ΠΑΡΤΑ ΟΛΑ...

                   ΠΑΡΤΑ ΟΛΑ…

Μη, μην το πεις
οι παλιοί μας φίλοι
μην το πεις
για πάντα φύγαν.

Μη, το 'μαθα πια
τα παλιά βιβλία, τα παλιά τραγούδια
για πάντα φύγαν.

Πέρασαν οι μέρες που μας πλήγωσαν.
Γίνανε παιχνίδι στα χέρια των παιδιών.

Η ζωή αλλάζει δίχως να κοιτάζει
τη δική σου μελαγχολία
κι έρχεται η στιγμή για ν' αποφασίσεις
με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις.

Πέρασαν για πάντα
οι παλιές ιδέες, οι παλιές αγάπες
οι κραυγές.
Γίνανε παιχνίδι στα χέρια των παιδιών.

Όμορφη είναι αυτή η στιγμή, να το ξαναπώ
όμορφη να σας μιλήσω
βλέπω πυρκαγιές
πάνω από λιμάνια πάνω από σταθμούς
κι είμαι μαζί σας.

Όταν ο κόσμος μας θα καίγεται
όταν τα γεφύρια πίσω μας θα κόβονται
εγώ θα είμαι εκεί να σας θυμίζω
τις μέρες τις παλιές.

                           

    ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

Το ταριχευμένο σώμα του ηγέτη της οχτωβριανής επανάστασης, Λένιν έχει μετατραπεί σε τούρτα που απολαμβάνουν τη γεύση της οι νεόπλουτοι νεορώσοι.

Ο Φίλης έχει γίνει υπουργός Παιδείας. Μετά το σχόλιό του για τις πενταροδεκάρες στην αύξηση του ΦΠΑ στα μακαρόνια, μίλησε και για τις πενταροδεκάρες του ΦΠΑ που επέβαλε στην ιδιωτική εκπαίδευση. Κανείς δεν τον έκραξε, όπως κανείς δεν έκραζε και τον Πάγκαλο.

Φαίνεται πως οι Έλληνες ορέγονται τέτοιου είδους XXL σαβούρες.

Είχε κυκλοφορήσει στους πάγκους και στα περίπτερα η σημερινή «Αυριανή» με το πρωτοσέλιδο δίγλωσσο άρθρο (στα Ελληνικά και στα Γαλλικά) του Γιώργου Κουρή «Γάλλοι πάρτε τα όλα πριν προλάβουν να τα πάρουν οι Γερμανοί».

Το «Πάρτα όλα» είναι ένα τυχερό επιτραπέζιο παιχνίδι, κάτι σαν ζάρι ή σαν σβούρα, που το πετάς

κι εκείνο σου γράφει «πάρε ένα», «πάρε δύο», «βάλε ένα», «βάλε δύο», «πάρτα όλα».

Εκείνοι… δεν έβαζαν  τίποτα…

Είναι ένα παιχνίδι που ταιριάζει γάντι στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.

Η Ηρώδου Αττικού ήταν στρωμένη με κόκκινο χαλί.

Ήταν εκεί ο μικρός μαθητευόμενος πρωθυπουργός - ο μικρός Αλέξης -, ο Γάλλος πρόεδρος Φρανσουά Ολάντ, ο Καμμένος, τσολιάδες της ανακτορικής φρουράς, ταμπούρλα, καραμούζες, πίπιζες και οι εθνικοί ύμνοι. «Ελλάς - Γαλλία - Συμμαχία»

-Σκέφτομαι να μην επισκεπτόμαστε την Ελλάδα μόνο σαν τουρίστες, αλλά και σαν επενδυτές.

Το ζάρι έπεσε… «Πάρτα όλα»!

Μιλάω, διαβάζω και γράφω γαλλικά
και πίνω σούπερ κόλα
Ποιος είσαι, ποιος είσαι, ποιος είσαι τελικά
ο γιος του πάρτα όλα;*

Λίγα χιλιόμετρα πιο πέρα οι κατεψυγμένες τσιπούρες επέπλεαν στον αφρό μαζί με τα ζωντανά χέλια που προοριζόντουσαν για το επίσημο δείπνο στο προεδρικό μέγαρο.

Πλημμυρισμένοι δρόμοι, καταστήματα, σπίτια και υπόγεια. Κατολισθήσεις στις εθνικές οδούς. Καταστροφές στις αγροτικές καλλιέργειες. Πνιγμένα ζώα στους στάβλους. Ανεμοστρόβιλος στο Ψυχικό και στο Μαρούσι και ηλεκτρική καταιγίδα στη Σάμο. 

