατής αυθόρμητα 
και με μεγαλύτερη αμεσότητα τις απόψεις του για τα θεάματα που του λανσάρουν οι κήρυκες του πολιτισμού …
Τους θυμάμαι όλους αυτούς, που πρωταγωνιστούν σήμερα στο «θέατρο του παραλόγου» 
να πολεμούν με πέτρες και με ξύλα για να εμποδίσουν τη δημιουργία του βιολογικού καθαρισμού, έργου ανάπτυξης για την πόλη.

«Θα ’ρθει καιρός που θα φανούν οι κήρυκες
Κι όχι μονάχα ψεύτες και ρουφιάνοι»*

Με στρατιωτικό αεροπλάνο C-130 της πολεμικής αεροπορίας μεταφέρθηκε ο πρωθυπουργός Αλέξης στη Ρίγα της Λετονίας για τη σύνοδο κορυφής.
Τρεις ώρες ταξίδι. Ξεκουφάθηκε εντελώς στη διαδρομή.
Τι θα τους πει, όταν δεν ακούει τι του λένε;
Ενώ ο Γιάνης, με ύφος υπεροπτικό, καταγράφει σε δημοσιογραφικό κασετοφωνάκι τις συνομιλίες 
με τους εταίρους και τις εταίρες. Θα τα αξιοποιήσει στο μέλλον για την έκδοση της αυτοβιογραφίας του. Είναι βέβαιο πως θα γίνει παγκόσμιο best seller.
Ο Αλέξης είχε πάρει μαζί του το καλαθάκι με το κολατσιό, που του είχε ετοιμάσει η σύζυγός του 
για το ταξίδι. Δυο τοστ με ζαμπόν και τυρί διπλωμένα επιμελώς σε ασημόχαρτο. Δυο φέτες ψωμί ολικής αλέσεως με μερέντα σε μορφή σάντουιτς. Ένα πράσινο μήλο. Μια κομπόστα βερίκοκο σε κονσέρβα (χωρίς συντηρητικά). Ένα παστέλι Ροδου κι ενα σοκολατούχο γάλα carnation. 
Κι άφησε πίσω του συντρίμμια. Τη Ζωή, τον Άδωνι και τη Γαρουφαλλιά.
Τι σημασία έχει αν εκφράζουν διαφορετικούς πολιτικούς χώρους;
Τι σημασία έχει αν μιλούν άπταιστα την αρχαΐζουσα, όταν ο γιατρός που τους παρακολουθεί είναι ο ίδιος και τους γράφει τα ίδια φάρμακα;
Ένα ξενοδοχείο-μύθο επέλεξε ο υπουργός Άμυνας, Πάνος Καμμένος για τη διαμονή του στην Ουάσιγκτον. Ο πρόεδρος των Ανεξάρτητων Ελλήνων διάλεξε το πιο διάσημο ξενοδοχείο, το Four Seasons. Το πιο απλό δωμάτιο κοστίζει 778 ευρώ ανά διανυκτέρευση, χωρίς πρωινό. Ακολουθεί 
το premier δωμάτιο με 912 ευρώ. Τα πράγματα γίνονται πιο άνετα στην junior suite που κοστίζει 1.128 ευρώ, ενώ η σουίτα Georgetown κοστίζει 1.700 ευρώ. Η ανυπέρβλητη Capital Suite κοστίζει 2.261 ευρώ τη βραδιά.
Τι σημασία έχει αν η αστική τάξη είναι αριστερόστροφη ή δεξιόστροφη, όταν αστική τάξη είναι;

ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ* 

    

Παρασκευή 26 Ιουνίου 2015

ΤΟ ΕΝΤΙΜΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ



                          ΤΟ ΕΝΤΙΜΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ
Πλέκω στιχάκια με κάποιο χιούμορ
μ’ αρχή και τέλος σαν τον Αίσωπο
Νιώθω σαν κάτι γκομενούλες του σαράντα
που πλέκαν κάλτσες για το μέτωπο

Έχουμε πόλεμο, μην το γελάς, μωρό μου,
για δες πώς με κοιτάει η σπιτονοικοκυρά
Κοίτα ποιοι παίρνουν τα τραγούδια μου, μωρό μου,
και τα πουλάνε σαν απορρυπαντικά

