ΣΕ ΤΟΥΤΑ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ

            ΣΕ ΤΟΥΤΑ ΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ

Σε τούτα τα Βαλκάνια σε τούτο τον αιώνα

συνάντησα τους φίλους μου μια νύχτα του χειμώνα
κάθόντουσαν αμίλητοι σε κάτι βράχια
και σαν με είδαν να `ρχομαι γουρλώσανε τα μάτια

Γιατί όλο τούτο τον καιρό μ’ είχαν για πεθαμένο
και πίνανε γλυκό κρασί ψωμάκι σιταρένιο
Κι αφού με καλωσόρισαν κι αφού με βαρεθήκαν

κατάλαβαν τη φάρσα μου και μ’ αρνηθήκαν
Άσε τα θαύματα την μάσκα πέταξε

Εδώ είναι Βαλκάνια δεν είναι παίξε-γέλασε

Μοιράζω το ψωμί, σας δίνω το παγούρι
στα μάτια σας κοιτάζω και λέω ένα τραγούδι

και το τραγούδι λέει πως παίρνω την ευθύνη

πως είμαι αρχηγός σ’ αυτό το πανηγύρι

                                                ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

Η χορωδία ήταν καλά κουρδισμένη. Τα λαμπιόνια αναβόσβηναν ρυθμικά. Ήταν μια εορταστική ατμόσφαιρα. Τα τραγούδησαν όλα: «το πουλάκι τσίου», «την καλή μας αγελάδα», 

το «φεγγαράκι μου λαμπρό», τη «συννεφούλα», «το Σάββατο μπορείς;», «το πάρτυ των Στρουμφ», «Τη Υπερμάχω». Τι άλλο να έκαναν; Αφού μέχρι εκεί μπορούσαν…

Ο ήχος του φωνητικού κοντραμπάσου, που βάσταγε το ρυθμό αλλά και που σόλαρε ακατάπαυστα, σε συνδυασμό με τους ήχους της ανύπαρκτης ηλεκτρικής κιθάρας, που ούρλιαζε διαμαρτυρόμενη για τα νέα μέτρα της Τρόικα, δημιουργούσε μια συναισθηματική πανδαισία.

Η θεωρία μου «Εν αρχή ην ο μύθος» αργά-αργά καταρρέει. Δε μένει τίποτα όρθιο. Απομυθοποιούνται τα πάντα. 

Ήταν δύσκολο το ταξίδι της επιστροφής. Ήταν η νύχτα της νίκης. Τότε που δοξάζαμε τα καλασνίκοφ. Τότε που χιλιάδες κόσμος χόρευε σε μια τεράστια πίστα σφίγγοντας τις γροθιές του απειλητικά προς τον ουρανό.

Όμως στο δρόμο πεταγόντουσαν αλεπούδες και αμνοερίφια.

Το καράβι καιγόταν. «Προσευχηθείτε γιατί καιγόμαστε…»

Τι στο διάολο συμβαίνει στα 10 μποφόρ; Καίγονται τα πατώματα;

«Το φλεγόμενο πλοίο», «Εφιάλτης στην Αδριατική», «Επαναληπτικές εκρήξεις».

Τα ΜΜΕ παρενοχλούν τους εγκλωβισμένους. Δημοσιογράφοι του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης βομβαρδίζουν με ερωτήσεις εγκλωβισμένους και συγγενείς, για να καλύψουν δωρεάν το πρόγραμμα. Οι διαφημίσεις πέφτουν βροχή.

Τα τηλέφωνα της ναυτιλιακής εταιρείας είναι κλειστά. Δεν απαντάει κανείς…

Μαζί μας βρίσκεται ο εμπειρογνώμονας, που θα μας μιλήσει για το ναυτικό ατύχημα. 

-Θα σας κάνω το πρώτο ερώτημα, αλλά μην μου απαντήσετε τώρα.

Θα κάνουμε μια σύντομη διακοπή για διαφημίσεις.