Το νερό έχει μνήμη. Ακολουθεί την φορά του βρίσκοντας διέξοδο για να φύγει, παρασύροντας ό,τι βρεθεί μπροστά του. Αυθαίρετα, αυτοκίνητα, μηχανάκια, σκουπίδια και ανθρώπους.

Ο κρατικός μηχανισμός αποδεικνύεται για μια ακόμα φορά ξεβράκωτος και εθελοντές πολίτες ξεβουλώνουν τα βουλωμένα φρεάτια. Μέχρι στιγμής υπάρχει ένας νεκρός και μια αγνοούμενη και ο καιρός συνεχίζεται… Η μέρα ξεκίνησε με την 24ωρη απεργία των δημοσιογράφων των ΜΜΕ, ηλεκτρονικών και έντυπων. Η κρατική τηλεόραση παρέμεινε ανοιχτή για να ενημερώνει το πλήθος… για την επίσημη επίσκεψη του Γάλλου προέδρου.

Ένα τροχαίο ατύχημα στη Γαλλία. Η σύγκρουση ενός φορτηγού με λεωφορείο, με 42 νεκρούς δυσκόλεψε την χώνεψη του Γάλλου προέδρου Ολάντ και των παρατρεχάμενων.

Τα χέλια είχαν θυσιαστεί στην άσφαλτο. Τα παρέσυρε το ρέμα της Πικροδάφνης.

Κι έτσι οι προέδροι: ο Γάλλος Ολάντ και ο Αδιάβροχος αναγκάστηκαν να φάνε συναγρίδες, αστακούς, καραβίδες, σολομούς και χαβιάρι.

Φαίνεται πως η οικονομική κρίση αφορά τους πάντες…

*ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΟΓΟΘΕΤΗΣ

ΤΑ ΓΡΑΝΑΖΙΑ

                    ΤΑ ΓΡΑΝΑΖΙΑ

 

                           Κι εσείς, ακριβοί μου σύντροφοι,

σε κείνο το ασφυκτικό κελί των μελλοθανάτων,

ένα μήνα ζήσαμε κουλουριασμένοι, για να χωράμε,

και κάθε φορά που παίρναν κάποιον,

για να μη μας λείπει δεν απλώναμε το κορμί μας.

Μέχρι που μείναμε

εγώ

κι εσύ,

τελευταίε σύντροφε,

κουβαριασμένοι σε δυο γωνίες του άδειου κελιού,

με την πελώρια αίσθηση γύρω μας

ότι υπάρχουν ακόμα

όλοι. 

                                         ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

Το έργο «Τα γρανάζια», με τον αρχικό τίτλο «Τα Βρώμικα Χέρια», γράφτηκε το 1969 από τον Ζαν Πωλ Σαρτρ.

Παρόλα αυτά είναι σύγχρονο και θα μπορούσε να τοποθετηθεί σε οποιαδήποτε εποχή.

Η καταστολή από το κράτος και από την αστυνομία φοβερή και τρομερή. Ένα κράτος αστυνομικό. Αστυνομία παντού. Στρατός, χαφιέδες και φακέλωμα των πολιτών.

Η επαναστατική οργάνωση ξεκινά κανονικό αντάρτικο, στην ύπαιθρο υπέρ των δικαιωμάτων των αγροτών, στις πόλεις κατά της πολυεθνικής των πετρελαίων.

Οι επαναστάτες αγωνίζονται ακούραστα και αδιάκοπα.

Ο Ζαν Αγκουερά είναι ο αρχηγός της επανάστασης και μετέπειτα ο αρχηγός της κυβέρνησης.

Η επανάσταση πετυχαίνει το σκοπό της και ανεβαίνει στην εξουσία ο εξεγερμένος λαός.

Η στυγνή δικτατορία πέφτει, όμως ο Ζαν Αγκουερά δεν διώχνει την πολυεθνική ούτε και την κρατικοποιεί. Τα αιτήματα των αγροτών δεν ικανοποιούνται.

Μέσα στην οργάνωση αρχίζουν οι έριδες και η εσωτερική αντιπολίτευση παίρνει τα όπλα. 

Οι επαναστάτες δυσαρεστημένοι, στρέφονται τώρα ενάντια στον Ζαν Αγκουερά, κάτι που κάνει και όλος ο υπόλοιπος λαός.