Γιατί θαρρείς ότι δεν κόβω τα μαλλιά μου
γιατί φοράω σκουλαρίκια, χαϊμαλιά
Είμαστε αιχμάλωτοι στο σπίτι μας, μωρό μου,
και πρέπει να `χουμε σαφή διακριτικά

Μα όσο υπάρχουν απλωμένα στα μπαλκόνια
των πολυκατοικιών, άσπρα σεντόνια
δε φοβάμαι
Άραγε μέχρι πότε αλήθεια θα κρατήσει
αυτή η ανακωχή μεταξύ των ενοίκων

Πλέκω στιχάκια κι έχω ένα φόβο
να μη χτυπήσει το τηλέφωνο
και ειν’ ο τύπος απ’ το κράτος που ελέγχει
αν υπακούει το φερέφωνο

Έχουμε πόλεμο, μην το γελάς, μωρό μου,
να μην αφήνεις το παράθυρο ανοιχτό
Κοίτα πώς κρέμονται οι αυτόχειρες φαντάροι
με τις θηλιές απ’ της σημαίας τον ιστό


Οι παλιοί μας φίλοι για πάντα φύγαν
κουνώντας μαντηλάκι καλαματιανό
Παίζουμε μόνοι μας στο θέατρο, μωρό μου,
κι οι θεατές θα βλέπουν κάποιον τελικό

Μα όσο υπάρχουν απλωμένα στα μπαλκόνια
των πολυκατοικιών, άσπρα σεντόνια
δε φοβάμαι
Άραγε μέχρι πότε αλήθεια θα κρατήσει
αυτή η ανακωχή μεταξύ των ενοίκων

                                                ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Τελικά τους ξεβράκωσαν χωρίς συμφωνία.
Τους ανάγκασαν να παραδώσουνε τα σώβρακα και τις φανέλες, όμως αντισταθήκανε στις κάλτσες. Γραβάτες δε φορούσαν. Τώρα θα πίνεις ψυχοφάρμακα με χαμηλό ΦΠΑ και θα διαβάζεις 
τα απομνημονεύματα του εθνάρχη Κωνσταντίνου Καραμανλή, που σε έμπασε στο λάκκο με τα φίδια.
Τι ζούμε τώρα; 
Η μοναδική διαφορά της σημερινής κυβέρνησης από τις κυβερνήσεις του παρελθόντος είναι η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Το κρατικό ραδιόφωνο μεταδίδει:

Η Ζωή είναι λαθραία
Η Ζωή είναι μοιραία
Η Ζωή είναι χασίσι
Η Ζωή είναι γαμήσι

Και συνεχίζω την αφήγησή μου για το έντιμο μνημόνιο…
Η  Κριστίν είναι άντρας. Το πραγματικό της όνομα είναι Βαγγέλης, πρωτοξάδερφος του Τέρυ Χρυσού, θείος του Κυριάκου, που στα ινδιάνικα ονομάζεται «Το βλέμμα της συναγρίδας». Μετά από έντονο προβληματισμό αποφάσισε να αλλάξει φύλο. Συγκέντρωσε χρήματα και βρέθηκε στη Βραζιλία για την εγχείρηση.
Εκεί γνώρισε το Χριστό… στο Ρίο Ντε Τζανέιρο. Ήταν φωτισμένος, με απλωμένα τα χέρια 
και επιβλητικός. Ήταν ένα θαύμα!
Τότε βάρεσε το υπηρεσιακό του τηλέφωνο. Ποιου; Μα του Βαγγέλη!
Ήταν εκείνος … Γνώρισε τη φωνή του. Πού την ήξερε;
Ένα νούμερο από το υπερπέραν! Από το πουθενά! Από την άβυσσο!
-Βαγγέλη δε θα κάνεις εγχείρηση. Μην πετάξεις τα όργανά σου. Εδώ που ήρθες, θα κάνεις ριζική αποτρίχωση και θα αγοράσεις περούκα.
Ο Βαγγέλης πίστεψε. Αγόρασε και κάτι ταγεράκια και έγινε Κριστίν.
Ήταν για τα μεγάλα σαλόνια των μνημονίων και του ΔΝΤ.
Έδωσε όμως μεγάλη υπόσχεση, όρκο πίστης
(όπως κάνουν όλες οι πουτάνες λίγο πριν τα τινάξουνε, γεμίζοντας τους τοίχους με εικονίτσες,
στα δωμάτια που έκαναν βίζιτες) πως θα τοποθετήσει έναν τεράστιο φωτισμένο σταυρό στην είσοδο της πόλης, που θα τον βλέπουν οι πεζοί, τα αυτοκίνητα, τα αεροπλάνα και τα ελικόπτερα της πυροσβεστικής.
Το Δ.Σ του Εμπορικού Συλλόγου έλυνε τις διαφορές του στο αστυνομικό τμήμα  
Δαγκωθήκανε. Ποιοι; Το Δ.Σ, η βιτρίνα του συλλόγου;
Η γίδα Αμάλθεια συνεχίζει το πρόγραμμά της στον Πολιτισμό και ο Κατρούγκαλος αποκαθιστά 
τα λαμόγια που βρίσκονταν σε διαθεσιμότητα: τους γιατρούς που παίρνανε τα φακελάκια και τους παιδεραστές δασκάλους που παρενοχλούσαν τους μαθητές τους.
Παρατείνεται το διαπραγματευτικό θρίλερ.
Και η ζωή συνεχίζεται… με ή άνευ μνημονίου, με παράταση ή με επέκταση, με αναδιάρθρωση 
ή με επανεξέταση…



Τετάρτη 24 Ιουνίου 2015

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΜΠΑΛΑ;



                          ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΜΠΑΛΑ;
Μια χώρα χωράφι
στη μέση εγώ
σκιάχτρο σε ράφι
βυζαντινό
με ηρωικό ριπλέι
με μια ταρζανιά
πυροβατώ σ’ αναμμένα σκατά

Η Ελλάδα στα κάρβουνα

Βυζαίνω πουτάνες
χαμένο μωρό
μ’ αφήσανε μάνες
σε κάποιο χορό
στα βράχια του Ζάλογγου
στον Ευρογκρεμό
αναστενάρης, ζογκλέρ, ζιγκολό

Η Ελλάδα στα κάρβουνα
                                                     ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας ήταν πολλές και πολύχρωμες.
Το αυθόρμητα κατευθυνόμενο κίνημα είχε κατακλύσει τις πλατείες και τα πάρκα. Χωρίς πανό, χωρίς συνθήματα, χωρίς σημαίες. Μόνο φάλτσες κραυγές με ηλίθιο ύφος: «Είμαστε μαλάκες πιστέψτε μας»
Από τη μια πλευρά της πλατείας οι «Δειλοί» κι από την άλλη οι «Μοιραίοι».
Στη μέση οι «Πού Πάμε;» μαζί με τον υπόκοσμο και τον Μίκυ Μάους. 
Περιπλανώμενος στο πέρα-δώθε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
«Είμαστε δυο, είμαστε τρεις……»
Δεν υπάρχει συνέχεια… Στο σημείο αυτό ή κόλλησε το cd ή το κασετόφωνο μάσησε την κασέτα 
ή κόπηκε το ρεύμα.
Επικρατεί πλήρης σιωπή…
Ένας από το βάθος φωνάζει.
-Τρεις και το λουρί της μάνας.
-Και γιατί να κάνεις μάνα;
Άφησέ τους αυτούς… θα  τους απορροφήσει ο Λεβέντης.
Άκου, τους καλεί: «Προλετάριοι όλων των Εθνών ενωθείτε»
Και στις άκρες της πλατείας οι αναρχικοί με χιούμορ να τραγουδάνε την καινούργια τους επιτυχία:

