ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
Έντιμε
άνθρωπε, κυρ Παντελή,
έχεις κατάστημα κάπου στη γη.
Πουλάς εμπόρευμα, βγάζεις λεφτά
πολλά λεφτά, πολλά λεφτά.
Τις Κυριακές πρωί στην εκκλησιά
σταυροκοπιέσαι στην Παναγιά.
Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
έχεις και σύζυγο, κόρη, παιδί,
μοντέρνα έπιπλα, έγχρωμη TV,
τρως τροφή πνευματική.
Μακριά από κόμματα μην βρεις μπελά,
έχεις κατάστημα κάπου στη γη.
Πουλάς εμπόρευμα, βγάζεις λεφτά
πολλά λεφτά, πολλά λεφτά.
Τις Κυριακές πρωί στην εκκλησιά
σταυροκοπιέσαι στην Παναγιά.
Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
έχεις και σύζυγο, κόρη, παιδί,
μοντέρνα έπιπλα, έγχρωμη TV,
τρως τροφή πνευματική.
Μακριά από κόμματα μην βρεις μπελά,
"Πατρίς,
θρησκεία και φαμελιά".
Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
τι κι αν πεθαίνουνε πάνω στη γη
χιλιάδες άνθρωποι χωρίς ψωμί,
μαύροι, λευκοί ή κίτρινοι;
Ο γιος σου μοναχά να ’ναι καλά
ν’ αφήσεις τ’ όνομα και τον παρά.
Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
σκεύρωσες, σάπισες στο μαγαζί.
Τη νιότη ξόδεψες και την ορμή
για τη δραχμή, για το πετσί.
Δίπλα σου τ’ όνειρο, η ζωή και το φως
μα εσύ στο κουφάρι σου κλεισμένος εντός.
Ξέρεις πως δώσανε, κυρ Παντελή,
άλλοι τα νιάτα τους και τη ζωή
να γίνει τ’ όνειρο φέτα ψωμί
να φας κι εσύ, κυρ Παντελή;
Κι εσύ τι έδωσες, κυρ Παντελή;
Πες μας τι έκανες σ’ αυτή τη γη.
Πες μας τι άφησες κληρονομιά
που να εμπνέει τη νέα γενιά.
Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
έντρομε, άβουλε, συ φασουλή,
βρώμισες τ’ όνειρο και την ψυχή,
άδειο πετσί χωρίς πνοή.
Έντιμοι άνθρωποι, νέα γενιά,
θάψτε τους έντιμους μες στα σπαρτά
κι αυτούς που φτιάξανε τον Παντελή
σκουλήκι άχρηστο σ’ αυτή τη γη.
Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
τι κι αν πεθαίνουνε πάνω στη γη
χιλιάδες άνθρωποι χωρίς ψωμί,
μαύροι, λευκοί ή κίτρινοι;
Ο γιος σου μοναχά να ’ναι καλά
ν’ αφήσεις τ’ όνομα και τον παρά.
Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
σκεύρωσες, σάπισες στο μαγαζί.
Τη νιότη ξόδεψες και την ορμή
για τη δραχμή, για το πετσί.
Δίπλα σου τ’ όνειρο, η ζωή και το φως
μα εσύ στο κουφάρι σου κλεισμένος εντός.
Ξέρεις πως δώσανε, κυρ Παντελή,
άλλοι τα νιάτα τους και τη ζωή
να γίνει τ’ όνειρο φέτα ψωμί
να φας κι εσύ, κυρ Παντελή;
Κι εσύ τι έδωσες, κυρ Παντελή;
Πες μας τι έκανες σ’ αυτή τη γη.
Πες μας τι άφησες κληρονομιά
που να εμπνέει τη νέα γενιά.
Έντιμε άνθρωπε, κυρ Παντελή,
έντρομε, άβουλε, συ φασουλή,
βρώμισες τ’ όνειρο και την ψυχή,
άδειο πετσί χωρίς πνοή.
Έντιμοι άνθρωποι, νέα γενιά,
θάψτε τους έντιμους μες στα σπαρτά
κι αυτούς που φτιάξανε τον Παντελή
σκουλήκι άχρηστο σ’ αυτή τη γη.
ΠΑΝΟΣ
ΤΖΑΒΕΛΑΣ
ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
ΣΚΗΝΗ ΠΡΩΤΗ
Στο γήπεδο της Τούμπας οι μανάδες αλλάζουν τα
βρακόπανα των αναπληρωματικών παιχτών του Παναθηναϊκού και τα βαρούν στη πλάτη
για να ρευτούν μετά το βύζαγμα.
