ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΕΝΑΡΙΟ

            ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΣΕΝΑΡΙΟ

Κρετίνοι αστρολιγούρηδες
των ουρανών πρεζάκια
θα φαν’ γροθιές οι μούρες σας
να ψάχνουνε δοντάκια.
Κι εσένα, ψευτοποιητή
που κάνεις τον καμπόσο
τις μπουρδοουτοπίες σου
στον κώλο σου θα χώσω.

Μαμά, μαμά, μαμά, μαμά, μαμά
είμαι αήττητος.
Μαμά, μαμά, μαμά, μαμά, μαμά
είμαι αχτύπητος.
Στις λούγκρες, 
στους σακάτες
και στους ξένους
δεν δειλιάζω.

Μαμά, μαμά, μαμά, μαμά, μαμά
είμαι ένας πίθηκος!
Κι όσους θα μου μπουν
στο μάτι
έναν έναν τους αδειάζω.

Θα 'ρθω στα βρωμοστέκια σας
με το καλό μου μίσος
θα δείρω τις γυναίκες σας
κι όλους σας θα σας σκίσω.
Κι εσένα, ψευτοποιητή
που λες τη Γη πατρίδα
θε’ να σε λειώσει η σόλα μου
ωσάν την κατσαρίδα.

Μαμά, μαμά...

                                                                 

                                                                  ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

Πλήρωσα νερό πιο ακριβά κι από ουίσκι ή μάλλον για το ουίσκι των άλλων.

Ένα χαλασμένο ρολόι έδειχνε τρελά νούμερα κι ένας λογαριασμός 5000 ευρώ.

Η «επιτροπή νερού» τον έριξε στα 500.

Κι αφού ξεχρέωσα, γιατί με απείλησαν με διακοπή κι ενώ διαπιστώθηκε ότι πλήρωσα αέρα κοπανιστό, μου βάζουν αντίστοιχους λογαριασμούς γιατί βαριούνται να μετρήσουν. 

Εγώ θα πληρώσω την αποτοξίνωσή σας;  

Οι καμπάνες βαρούσαν πένθιμα.

Η βαλσαμωμένη γριά ποιήτρια ήταν αραγμένη στο αναπηρικό της καροτσάκι μπροστά στο ταμείο του υποκαταστήματος της λαϊκής τράπεζας.

Η έκρηξη ταρακούνησε τα θεμέλια του κτηρίου. Οι πολυέλαιοι χτυπούσαν ρυθμικά βγάζοντας ήχους που θύμιζαν το «Tubular Bells» του Mike Oldfield.

Ο Νταουντά είχε σκοράρει  0-1 υπέρ του Ατρομήτου.

Το σενάριο βρισκόταν στα χέρια του διευθυντή της κρατικής τηλεόρασης.

Οι καμπάνες βαρούσαν πένθιμα.

Η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, είναι κατά βάθος πολιτισμική.

Οι όμηροι, δημόσιοι κρατικοί υπάλληλοι, θα γίνουν οι μελλοντικές βαλσαμωμένες γριές ποιήτριες.

Οι αντάρτες πόλεων παίρνοντας τα λεφτά από τον ταμία της λαϊκής τράπεζας στέκονται στην ουρά για να αποπληρώσουν τον ΕΝΦΙΑ.

Οι δημοπρασίες λαϊκών κατοικιών εμποδίζονται από αστούς ψευτοπαράγοντες που θέλουν να τρυπώσουν στην εξουσία.

Η σύγχρονη πραγματικότητα ξεπερνά κάθε σουρεαλιστικό σενάριο.

«Αντί να αναζητάω το αμερικάνικο όνειρο προτιμώ να πίνω», είπε ο Μπουκόφσκι.

Οι καμπάνες βαρούσαν πένθιμα.

Το πτώμα της διαμελισμένης γριάς ποιήτριας το έθαψαν σε μια χωματερή με σκουπίδια. 

Εκεί πέταγαν και τα δηλητηριασμένα αδέσποτα σκυλιά, που είχε αναλάβει να εξοντώσει αλβανός εργολάβος. 

Πάνω από το μνήμα βάλαν και μια γλάστρα αντί σταυρού. Την κρατούσε στα χέρια της πριν διαμελιστεί.

Το Αεκάκι έχασε από τον Ατρόμητο στο ΟΑΚΑ.

Ο διευθυντής της κρατικής τηλεόρασης καπνίζει ακατάπαυστα.

Διαβάζει ένα σενάριο χωρίς υπόθεση, χωρίς νόημα, χωρίς διαπλοκή, χωρίς σασπένς, χωρίς χλιδή, χωρίς τσόντα, χωρίς σοσιαλιστικό υπερρεαλισμό.

Απορεί με τον εαυτό του γιατί εξακολουθεί να το διαβάζει. Ίσως φταίνε τα υπολείμματα του παρελθόντος. 

Μικρός ήταν βοηθητικός στην ΚΝΕ. Τον έγραψε η μανά του για να μην μπλέξει με τα ναρκωτικά. Μετά έγινε ΠΑΣΟΚ γιατί ήταν συγγενής του ο Κουτσόγιωργας και τώρα ΣΥΡΙΖΑ

γιατί πήρε τη θέση…

Ένας άγριος άνεμος έδιωξε τη γλάστρα από το μνήμα της βαλσαμωμένης γριάς ποιήτριας. 

Η γλάστρα έσπασε και διασκορπίστηκαν τα σπόρια στο διπλανό χωράφι.

Λίγους μήνες μετά το χωράφι γέμισε εφτάμετρα καταπράσινα δέντρα, έτοιμα για εξαγωγή 

και ανάπτυξη.

Οι καμπάνες βαρούσαν χαρούμενα.

Οι σειρήνες του ασθενοφόρου σταμάτησαν έξω από το μέγαρο της κρατικής τηλεόρασης. 

Στο φορείο μετέφεραν τον διευθυντή, που είχε υποστεί βαρύ εγκεφαλικό επεισόδιο.

Κάποιος πρέπει να του συστήσει το lafazan. Δεν θεραπεύει, καταστέλλει…

«Μην αφήνεις ανθρώπους με βρόμικα πόδια να περπατάνε πάνω στο μυαλό σου», 

είπε ο Μπουσκάλια.

Οι καμπάνες βαρούσαν χαρούμενα…