Κρασί κόκκινο 3.30, σπάλα και ελιά μόσχου 5,80, γλυκά των γιορτών: βασιλόπιτα, τσουρέκι, κουραμπιέδες, μελομακάρονα με έκπτωση 30%, παστουρμάς από καμήλα, σερβιέτες με φτερά…

-Θα εκλεγεί πρόεδρος στην τρίτη ψηφοφορία;

-Τι θα κάνουν οι χρυσαυγίτες;

-Θα έχουμε πρόωρες εκλογές;

-Αν εκλεγεί πρωθυπουργός ο Τσίπρας, θα κοντράρει τον Σόιμπλε και τη Μέρκελ;

-Ο Λαζόπουλος έβγαλε 3.000.000 euro σε Ελβετικές τράπεζες;

-Ο Χαϊκάλης θα πάει στο ΣΥΡΙΖΑ;

Δρόμο
κι ας καλύψαμε δρόμο
είμαστε έξω απ’ το χρόνο
θέλει ακόμα κουπί*

Ακόμα και στους εγκλωβισμένους γίνονται ταξικές διακρίσεις. Τα Σούπερ Πούμα πρωτοσυλλέγουν τους ευκατάστατους.

Σύντροφε Διονύση, εξακολουθώ να σ’ αγαπώ, να σε τραγουδώ, να σε εκτιμώ και να σε σέβομαι. Είσαι μια κολόνα του Παρθενώνα, μια Καρυάτιδα του Ερεχθείου. Δεν μπορώ να το αγνοήσω. 

Να ’σαι πάντα καλά.

*ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ  

ΜΠΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ...

             ΜΠΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ…

ΠΕΝΤΕ ΠΟΙΗΜΑΤΑ 

ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΠΟΛΙΤΗ

ΤΗΛΕΟΡΑΣΗ

Θα πιω κανένα ντούζικο και θα χορεύω

και θα χτυπάς τα κουταλάκια στον ζεϊμπέκικο

σαν θα δακρύζω απ’ της χλιδής το μπανιστήρι

των γλαστρανθρώπων της μικρής μας κόλασης

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

Τις μέρες του αυτόκτονος καιρού

Στους δρόμους του Ταύρου περπάτησα

Μουγκρητό και πόνο άκουσα

Ο ήλιος άρρωστος και μόνος

στενάζει που δεν μπόρεσε να μπει

απ’ τα παράθυρα που με κάγκελα σφράγισαν

οι εκμεταλλευτές της μοναξιάς

και της ανθρώπινης συνήθειας.

ΣΤΟ ΜΕΘΥΣΙ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Να ’τανε κόκκινο κρασί

να ’ταν ροζέ ή άσπρο

τη νύχτα που λαχάνιαζες

κι ίδρωνε το κορμί σου.

Μα τα κατάξανθα μαλλιά

μπροστά στο μαύρο φόντο

της κουρελούς μπερδεύτηκαν.

Τότες η κούπα το κρασί

έγειρε και εχύθη

κι από την κούπα το κρασί

εφάνη ο άσπρος πάτος.

Την κουρελού ζωγράφισε

με του κρασού το χρώμα

δίχως να μάθω τελικά

ποιο χρώμα σου ταιριάζει

ΓΛΥΚΟ ΤΟΥ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ

Μαύροι κύκλοι

τεχνητά σκοτάδια στο βινύλιο.

Πρόστυχοι στίχοι

χαραγμένοι κάτω απ’ την κοιλιά σου.

Χαραγμένα αυλάκια, ρόδες ποδηλάτου

Ροδοπέταλό μου!

Ξεχασμένο γάντι στο συρτάρι μου…

ΓΕΝΕΘΛΙΑ

Σήμερα ξεσκέπασα το πρόσωπό μου

απ’ το λευκό σεντόνι που το σκέπαζε.

Κι αυτό που φάνηκε, δεν έλαμψε.

Στο φως σκοτείνιασαν τα δάκρυα.

Τη σκέψη πάγωσε η θλίψη.

Κι έμειναν άφωνοι και λύγισαν

και οι δώδεκα μαθητές μου.

                                    ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ;

ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ;

                       

                           Σας αραδιάζω τα εμπόδια:

η επέμβασις των γεγονότων, των ήχων, των παρατάξεων

η επέμβασις των πλοίων από το άγριο πέλαγος

οι λαϊκοί ρήτορες, το στήθος μου, οι φωνές,

οι φάμπρικες

ο Οχτώβρης του ’17

το 1936

ο Δεκέμβρης του ’44…

Για τούτο θα παραμείνω με τα κουρέλια μου

όπως με γέννησε η Γαλλική Επανάσταση

όπως με γέννησε η απελευθέρωση των νέγρων

όπως με γέννησες μάνα μου Ισπανία

ένας σκοτεινός συνωμότης.

                                     ΜΙΧΑΛΗΣ ΚΑΤΣΑΡΟΣ*

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

Πλησιάζουν τα Χριστούγεννα. Οι βιτρίνες των μαγαζιών στολισμένες προσπαθούν να δώσουν μια ζεστασιά, μια θαλπωρή στις καρδιές των ανθρώπων.

Αυτή η ζεστασιά όμως δε υπάρχει και στις τσέπες των καταναλωτών, μιας και η υποταχτική κυβέρνηση της Τρόικα δεν άφησε τίποτα με τους άμεσους και έμμεσους φόρους. Μέχρι κι 

ο Θεός μάς πηγαίνει κόντρα με τις συνεχείς βροχές και την υγρασία, που τσακίζει κόκαλα.

Ευτυχώς που υπάρχουν τα ευτράπελα από την τηλεόραση.

Η κόντρα της Χρυσούλας Διαβάτη με το Σάκη Ρουβά.Τα χαλιά της Μοιραράκη.

Οι σχιζοφρενικές γκριμάτσες του Άδωνη. Αποκορύφωμα όμως ήταν οι απαντήσεις 

της Νατάσσας Καραμανλή για τον άνδρα της, Κώστα προς τους δημοσιογράφους

- Θα θέλατε να γίνει ο άντρας σας Πρόεδρος της Δημοκρατίας;

- Όχι. Προτιμώ να μείνει στο σπίτι. Ποιος θα κάνει τις δουλειές του σπιτιού;

Ποιος θα πλένει; Ποιος θα απλώνει; Ποιος θα σφουγγαρίζει; Ποιος θα φτιάξει τους κουραμπιέδες, 

τα μελομακάρονα, τις δίπλες, τη βασιλόπιτα; Ποιος θα γεμίσει τη γαλοπούλα; Ποιος θα στήσει το μπάρμπεκιου; Ποιος θα σουβλίσει το αρνί; Ποιος θα πάρει τηλέφωνο το Λουδοβίκο των Ανωγείων να ’ρθει να μας τραγουδήσει; Ποιος θα πάει τα παιδιά στο σχολείο; 

Ποιος θα αδειάζει τα τασάκια και θα φέρνει ποτά και καφέδες, όταν παίζω μπιρίμπα με τις φίλες μου; Πες μου ποιος;

Ο μικρός Νίκος σταμάτησε την απεργία πείνας. Νοιώθει νικητής και δικαιωμένος.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί την απεργία μέσα στα σουβλατζίδικα, τις πιτσαρίες, 

τα ουζερί, τα πατσατζίδικα και τις ταβέρνες. Σε μια σακούλα είχε μαζί του και μπανάνες για να μην του πέσει το κάλιο και αναψυκτικά αεριούχα για τη χώνεψη.

Είχα ξεκινήσει να γράφω την ημέρα της Αγίας Βαρβάρας, προστάτιδος των γύφτων (SANTA BARBARA) του πυροβολικού και των πυροβολημένων. Κείνες τις μέρες η Αθήνα καιγόταν. 

Ήταν η επέτειος για τα έξι χρόνια από τη δολοφονία του νεαρού Αλεξάνδρου, η επίσκεψη Νταβούντογλου, η απεργία πείνας του μικρού Νίκου Ρωμανού για το δικαίωμά του στη μόρφωση, η συμπαράσταση των συντρόφων του, του αντιεξουσιαστικού χώρου, το τεταμένο οικονομικό κλίμα, οι εκφοβισμοί της Τρόικας και των ντόπιων συνεργατών της. Α! να μην ξεχάσω, και η απεργία πείνας του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ.