Αποφασίζουν την εκδίκασή του, χωρίς ο ίδιος να δείχνει τη διάθεση να υπερασπιστεί τον εαυτό του.

Στη δίκη μιλάνε άτομα του περιβάλλοντός του, γυρνώντας μας πίσω στα γεγονότα, παρουσιάζοντάς τα ο καθένας από τη δική του σκοπιά.

Ο μικρός Αλέξης γύρισε από την Αμερική με μια φανέλα του Παναθηναϊκού.

Ο στόχος επετεύχθη…

Παιδιά και βρέφη πνίγονται καθημερινά στα παράλια των ελληνικών νησιών.

Η Μέρκελ τα βρίσκει με τους Τούρκους και τους ευνοεί ανακοινώνοντας την επίσπευση των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε.

Οι Ισραηλινοί χάνουν το ρόλο του ρυθμιστή στη Μέση Ανατολή και ξεσπούν για μια ακόμα φορά στους άοπλους Παλαιστίνιους.

Οι Αμερικάνοι και οι Ευρωπαίοι τροφοδοτούν με όπλα τους Τζιχαντιστές. 

Το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς καταρρέει…

Έπεσε και το τελευταίο φύλο συκής και βγήκαν έξω οι μπάμιες.

Η επιτροπή των σοφών του Κατρούγκαλου απεφάνθη και η Βουλή ψήφισε τα αριστερά νεοφιλελεύθερα μέτρα.

Και έτσι θα ζούμε… από τη μια με την άγρια και άδικη φορολογία, τη μείωση των μισθών και των συντάξεων πάνω από τα 700 ευρώ και από την άλλη, με την αύξηση της ανεργίας και την αύξηση

των ωρών εργασίας με μειωμένη αμοιβή… 

Και με το ξεχασμένο εκατομμύριο του Σταθάκη.

Σε λίγο καιρό, που το τρίτο μνημόνιο θα εφαρμοστεί κατά γράμμα, ο λαός θα βροντοφωνάζει στους δρόμους «Ο λαός δεν ξεχνά τι σημαίνει αριστερά».

Στο άλλο στρατόπεδο, ο κληρονόμος, ο φέρων το βαρύ επώνυμο του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη αποφάσισε να απαλλαγεί από αυτό το βάρος. Στην αρχή σκέφτηκε να το κάνει Αντρέας.

Ένα όνομα που έχει μεγάλη αποδοχή στο λαό και στην πολιτική.

Κατάλαβε όμως πως αυτόν το ρόλο τον έχει πάρει ο μαθητευόμενος πρωθυπουργός, ο μικρός Αλέξης. Το όνομα Αντρέας το έφερε και ο Παπαμιμίκος, γραμματέας της πολιτικής επιτροπής της Ν.Δ, και έτσι άλλαξε γνώμη. Μετά σκέφτηκε το ινδιάνικο όνομα «Το βλέμμα της συναγρίδας». Μπορεί ο ελληνικός λαός να μασάει με καθρεφτάκια και χρωματιστές χάντρες, όμως με ινδιάνικα ονόματα δεν έχει εξοικειωθεί.

Και κατέληξε στο πιασάρικο ονοματεπώνυμο Κούλης Κουκούλης.

Ο Άδωνις είχε αργήσει…

Κι ενώ οι οργανωμένοι της Ν.Δ διαπίστωσαν για πρώτη φορά πως ο Άδωνις είναι «καθυστερημένος»…. Επανόρθωσαν και τον αποκατέστησαν.

Ο Άδωνις στην αρχή σκέφτηκε να πάρει τρίκυκλο, αλλά πού θα έβαζε τα έγγραφα, τους συνεργάτες του και τη σύζυγο; Πού θα κατούραγε, που έχει συχνουρία; Και έτσι πήρε τροχόσπιτο.

Πρέπει να σκεφτείτε σοβαρά την περίπτωση Άδωνι, του Αδώνεως.

Ο Άδωνις τα έχει όλα. Είναι «δούλα και κυρά».

Οι άλλοι δυο, το Τζιτζίκι ο Κώστας και ο Βεληγκέκας θα είναι αυτοί που θα διεκδικήσουν την αρχηγία της Ν.Δ στο δεύτερο γύρο. Ο εις εκ των δύο θα πάρει το πρωτάθλημα της Β΄ Εθνικής,

αφού τα πρωτοκλασάτα στελέχη δεν συμμετέχουν…