Παρασκευή 23 Ιουνίου 2017

ΤΑ ΦΟΥΣΚΩΜΕΝΑ ΠΑΓΙΑ

             ΤΑ ΦΟΥΣΚΩΜΕΝΑ ΠΑΓΙΑ
 
Τα βράδια είναι ατέλειωτοι αιώνες μαζεμένοι
μέσα στον ύπνο το βαθύ πολυταξιδεμένοι
Άλλοι γυρνάνε με το νου και άλλοι στα εμπόδια
άλλοι ψηλά αρμενίζουνε κι έχουν φτερά στα πόδια

Κι εγώ που θέλησα πολλά έμεινα με τα λίγα
μα γρήγορα συνήθισα τα νιάτα μου τ’ ατίθασα
      έπλασα κόσμο μυστικό και μπήκα σε λημέρι
ξέχασα τις αγάπες μου που μου `στησαν καρτέρι

Να `σαι μονάχος σου θα πει να είσαι αντρειωμένος
να μη σε πιάνει πανικός ούτε κι ο ίδιος ο Θεός
Αλλιώς στα πάγια κολλάς σέρνεσαι βρίζεις και πονάς
αγάπες σε κυκλώνουνε και στο μαντρί σε χώνουνε

Κι εγώ που θέλησα πολλά έμεινα με τα λίγα
μα γρήγορα συνήθισα τα νιάτα μου τ’ ατίθασα
έπλασα κόσμο μυστικό και μπήκα σε λημέρι
ξέχασα τις αγάπες μου που μου `στησαν καρτέρι
                                            
                                              ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΜΑΛΑΜΑΣ


ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Αυτή η πόλη είναι γεμάτη μαλάκες, πούστηδες και φασίστες!
Σε ποια κατηγορία ανήκεις;
Θα μου κόψεις την καλημέρα; Δε με νοιάζει…
Έρχεται η μπουχλάδω από το βάθος του δρόμου με λαχανί μπλουζάκι, με στάμπα L.A.
Αν είναι έτσι στο Λος Άντζελες, τότε χίλιες φορές στην Τέμενη, που έχει και ένδοξο παρελθόν (αμβροσία, σουβλάκι…)
Εκεί ανακαλύφθηκε και ο πρώτος προϊστορικός άνθρωπος (που τον έλεγαν Θανάση). 
Εκεί πάρθηκε η απόφαση για την κήρυξη του «Τρωικού πολέμου» όπως επίσης και του «αγνώστου πολέμου». 
Εκεί έγινε και η συνέλευση της Βοστίτσας και πάρθηκε η απόφαση για την έναρξη 
της επανάστασης του 1821 και εκεί  ίσως γίνει και ο τελικός του survivor.
Ο αλβανός τουρίστας με το λευκό κανισάκι μου λέει:
-Είμαι αλβανός τουρίστας και έπεσα θύμα απάτης... Μου έκλεψαν το πορτοφόλι οι γύφτοι. 
Μπορείς να με βοηθήσεις;
Ποιος ήταν αυτός; Ο καινούριος προπονητής του ολυμπιακού; Ο γκόμενος του Φουρθιώτη;
Αυτός που έκλεψε το κανίς από τους γύφτους;
Γεννήθηκα στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας και η πρώτη λέξη που συλλάβισα ήταν Ολυμπιακός.
Αποποιούμαι την 57χρονη ποδοσφαιρική μου ιδεολογία και δηλώνω «Αστέρας Αμαλιάδας» 
από δω και μπρος.
Τελικά τα πάντα είναι θέμα αισθητικής.
Ο Πολιτισμός γκρεμίζεται μέρα με τη μέρα. Έρχονται οι ανθρωποφάγοι, οι κανίβαλοι.
Όσο κι αν φαίνεται κινηματογραφικό, έρχονται…(στο έργο της Δευτέρας…).
Δευτέρα ξημερώνει αύριο.
Παραβιάζονται καθημερινά κεκτημένες αξίες, στον πλανήτη, στη χώρα, στον μικρόκοσμο 
της γειτονιάς. Εσύ, ό,τι πάλεψες να κτίσεις, γκρεμίζεται από τα ανθρωποειδή που λανσάρουν 
τα κουσούρια τους ως προσόντα.
Ο ρόλος που σου δίνουν είναι να τους πληρώνεις φουσκωμένα τα πάγια, να τους φουσκώνεις 
τις τσέπες τους και τους κώλους τους.
Ο αλβανός τουρίστας με το λευκό κανισάκι (που έκλεψε από τους γύφτους) συμμετείχε σε μια σύσκεψη προσωπικοτήτων για την τουριστική ανάπτυξη της πόλης μας, με σορτς από τη λαϊκή αγορά (L.A), λευκή αθλητική κάλτσα για να ταιριάζει με το λευκό κανισάκι και παντόφλες στρατού.
Η σύγχρονη αμφίεση του Νεάντερνταλ χρυσαυγίτη.
Άιντε και εις ανώτερα… μαλάκες.
.
 Δε μένει εδώ κανείς, 
 μόνο τα δέντρα μείναν ίδια
 κι άδειοι δρόμοι με σκουπίδια.
 Δε μένει εδώ κανείς, 