Ένα ψυγείο έπεσε από την ταράτσα και δεν πέτυχε κανέναν και πλήθος δορυφορικά πιάτα, σπασμένες βιτρίνες μαγαζιών και κάδοι σκουπιδιών να καίγονται.

«Οι Κνίτες είδανε φωτιές και ψήσανε σουβλάκια» (δεκαπεντασύλλαβος)

Θύμισαν σκηνές του 2008.

Οι κινητοποιήσεις απλώθηκαν σε όλες τις μεγάλες πόλεις της χώρας.

Λέτε οι αντιεξουσιαστές να είναι ικανοί να ρίξουν την κυβέρνηση;

*Χρησιμοποιώ κατά καιρούς στα κείμενά μου ποιήματα του φίλου Μιχάλη και έτσι τον αισθάνομαι πλάι μου.

ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ

ΔΥΟ ΠΟΙΗΜΑΤΑ

ΑΠΟ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ

ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΠΟΛΙΤΗ

ΡΕΤΡΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ

Σφιγμένες κάποτε κρατούσα τις γροθιές μου.

Αργότερα, συνήθιζα με ανοιχτές παλάμες, κάθετες

να σημαδεύω τα αχαμνά μου.

Τώρα τηλεκοντρόλ βαστώ σφιχτά στη χούφτα μου

και έτσι μπορώ να δω τα χρώματά σου θάλασσα,

το ξεχασμένο τσόκαρο στην άμμο,

κρουστά απ’ τα λέπια του ψαριού στα εμβατήρια

κι απ’ τη φωνή του τζιτζικιού,

φινάλε θλιβερό τη «Ρωμιοσύνη»

  

Η ΨΕΥΤΙΑ ΜΙΑΣ ΠΕΡΟΥΚΑΣ

Φεγγαρόφωτη νύχτα, με πιάνει παράπονο

Κλάμα-ψίθυρος, σε ήχους βαλς να χορεύω

Να γεμίσω τις νότες με δάκρυα,

άνθη στίχους, κορμιά να ευωδιάζουν.

Το όνομά σου να γίνει της γης τα κεντήματα,

το όνειρό μου να γίνει μαχαίρι.

Να σκοτώσει το σκοτάδι που θάμπωσε

την ελπίδα του αγέρα

να ακουμπήσει τα μάτια σου

τα μαλλιά σου να κάνει παντιέρα.

Να πετάξουν ψηλά ως τα σύννεφα

για να νοιώσουν κι εκείνα

πλαστικό στην αφή σου,

την ψευτιά μιας περούκας που αγόρασα

δώρο για τη γιορτή σου.

ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΤΙΡΑΝΑ;

      ΕΙΝΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΑΠΟ ΤΑ ΤΙΡΑΝΑ;

Να η αυλαία που ανοίγει γνώριμος πανικός
κουρδιστήκαν τα όργανα αχνίζει το φως
και ο φόβος του πάλκου ίσκιος πέφτει βαρύς σκοτεινός

Βλέφαρα σηκωθήκαν ο κριτής σοβαρός
οι παγίδες στηθήκαν, μας ζαλίζει ο καπνός
και ο τρόμος του πάλκου ίσκιος πέφτει βαρύς σκοτεινός

Πυροβολήστε τους δεν αξίζουνε
δεν έχουν τίποτα να μας δείξουνε
τ’ ακούνε αυτά πριν ακόμα αρχίσουνε
δε τους πηγαίνουν και θα τα φτύσουνε
θα χωρίσουνε.

Η παράσταση κλείνει κι ο νονός σκυθρωπός
από κάτω ακούγεται ένας βόμβος θαμπός
ένα σήμα τροχαίας κολλημένο στο κίτρινο φως

Στο μικρό καμαρίνι μπαίνει τύπος σκυφτός
κι είναι να σου τη δίνει είναι ο φίλος πιστός
ένα σήμα τροχαίας κολλημένο στο κίτρινο φως

Πυροβολήστε τους δεν αξίζουνε
δεν έχουν τίποτα να μας δείξουνε
τ’ ακούνε αυτά πριν ακόμα αρχίσουνε
δε τους πηγαίνουν και θα τα φτύσουνε
θα χωρίσουνε.

