ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ

           ΤΕΣΣΕΡΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΙΟΥΝΙΟ

                  
                    Αντί να φωνασκώ και να συμφύρομαι

με τους υπαίθριους ρήτορες και τους αγύρτες

-Μάντεις κακών και οραματιστές-

όταν γκρεμίστηκε το σπίτι μου

και σκάφτηκε βαθιά με τα υπάρχοντα

(και δε μιλώ εδώ για χρήματα και τέτοια)

πήρα τους δρόμους μοναχός σφυρίζοντας.

Ήτανε βέβαια μεγάλη η περιπέτεια

όμως η πόλις φλέγονταν τόσο όμορφα

ασύλληπτα πυροτεχνήματα ανεβαίνανε

στον πράο ουρανό με διαφημίσεις

αιφνίδιων θανάτων κι αλλαξοπιστήσεων.

Σε λίγο φτάσανε και τα μαντάτα πως

κάηκαν όλα τα επίσημα αρχεία και οι βιβλιοθήκες,

οι βιτρίνες των νεωτερισμών και τα μουσεία,

όλες οι ληξιαρχικές πράξεις γεννήσεων

και θανάτων -έτσι που πια δεν ήξερε

κανείς αν πέθανε ή αν ζούσε ακόμα-

όλα τα δούναι και λαβείν των μεσιτών

από τους οίκους ανοχής τα βιβλιάρια των κοριτσιών,

τα πιεστήρια και τα γραφεία των εφημερίδων.

Εξαίσια νύχτα τελεσίδικη και μόνη

οριστική (όχι καθόλου όπως οι λύσεις στα περιπετειώδη φιλμ).

Τίποτα δεν πουλιόταν πια.

Έτσι λαφρύς και περιττός πήρα τους δρόμους

Βρήκα την Κλαίρη βγαίνοντας

απ' τη Συναγωγή κι αγκαλιασμένοι

κάτω απ' τις αψίδες των κραυγών

περάσαμε στην άλλη όχθη με τις τσέπες

χωρίς πια χώματα, φωτογραφίες και τα παρόμοια.

      Τίποτα δεν πουλιόταν πια.

                             ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ

      Περιμένετε να καταλαγιάσει λίγο

      να κάτσει ο κουρνιαχτός στο έδαφος

      Μέχρι να προλάβουν τα περιστέρια

      να γυρίσουν στις φωλιές τους

      Μέχρι οι άγγελοι να ξαναφορέσουν

      τα βγαλμένα τους φτερά.

      Τότε θα μιλήσω

      για τις χαραγμένες σβάστικες στα μπράτσα

      Τότε θα μιλήσω

      για τις εικονικές εκτελέσεις που αναβλήθηκαν

      Τότε θα μιλήσω

      για την υποταγή και τις εντολές των ανακτόρων

                                                       ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

      Φρόντισε οι στίχοι σου να σπονδυλωθούν

με τις αρθρώσεις των σκληρών των συγκεκριμένων λέξεων.
Πάσχισε να ’ναι προεκτάσεις της πραγματικότητας
όπως κάθε δάχτυλο είναι μια προέκταση στο δεξί σου χέρι.
Έτσι μονάχα θα μπορέσουν σαν την παλάμη του γιατρού
να συνεφέρουν με χαστούκια όσους λιποθύμησαν
μπροστά στο άδειο πρόσωπό τους.
                                                  ΑΡΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ

  

          
           Προχωρούσε ένα δρόμο της μεγάλης πόλης το λεωφορείο μας
           Πίσω από ένα βυτιοφόρο που έγραφε με μεγάλα γράμματα:
           ΓΡΑΦΕΙΟ ΕΚΚΕΝΩΣΕΩΣ ΒΟΘΡΩΝ
           Ξεκινούσε το βυτιοφόρο
           Ξεκινούσαμε και εμείς
           Σταματούσε
           Σταματούσαμε
           Ακολουθούσαμε όλοι το μεγάλο βαρέλι
           Χοντροί κύριοι και λεπτές κυρίες
           Μέσα στη μεγάλη πόλη.

                                            ΚΩΣΤΑΣ ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ΡΟΚΟΣ