Η
αλβανική αστυνομία έχει σκοτώσει εν ψυχρώ τον Έλληνα «εξτρεμιστή», όπως τον χαρακτήρισε
ο αλβανός πρωθυπουργός, και οι γέροι
συνταξιούχοι περιμένουν στη σειρά τους τα ψίχουλα της σύνταξής τους που μ’ αυτά
θα αγοράσουν ψίχουλα για να περάσουνε το
μήνα.
Ο
πολιτισμός έχει πέσει σε χέρια χρυσαυγιτών και ανίδεων που μου χαλάνε την αισθητική
και αηδιάζω…
Ο Τσίπρας ελέγχει τους ΑΝΕΛ και ο Καμμένος τον Τσίπρα.
Εδώ Κοτζιάς, εκεί Κοτζιάς, πού είναι ο Κοτζιάς;
Τον φάγανε οι παπατζήδες ή τον φάγανε οι παπάδες;
Και τα 50.000.000 ευρώ του Σόρος τι γίναμε; Τα φάγανε
κι αυτά οι παπάδες;
ΣΚΗΝΗ ΔΕΥΤΕΡΗ
Με περικύκλωσαν οι νοικοκυραίοι στη γειτονιά των
ρουφιάνων.
Κλείνω τα μάτια και βλέπω τον Πάνο Τζαβέλα στη Λήδρα, μια μπουάτ στην Πλάκα,
να τραγουδάει τον «κυρ Παντελή». Μαζί με το τραγούδι ακούγονται
και τα τελευταία λόγια του Ζακ Κωστόπουλου.
«Ναι, Κεμάλ το έχω πάρει κι εγώ απόφαση. Ότι τον κόσμο αυτόν δεν θα τον αλλάξουμε.
Δε θα αλλάξει ποτέ. Αλλά έχω
πάρει επίσης απόφαση ότι μπορούμε να φτιάξουμε τους δικούς μας μικρόκοσμους,
τις δικές μας μικρογραφίες του κόσμου όπως θα θέλαμε να είναι.
Τις δικές μας
γωνιές όπου θα νιώθουμε ελεύθεροι και ασφαλείς. Και αλίμονο
σε όποιον πάει
να μας τις χαλάσει. Καληνύχτα».
Αναρωτιέμαι πού στο διάλο θα πάει αυτός ο τόπος;
ΣΚΗΝΗ ΤΡΙΤΗ
«Μας θέλουν γκαρσόνια, ταβερνιάρηδες, μαστροπούς,
βαρκάρηδες, επιβήτορες, καμπαρετζούδες, μπουζουξήδες, χασισέμπορους, αχ αμάν
αμάν και συρτάκι αμέ
και Ζόρμπα δη Γκρηκ κι αυτοί ν’ αρμέγουν τον τόπο,
το κρασί, το λάδι,
τα πορτοκάλια, τις ντομάτες, τα ροδάκινα, το βαμβάκι,
τα μάρμαρα, το βωξίτη,
το λιγνίτη, τα μεταλλεύματα και τον ιδρώτα του
κόσμου.»
«Κοίτα
πού καταντήσαμε. Κάθε πολιτικός και κόκκινο φανάρι στην πόρτα του και το όνομά
του φωτισμένο σε ταμπελίτσα πλάι στο κουδούνι.»
«Σε
άλλες χώρες, που οι πολίτες ξέρουν τα δικαιώματά τους, θα είχε αλλάξει από
καιρό τέτοια κατάσταση.
Εδώ τα εδραιωμένα συμφέροντα, η μονοπωλιακή
εκμετάλλευση, τα «κλειστά επαγγέλματα»,
το συνάλλαγμα που σπαταλιέται σε
πολυτέλειες και αργομισθίες.»
«Τετρακόσια χρόνια σκύβαμε το κεφάλι όταν σήκωνε
τη φωνή κι ο τελευταίος αγάς.
Ενάμιση αιώνα τώρα ελεύθερο κράτος κι ακόμη μας
δυναστεύουν αγάδες κάθε λογής.»
ΦΙΝΑΛΕ
«Παραμερίστε διαφορές με Παπατζήδες ή
Σβωλοτσιριμώκους, παράπονα και μνησικακίες
για Λίβανους και Δεκέμβρηδες και
λοιπά. Όλοι μαζί, όλοι μαζί,να σώσουμε τον τόπο, γιατί
η Γερμανίδα λύσσαξε και
θα τον ξεπατώσει….»