                                        ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

Είναι κανείς από τα Τίρανα;

Ο ζέμπρος αναρωτιότανε αν ήταν μαύρο άλογο με άσπρες ρίγες ή άσπρο άλογο με μαύρες ρίγες. Συνέπασχα στις υπαρξιακές του κρίσεις.

Η συναυλία είχε τελειώσει. Ήταν μια ξαναζεσταμένη σούπα, άοσμη, χλιαρή και ανάλατη. Άιντε εντεχνίλες ψευτοδιανοούμενοι. Άιντε και καλοί… μικρούτσικοι…

Το κονσέρτο ήταν γραμμένο για τέσσερα καβουρδισμένα αμύγδαλα και εφτά ορφανά αραβικά φιστίκια. Τα νεύρα μου ήταν πειραγμένα και το κονιάκ είχε τελειώσει. Είχα ακούσει νωρίτερα τις εθνικιστικές κραυγές του Σφακιανάκη και ανακατεύτηκα.

Η Κυβέρνηση σκέφτεται να καταργήσει το ΕΚΑΣ εξοικονομώντας με αυτόν τον τρόπο οχτακόσια εκατομμύρια ευρώ, εκτελώντας κατά γράμμα τις εντολές της Τρόικα. Κατοχυρώνεται το δικαίωμα σύνταξης στην εικοσαετία που θα δίνεται στα 67 έτη. Για αυτούς που θα πάρουν σύνταξη στα 62, 

θα πρέπει να έχουν συμπληρώσει 40 χρόνια εργασίας. Επίσης καταργούνται οι ρυθμίσεις των 100 δόσεων για χρέη προς τα ασφαλιστικά ταμεία, αφού δεν άρεσαν στην Τρόικα. Αυξάνει ο ΦΠΑ από 6% σε 13% στα ξενοδοχεία με τεράστιο κίνδυνο τη μείωση του τουρισμού, τις απολύσεις ξενοδοχοϋπαλλήλων, και τις αρνητικές οικονομικές επιπτώσεις σε εξαρτώμενες από τον τουρισμό επιχειρήσεις (εστιατόρια, ταβέρνες, μπαρ, κ.α.)

Ο ΣΥΡΙΖΑ σε μυστικά γκάλοπ προηγείται της ΝΔ με έντεκα μονάδες και όλα αυτά πριν από τα νέα μέτρα του νέου μνημονίου.

Ο Σαμαράς γύρισε ξεβράκωτος από «το τελευταίο ταγκό στο Παρίσι». Δεν φορούσε ούτε φύλλο συκής. Οι Γερμανοί τού πήραν και τα σώβρακα…

Ο Κουτσούμπας μου θύμισε μάγειρο με άσπρο σκούφο σε αλβανικό εστιατόριο, που τηγανίζει κεφτέδες χωρίς δυόσμο και σκόρδο.

Οι φοιτητές άδειασαν τις σκουπιδοσακούλες στο γραφείο του αντιπρύτανη και μετά ακολούθησαν φάλτσα συνθήματα σε αλβανικό τέμπο.

Είναι κανείς από τα Τίρανα;

Δυο πιτσιρίκια, συνοδοί των ποδοσφαιριστών των εθνικών ομάδων Ελλάδας –Σερβίας σχημάτισαν 

με τα χέρια τους τη σημαία της μεγάλης αλβανίας την ώρα που ακουγόταν από τα μεγάφωνα 

ο εθνικός ύμνος της Σερβίας. Πώς έγινε αυτό;

Μήπως είναι κανείς από τα Τίρανα; 

Θα πρέπει να φασιστοποιηθούμε, όσοι βρισκόμαστε σε θέσεις εξουσίας είπε ο αντιπρύτανης του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Τζιφόπουλος.

Η παραίτησή του έγινε δεκτή.

Μήπως ήταν απ’ τα Τίρανα;

Ευχαριστώ τους φίλους αναγνώστες που είτε με τις επισκέψεις τους στο blog μου είτε ανεβάζοντας τα άρθρα μου στο facebook συγκεντρώθηκαν πάνω από 100.000 επισκέπτες. Thanks

Η φωτογραφία είναι το εξώφυλλο από το νέο c.d των  Magic de spell