Η Ζωή είναι ωραία
Η Ζωή είναι ΑμεΑ
Η Ζωή είναι παιχνίδι
Η Ζωή είναι ένα αρχίδι

Η Συμφωνία της Βάρκιζας είχε επαναληφθεί. Είχαν υπογράψει απ’ τον Φλεβάρη την παράταση 
του μνημονίου. Ξανά τα ίδια και τα ίδια. Τα όπλα παραδόθηκαν για ακόμα μια φορά…
Εξατμίσθηκε κάθε αριστερή ρανίδα. Όλα τα άλλα ήταν η γαρνιτούρα για την τούρτα, 
η λουκουμόσκονη, το ντεκόρ.
Φλερτάκια, τζιριτζάτζουλες και χαμένος τηλεοπτικός χρόνος.
Ο Στέλιος Κούλογλου, ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο 
του κρατικού ραδιόφωνου
-Με πόσο βαθμολογείς, με άριστα το δέκα, την αριστερή κυβέρνηση για τη στάση της στις διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς;
Απάντησε:
-Με τέσσερα.
Η κυβέρνηση έμεινε μετεξεταστέα για τον Σεπτέμβρη, μαζί με τους μαθητές του Γυμνασίου 
στη Χημεία, καθώς αυτή διαχώρισε τη θέση της από τη Φυσική.
Πού είναι η μπάλα; Ποιος την έχει στα πόδια του; Ποιος κλωτσάει;
Έβγαλαν σπρέι και ψεκάζονται μοναχοί τους;
Γιατί δεν το βγάζουν στην αγορά να προχωρήσουμε προς την ανάπτυξη;
Τι έγινε με τις κόκκινες γραμμές, τις γραμμές του τρένου, τις γραμμές της κόκας;
Πλαστικοποίησαν το μνημόνιο για να μην καταστραφεί.
Πήραν παράταση; Θα εκτελεστούν πέναλτι;
Η ΑΝΕΛ θα αποχωρήσει από την κυβέρνηση, εντέχνως, γιατί παραβιάστηκαν οι κόκκινες γραμμές της με τις περικοπές των κονδυλίων για τους εξοπλισμούς και με την αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά.
Θα την αντικαταστήσει το Ποτάμι, πρόθυμα, γιατί δεν έχει γραμμές…
Ο Βαρουφάκης δεν μίλησε … Μήπως δεν ήταν εκεί;
Η Κριστίν  χαμήλωσε το βλέμμα προς το πάτωμα και ψιθύρισε χαμηλοφώνως προς το μικρό Αλέξη:
-Εμένα δε με χρειάζεσαι πια;
Γύρισε την πλάτη κι ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλό της.
Ο άνεμος τής πήρε το μεταξωτό εμπριμέ φουλάρι.
Ο μικρός Αλέξης έσκυψε να το πιάσει και της φώναξε:
-Κριστίν…το φουλάρι. Κριστίν… Στάσου… μύγδαλα!
Εκεί που έσκυψε για το φουλάρι βρήκε την μπάλα και δήλωσε με χιούμορ:
 «Η μπάλα βρίσκεται σε ευρωπαϊκό έδαφος»
Δε φτάνει που έσκυψες... Θες να κάνεις και χιούμορ; Πιπέρι, μικρέ Αλέξη, πιπέρι...
Τι θα πει ο Λαφαζάνης, ο Στρατούλης και η Ζωή, όταν το μάθουν;
Έχουμε πρωθυπουργό που σκύβει και πιάνει τις μπάλες;

Τετάρτη 17 Ιουνίου 2015

Η ΖΩΗ ΤΡΑΒΑΕΙ ΤΗΝ ΑΝΗΦΟΡΑ



          Η ΖΩΗ ΤΡΑΒΑΕΙ ΤΗΝ ΑΝΗΦΟΡΑ


Έχω φάτσα στιλπνή σαν γυαλί σαν καθρέφτη
Έλα σκύψε να δεις σαν καλός θεατής
Ένα βιντεοκλίπ μέσα στο πρόσωπό μου
Το τραγούδι μελό ερωτικό γαλλικό

Καπρί σε φινί
οι αγάπες, τα λουλούδια, μαραζώσανε
Καπρί σε φινί
έλα, Ιούδα, να μου δώσεις το φιλί
Καπρί, ω, σε φινί
σαν φίδια οι ατάλαντοι μας ζώσανε
Καπρί σε φινί
τέχνη βαμμένη με λαμέ με μπικουτί

Μ' αγαπάς, σ' αγαπώ μα η αγάπη είναι ζάλη
Μου 'ρχεται εμετός αρσενικός τοκετός
Παρά φύσιν γεννώ το ξανθό μογγολάκι
είναι αγνώστου μητρός το φωνάζουνε Λάκη