 σκληρό το φως που ξημερώνει, 

 σα μεθυσμένο μ’ ανταμώνει
 και με λιώνει…

ΥΓ. Τα αστέρια χαμηλώσανε για να τα μετρήσω ένα  ένα και να αποκοιμηθώ.
Καληνύχτα μαλάκα.  Η ζωή έχει αξίες μαλάκα!





Κυριακή 4 Ιουνίου 2017

ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ

           ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ
                  
                    Αντί να φωνασκώ και να συμφύρομαι
με τους υπαίθριους ρήτορες και τους αγύρτες
-Μάντεις κακών και οραματιστές-
όταν γκρεμίστηκε το σπίτι μου
και σκάφτηκε βαθιά με τα υπάρχοντα
(και δε μιλώ εδώ για χρήματα και τέτοια)
πήρα τους δρόμους μοναχός σφυρίζοντας.
Ήτανε βέβαια μεγάλη η περιπέτεια
όμως η πόλις φλέγονταν τόσο όμορφα
ασύλληπτα πυροτεχνήματα ανεβαίνανε
στον πράο ουρανό με διαφημίσεις
αιφνίδιων θανάτων κι αλλαξοπιστήσεων.
Σε λίγο φτάσανε και τα μαντάτα πως
κάηκαν όλα τα επίσημα αρχεία και οι βιβλιοθήκες,
οι βιτρίνες των νεωτερισμών και τα μουσεία,
όλες οι ληξιαρχικές πράξεις γεννήσεων
και θανάτων -έτσι που πια δεν ήξερε
κανείς αν πέθανε ή αν ζούσε ακόμα-
όλα τα δούναι και λαβείν των μεσιτών
από τους οίκους ανοχής τα βιβλιάρια των κοριτσιών,
τα πιεστήρια και τα γραφεία των εφημερίδων.
Εξαίσια νύχτα τελεσίδικη και μόνη
οριστική (όχι καθόλου όπως οι λύσεις στα περιπετειώδη φιλμ).
Τίποτα δεν πουλιόταν πια.
Έτσι λαφρύς και περιττός πήρα τους δρόμους
Βρήκα την Κλαίρη βγαίνοντας
απ' τη Συναγωγή κι αγκαλιασμένοι
κάτω απ' τις αψίδες των κραυγών
περάσαμε στην άλλη όχθη με τις τσέπες
χωρίς πια χώματα, φωτογραφίες και τα παρόμοια.
      Τίποτα δεν πουλιόταν πια.
                             ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ


      Περιμένετε να καταλαγιάσει λίγο
      να κάτσει ο κουρνιαχτός στο έδαφος
      Μέχρι να προλάβουν τα περιστέρια
      να γυρίσουν στις φωλιές τους
      Μέχρι οι άγγελοι να ξαναφορέσουν
      τα βγαλμένα τους φτερά.
      Τότε θα μιλήσω
      για τις χαραγμένες σβάστικες στα μπράτσα
      Τότε θα μιλήσω
      για τις εικονικές εκτελέσεις που αναβλήθηκαν
      Τότε θα μιλήσω
      για την υποταγή και τις εντολές των ανακτόρων
                                                       ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ


      Φρόντισε οι στίχοι σου να σπονδυλωθούν
με τις αρθρώσεις των σκληρών των συγκεκριμένων λέξεων.
Πάσχισε να ’ναι προεκτάσεις της πραγματικότητας
όπως κάθε δάχτυλο είναι μια προέκταση στο δεξί σου χέρι.
Έτσι μονάχα θα μπορέσουν σαν την παλάμη του γιατρού
να συνεφέρουν με χαστούκια όσους λιποθύμησαν

μπροστά στο άδειο πρόσωπό τους.
                                                  ΑΡΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
  
          
           Προχωρούσε ένα δρόμο της μεγάλης πόλης το λεωφορείο μας
           Πίσω από ένα βυτιοφόρο που έγραφε με μεγάλα γράμματα:
           ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΚΚΕΝΩΣΕΩΣ ΒΟΘΡΩΝ
           Ξεκινούσε το βυτιοφόρο
           Ξεκινούσαμε και εμείς
           Σταματούσε
           Σταματούσαμε
           Ακολουθούσαμε όλοι το μεγάλο βαρέλι
           Χοντροί κύριοι και λεπτές κυρίες
           Μέσα στη μεγάλη πόλη.
                                            ΚΩΣΤΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΡΟΚΟΣ