Κυριακή 19 Νοεμβρίου 2017

ΤΑ ΜΠΑΖΩΜΕΝΑ ΡΕΜΑΤΑ

                ΤΑ ΜΠΑΖΩΜΕΝΑ ΡΕΜΑΤΑ
  
       Άρχισε μια σιγανή βροχή αργά προς το βράδυ.
Στις πολιτείες ο ουρανός φαίνεται μιαν απέραντη λασπωμένη πεδιάδα
Κι η βροχή είναι μια καλοσύνη, όσο να πεις, δε μοιάζει διόλου με το θάνατο
Μπορείς να βαδίζεις κάποτε χωρίς κανένα σκοπό ή με σκοπό -σου είναι αδιάφορο-
Μιαν εποχή μακρινή και νεκρή σα μια βίαια σκισμένη πολυτέλεια.
Εγώ συλλογίζομαι πώς και γιατί άραγε μια βροχή μπορεί να σου θυμίζει τόσα πράγματα
-Χωρίς αμφιβολία είναι τόσο ανόητο να τα στοχάζεσαι όλα αυτά μια τέτοιαν ώρα-
Συλλογίζομαι όμως στις ζεστές χειμωνιάτικες κάμαρες μιαν αλλιώτικη μυρουδιά
Ύστερα από τις 6 με τα κλειστά παραθυρόφυλλα και τ’ αναμμένο φως
Ή μια γωνιά δίπλα στο τζάμι σ’ ένα μεγάλο καφενείο με τις αδιάφορες φωνές.
Τα συλλογίζεσαι όλα αυτά με τον πιο απλούστερο τρόπο ολωσδιόλου παιδιάστικα
Μπορείς να λησμονείς το κάθε τι, τί τάχα να γυρεύεις εδώ μια τέτοιαν ώρα
Εσύ, ο διπλανός σου, όλος αυτός ο κόσμος που πορεύεται δίπλα σου μες στο σκοτάδι
Αυτή η ανήσυχη σιωπή που πληγώνει περισσότερο κι απ’ το πιο κοφτερό λεπίδι
Να λησμονείς για μιαν ελάχιστη στιγμή πως ίσως δεν τέλειωσε ούτε και απόψε 
για σένανε το κάθε τι
Τόσο που αν τρίξει κάτι αναπάντεχα είναι να σου ξυπνήσει την ακριβήν υπόθεση μιας επιστροφής
Τη χειμωνιάτικη ζεστή κάμαρα, το καφενείο με τις πολύχρωμες φωνές.

…Έτσι βρέχει λοιπόν μια κίτρινη βροχή χωρίς τέλος.
Μια κίτρινη παλιά βροχή, τη νύχτα, σα μαστίγιο.
                                                                 
                                                                        ΜΑΝΟΛΗΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Είχα ραντεβού με την ιστορία και είχα ήδη αργήσει…
Η συνέπεια παίζει ιδιαίτερο ρόλο στα πρώτα ραντεβού.
Λίγα λεπτά καθυστέρησης μπορεί να οδηγήσουν τον άλλον σε βιαστικά και εσφαλμένα συμπεράσματα και να βγάλει κακή γνώμη για σένα.
Αγόρασα κι ένα παγωτό, προσφορά από γνωστό σουπερ μάρκετ με τρία ευρώ. 
Θα μου κρατήσει παρέα στο ντέρμπι.
Οι 550 Αιγιώτες είχαν ψηφίσει τη Φώφη στον πρώτο γύρο του διευρυμένου νέου φορέα 
της κεντροαριστεράς πληρώνοντας και τρία ευρώ.
Τι άλλο θα κάνει ο άνθρωπος για να βγάλει το ψωμί του; Τι άλλο θα κάνει ο άνθρωπος 
για να γίνει υπάλληλος του δημοσίου ή να διορίσει τα παιδιά του;

Η σύγκρουση ανάμεσα στους νόμους των θεών και των ανθρώπων έφερε σαν αποτέλεσμα 
την αυτοκτονία της Αντιγόνης, του αρραβωνιαστικού της Αίμονα, της μητέρας του Ευρυδίκης 
και την παραίτηση του Κρέοντα.
Είχε ο Κρέοντας δίκιο; Έπρεπε να υπερισχύσουν οι νόμοι των ανθρώπων;
Τι ήθελε να πει ο ποιητής;
Η Ευρυδίκη μεταμορφώθηκε σε τιμωρό εκφράζοντας τους νόμους της φύσης.
Παρουσιάστηκε ως φονική καταιγίδα στέλνοντας στον Άδη δεκαεννέα θνητούς, κάτοικους 
της Μάνδρας και της Νέας Περάμου της Δυτικής Αττικής.
Υπάρχουν κι άλλοι αγνοούμενοι κι ο αριθμός θα αλλάξει.
Το νερό έχει πορεία και μνήμη. Δεν ξεχνά ποτέ.
Ο Μάντης Τειρεσίας είχε προβλέψει τα συμβάντα και το επαναλάμβανε διαρκώς:

Όπου να ’ναι θα αρχίσει να βρέχει
θα αντέξει όποιος πράγματι αντέχει
Όπου να ’ναι θα αρχίσει να βρέχει

Ο Δημήτρης Κουφοντίνας είχε γυρίσει μιάμιση ώρα νωρίτερα στις φυλακές.
Οι 300 Κνίτες βρισκόντουσαν έξω από το Πολυτεχνείο περιφρουρώντας τον χώρο από τους αναρχικούς και τους αντιεξουσιαστές, που είχαν κάνει κατάληψη.
Τι ήταν αυτό; Σύμπραξη ΚΝΑΤ – ΜΑΤ; Μόνο ο θεός το ξέρει και ο Γόντικας
ΠΑΜΕ μαζί με την εξουσία για να μη χαθούμε.
Καπνός και δάκρυα στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας στον αγώνα μπάσκετ του Ολυμπιακού 
με τον Ερυθρό Αστέρα. Πανηγυρίζουν την νίκη τους απέναντι στον αδύναμο Ερυθρό Αστέρα; Επιτίθενται στο αδελφό σωματείο με δακρυγόνα;
Ουχί. Τα δακρυγόνα προέρχονται από το ντέρμπι που διεξάγεται ανάμεσα στους αστυνομικούς 
και τους αντιεξουσιαστές έξω απ το ΣΕΦ.
Γι’ αυτά τι λέει ο Γόντικας;

ΟΧΛΟΣ
 -Augustus mortuus est, habemus novum Augustum
-Ο βασιλιάς πέθανε… Ζήτω ο βασιλιάς

 ΧΟΡΟΣ
Έβρεξε και βρήκε απροετοίμαστους τους πάντες
Το κράτος, τους δήμους, τους δήμιους, τους κοιμισμένους, τους νεκρούς
Και η ζωή συνεχίζεται στα μπαζωμένα ρέματα
Στο νέο γήπεδο  που ταχιά θα εγκαινιάσουν
Πανηγυρίζοντάς το με νταούλια, ζουρνάδες και κρόταλα οι γύφτοι
Όμως το νερό ποτέ δεν ξεχνά… Θυμάται*

ΕΞΟΔΟΣ
Η Ουλρίκε Μάινχοφ είχε την ίδια τύχη με την  Αντιγόνη: απαγχονίστηκε στις Γερμανικές φυλακές στις 9 Μαΐου του 1976.
Πριν αυτοκτονήσει είχε πει: «Μπροστά στην έλλειψη επαφής με την εργατική τάξη, 
η νιτρογλυκερίνη αντικατέστησε το μαζικό κίνημα.»

*Γράφτηκε για τις ανάγκες του κειμένου.