Καπρί σε φινί
Λαμπράκηδες, προσκόποι, δεξιοί, ΠΑΣΟΚ
Καπρί σε φινί
κατρακυλάνε αγκαλιά με τη δραχμή
Καπρί, ω, σε φινί
Αλαμάνα, Τεπελένι, Χάνι της Γραβιάς
Καπρί σε φινί
Μάταλα, Μύκονος, Κορφού, καμένη γη
Ένδοξο παρελθόν αμβροσία σουβλάκι
Άγαλμα με μαγιό και τριγύρω γκαζόν
Εγώ, ήχος και φως μπρος σε γκρουπ τουριστών
ντίσκο στη διαπασών με φωνάζουν γκαρσόν

Καπρί σε φινί
Τα θέρετρα σε φέρετρα μας κλείσανε
Καπρί σε φινί
για μια μακάβρια ατραξιόν τουριστική
Καπρί, ω, σε φινί
τι κάνει αυτή η γυμνόστηθη αλλοδαπή
Καπρί σε φινί
σέρφινγκ σε φέρετρο με κόκκινο πανί
                                                               ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Όταν ήμουν αρχιστέλεχος της Αριστεράς, βρέθηκα με κάποιους συντρόφους σε ένα παραλιακό σκυλάδικο Γ’ Εθνικής. 
Η ορχήστρα φάλτση, οι τραγουδίστριες φάλτσες, τα ποτά μπόμπες. Το ενδιαφέρον ήταν μόνο στην κονσομασιόν. Ο χαμηλός φωτισμός και η ζάλη από τις μπόμπες τις ομόρφαιναν. 
Αν τις έβλεπες με το φως της ημέρας, θα έφευγες τρέχοντας. Όμως ο ανταγωνισμός με τους λαϊκούς, με τους λιμανίσιους, μας φανάτισε και μας έκανε να διεκδικήσουμε τη σταρ του μαγαζιού.
Η σταρ ήτανε η Φώφη, που τσίμπησε μαζί μας γιατί είμαστε διαφορετικοί από τους άλλους. Όμορφοι, άνετοι και διανοούμενοι. Free and easy.
Το μαγαζί μετατράπηκε σε Φαρ Ουέστ. Σπασμένα μπουκάλια, χυμένα ποτά, τραυματισμένοι, αίματα και κραυγές.
Φύγαμε ανέγγιχτοι και ατσαλάκωτοι.
Μέσα στη μάχη ο σύντροφος Τάκης κυνηγούσε γονατιστός γύρω-γύρω από την πίστα τη σταρ. 
Δε θα ξεχάσω ποτέ την ατάκα του:
-Έλα δώ μωρή Φωφώ!
Τον βγάλαμε έξω σηκωτό…
Ήτανε δεκατρείς αρκούδες. Εννέα χορεύτριες απ’ αυτές που σούρνουν με αλυσίδες οι γύφτοι και οι Εβραίοι στα πανηγύρια βαρώντας τους τα νταούλια και τα ντέφια. Τις καίγανε και τις βαρούσαν και τώρα που είναι ελεύθερες και χωρίς αλυσίδα, αλλά φοβισμένες, δεν διανύουν μεγαλύτερη απόσταση από την απόσταση της νοητής αλυσίδας.
Τρεις από τον πόλεμο της Γιουγκοσλαβίας, που φοβηθήκαν τους βομβαρδισμούς 
και παραβίασαν τα σύνορα. Και μια Αμερικάνα από τσίρκο, ήτανε (ποδηλάτισσα).
Τις στείρωσαν για να μη βγάλουν προβληματικά μοντέλα στην κοινωνία.
Έξω, εκατομμύρια ημεδαποί και αλλοδαποί μαλάκες να κάνουν χάζι γιατί  βλέπουν τις αρκούδες εγκλωβισμένες μέσα στο συρματόπλεγμα.
Οι 47 σελίδες των νέων μέτρων που πρότεινε η αριστερή κυβέρνηση, δεν άφησαν τους θεσμούς ικανοποιημένους. Συμπύκνωσαν τα μέτρα του καινούριου μνημονίου σε επτά σελίδες, προσθέσανε κι άλλα και αποφάσισαν πως δεν τα διαπραγματεύονται.
«Αυτά είναι τα μέτρα. Αν σας αρέσουν». Βασικός τους σκοπός η υποτέλεια και η υποταγή.
Την επόμενη μέρα οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ στηθήκανε στις ουρές των τραπεζών  για να πάρουν 
τις καταθέσεις τους, τους βουλευτικούς τους μισθούς μηνών εντατικής και εξαντλητικής εργασίας. Αργότερα, προς το μεσημέρι βγήκαν στα κανάλια να παραμυθιάσουν τους μαλάκες πως δεν πρέπει να αποσύρουν τις καταθέσεις τους. «Είναι εθνικό μας χρέος»
Την άλλη μέρα ο μικρός Αλέξης τους κάλεσε για τσάι. Ήπιανε καφέ με παξιμαδάκι και κονιάκ, 
όπως στα μνημόσυνα, με την κυρά Φώφη, τον κυρ Σταύρο και την κυρά Ντόρα.
-Οι Ρώσοι είναι όλο υποσχέσεις. Από τα Ορλωφικά μέχρι και σήμερα δεν έχουμε δει το ρούβλι τους. Αργότερα συζήτησαν για την εξευτελιστική ήττα από τα νησιά Φερόε.
Μίλησαν περί ανέμων και υδάτων και αραδιάσανε ένα τσούρμο μαλακίες για τις μέρες που κυλάνε με αβεβαιότητα και τους πήρε το μεσημέρι.
Ο αδιάβροχος πρόεδρος επιστράτευσε όλες του τις δυνάμεις στα όρια των καθηκόντων του 
και η ζωή τραβάει την ανηφόρα χωρίς ποδήλατο και χωρίς ορθοπεταλιά. 
 Η Ζωή απαγόρευσε στους μπάτσους να κατουράνε εντός της Βουλής.
Οι καθαρίστριες επαναπροσληφθήκαν στο υπουργείο Οικονομικών και η ΕΡΤ επαναλειτουργεί. 
Ε, και λοιπόν τι έγινε; Αυτά θα μας λύσουν τα προβλήματα;
Αυτά θα μας οδηγήσουν στην ανάπτυξη;
Τι θα πει ο ιστορικός του μέλλοντος; Τι θα πει ο μαλάκας του παρόντος;
Κάποιος πρέπει να τους πει πως «η ζωή τραβάει την ανηφόρα».


Κυριακή 7 Ιουνίου 2015

ΕΣΥ ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ!



                 ΕΣΥ ΣΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ!
Ο φραπουτσίνο έχει κρυώσει
το i-p
ad σβηστό τώρα για μέρες
σε λυπάμαι που ’χες ξαπλώσει
στο μονό κρεβάτι μου χωρίς ζαρτιέρες.
Το ξέρω πως δεν το διάλεξα
αν έπρεπε σαν σκύλος να μυρίζεις
μα ακόμα δεν κατάλαβα
γιατί έπαψες μασχάλες να ξυρίζεις.
Διαθέτεις το νιώθω υγρά μονοπάτια
διαθέτεις κομμάτια που οδηγούν στην κραυγή
μετά καταλήγεις με δάκρυα στα μάτια
ενώ μου φωνάζεις «πονάει πολύ»
Το ξέρω πως δεν το διάλεξα
αν έπρεπε σαν σκύλος να γαυγίζεις
μα ακόμα δεν κατάλαβα
γιατί έπαψες μασχάλες να ξυρίζεις.
                                                                                                         ΑΓΝΩΣΤΟΥ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ 
Ένας άνθρωπος σαν κι αυτόν γεννιέται μια φορά στα εκατό χρόνια σε αυτόν εδώ τον πλανήτη.
Έπαιζε περίλυπος με το τρενάκι του ενώ τον παρακολουθούσε το έμπειρο παιδοβούβαλο. 
Θα το οδηγούσε στα βράχια;
Ο μικρός Αλέξης ακτινοβολούσε στη μικρή και φτωχική του καλύβα.
Σαν να κατέβαιναν τα UFO από το διάστημα ή απ’ το υπερπέραν…
Οι γείτονες αναγκάστηκαν να αγοράσουν αντηλιακά με υψηλό δείκτη προστασίας για να μην πάθουν εγκαύματα και γυαλιά ηλίου για να μην τυφλωθούν.
Ο «Ριζοσπάστης» έγραφε στην πρώτη του σελίδα για τα νέα «αντιηλιακά μέτρα».
Η ανάκριση στη Μπουμπουλίνας εξελισσόταν…
-Τι έκανες την ημέρα του μαύρου;
Αμηχανία….
-Γιατί δεν πήρες λαδομπογιά να το βάψεις ή ασβέστη για να το ασβεστώσεις ή έστω να ανέμιζες ένα λευκό σεντόνι, μια παντιέρα ή να αμόλαγες ένα λευκό περιστέρι;
Αμηχανία….
-Τι έκανες το Μάη του ’68; Ήσουν με το λαϊκό κίνημα; Δεν πιστεύω να ήσουν αγέννητος; 
Τι γνώμη έχεις για τον Ζαχαριάδη;
Αμηχανία …
-Πώς νοιώθεις τις ημέρες της απόλυτης δημοκρατίας; Δεν πιστεύω να αισθάνεσαι καταπιεσμένος; Σου έχουν φέρει καφέ και νερό! Παλιότερα τους δίνανε λακέρδα, σαρδέλες παστές και μουρουνόλαδο.
Μην τολμήσεις να πεις ότι σου κάναμε φάλαγγα.
-Στείλτε την εκπρόσωπο στο ΔΝΤ… να το διαλύσει.
-Εσύ σκάσε… Στα τέσσερα!
Το ΔΝΤ ήταν πάντα δημοκρατικό. Χρηματοδοτούσε τα απελευθερωτικά κινήματα στις χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής. Έβαζε τόκους και επιτόκια κι έτσι επέβαλε την ύφεση και τη λιτότητα.

Τι τα θες…
Η δόση δεν πληρώθηκε. Ο Βενιζέλος ολοκλήρωσε το ρόλο του (μην ξεχάσετε να τραβήξετε το καζανάκι). Ο ΕΝ.Φ.Ι.Α εξακολουθεί. Το ΕΚΑΣ (βοήθημα για τους χαμηλοσυνταξιούχους) θα καταργηθεί. Η ανεργία αυξάνει. Η ανάπτυξη είναι ανύπαρκτη. Ο Φ.Π.Α στον υψηλότερο συντελεστή στα είδη πρώτης ανάγκης και στο τιμολόγιο της ΔΕΗ. Τα φαρμακεία άδεια από φάρμακα. Οι τράπεζες άδειες από χρήματα. Η Ελλάδα αδειάζει από Έλληνες και γεμίζει από τριτοκοσμικούς.
Στόχοι, όνειρα και ελπίδες στην κατάψυξη.
Και εσύ… Στα τέσσερα!
Στα χρόνια της παρακμής και της σήψης, οι κομμουνιστές στηρίζονται στον υπόκοσμο και στα πτώματα. Οι γενίτσαροι τιμούν τον προβοκάτορα, τον υπουργό άνευ χαρτοφυλακίου. Πώς την μπορούν τόση υποκρισία;
Σύντροφοι, βροντοφωνάξτε όλοι μαζί: ΟΧΙ ΑΛΛΟΝ ΝΤΑΛΑΡΑ!
ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ! ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ, ΑΔΩΝΙ ΚΑΙ ΚΑΝΕΛΗ! 
ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ! ΟΧΙ ΑΛΛΗ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ! 
ΟΧΙ ΑΛΛΟΥΣ ΜΑΛΑΚΕΣ!
Όχι φάλτσα, με ρυθμό. Πάμε…   
  
Στις μέρες του αυτόκτονος καιρού
στους δρόμους του Ταύρου περπάτησα,
μουγκρητό και πόνο άκουσα.
Ο ήλιος άρρωστος και μόνος
στενάζει που δε μπόρεσε να μπει
απ’ τα παράθυρα που με κάγκελα σφράγισαν
οι εκμεταλλευτές της μοναξιάς
και της ανθρώπινης συνήθειας.*

*Από την ποιητική μου συλλογή «ΜΗΝ ΚΑΠΝΙΖΕΙΣ ΣΤΟ ΚΡΕΒΑΤΙ»
ΤΟ ΜΟΒ ΒΙΒΛΙΟ