ΥΣΤΑΤΗ ΣΤΙΓΜΗ

                            ΥΣΤΑΤΗ ΣΤΙΓΜΗ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗ

«Ένα βήμα μπρος, δύο πίσω» κατά Λένιν. Δύο βήματα μπρος, ένα πίσω στο ταγκό.

Το «Μεγάλο ριφιφί» ήταν μια τεράστια καλλιτεχνική ταινία. Έργο τέχνης.

Τι γίνεται όμως με το ριφιφί που οργάνωνε «ερασιτεχνικός θίασος» με λαϊκή πρόσβαση;

Μυστικές υπηρεσίες, μυστικοί πράκτορες, μυστικές συμφωνίες. Μυστικό δείπνο. Μυστικός κήπος, μυστικό κύτος.

«Θα αλλάξει ο ρους της ιστορίας, όταν ο τελευταίος καπιταλιστής κρεμαστεί από τα άντερα του τελευταίου γραφειοκράτη» έλεγε ο παππούς.

Παράνομος τζόγος, διαπλοκή, αποδράσεις, αναλήψεις.

Θρυμματισμένη πόλη. Βουλιάζουν οι αξίες. Χαμένες μέρες.  

Τι σημασία  έχουν οι μέρες μπροστά στην αιωνιότητα;

Φυσιολογικά και νομοτελειακά το μεγάλο ψάρι τρώει το μικρό.

Τι συμβαίνει όμως όταν η σαρδέλα, η μαρίδα και η πλέμπα σε καταβροχθίζουν;

Ο Νικολάκης μού είχε φέρει μια πρόσκληση. Θα μιλούσε η Νάντια από το «Αριστερό Ρεύμα». 

Θα μιλούσε ενάντια. Μια κοντή κατσαρομάλλα με γυαλιά και ακατάστατα μαλλιά, με κοντή (μίνι) φούστα και χοντρό μαύρο καλσόν. Τα μάλλινα συγκέντρωναν πάνω τους στάχτες, χνούδια και τρίχες σαν μαγνήτης. Όλα μου θύμιζαν μακρινό παρελθόν. Σαν κάτι παλιές Τροτσκίστριες της δεκαετίας 

του ’70 με αξύριστα πόδια και μασχάλες. Για φόντο είχε σε προτζέκτορα  τα γεγονότα της λατινικής Αμερικής από τον Τσε Γκεβάρα και τον Αλιέντε μέχρι τον Τσάβες και τον Μαδούρο. Κατέληξε στην «Αραβική άνοιξη»…

Ο τρόπος επικοινωνίας, τα μουντά πλάνα, το χοντρό μαύρο καλσόν, τα ακατάστατα μαλλιά, η έλλειψη οξυγόνου και το μακρινό παρελθόν με έβγαλαν εκτός αιθούσης.

-Δεν είμαι «Αριστερό Ρεύμα». Είμαι αυθόρμητη επαναστάτρια.

Ο Αλέξης κοινοποιεί τη συνθήκη (τρίτο μνημόνιο) στο ελληνικό κοινοβούλιο ξεσκαρτάροντας όσους μπορούν να σταλθούν εμπόδιο στο έργο του.

Καλά ποιος είσαι μικρέ-μεγάλε Αλέξη; Ο Λένιν;  

Στις 3 Μαρτίου 1918 η νέα κυβέρνηση των Μπολσεβίκων υπέγραφε μετά από δύο μήνες διαπραγματεύσεων με τις δυνάμεις του Άξονα (Γερμανία, Αυστροουγγαρία και Βουλγαρία) 

την περίφημη συνθήκη του Μπρεστ-Λιτόφσκ. Με αυτή τη συνθήκη τερματιζόταν η συμμετοχή της Ρωσίας στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο.

Οι όροι της συμφωνίας ήσαν τρομερά επώδυνοι για τη ρωσική κυβέρνηση. Η Ρωσία παραχωρούσε τις χώρες της Βαλτικής στη Γερμανία και την περιοχή Καρς - Ομπλάστ, στον Νότιο Καύκασο,
στην Τουρκία. Επιπλέον, η Ρωσία ήταν υποχρεωμένη να καταβάλει το αστρονομικό ποσό των έξι δισεκατομμυρίων χρυσών μάρκων ως αποζημιώσεις στη Γερμανία.

Είναι αλήθεια ότι η προπαγάνδα των Μπολσεβίκων, καθ' όλη τη διάρκεια του 1917, προέβλεπε την έξοδο από τον πόλεμο και την υπογραφή μιας «έντιμης συνθήκης» με τη Γερμανία.
Όμως ποτέ δεν είχαν δεχθεί ότι θα προέβαιναν σε εδαφικές παραχωρήσεις ή ότι θα κατέβαλαν πολεμικές αποζημιώσεις. Μάλιστα, όταν άρχισαν οι διαπραγματεύσεις με τους Γερμανούς, τα σχέδια τα οποία υπέβαλαν προέβλεπαν τον τερματισμό των εχθροπραξιών και την απόσυρση των δυνάμεων του Άξονα.

Κάτι το οποίο απλά απέρριψαν αμέσως οι Γερμανοί, οι οποίοι ευθύς εξαρχής ζητούσαν εδαφικές παραχωρήσεις και πολεμικές αποζημιώσεις. Σύμφωνα με αυτή τη στρατηγική, εκείνο που προείχε ήταν να σταθεροποιηθεί στην εξουσία η νέα κυβέρνηση των Μπολσεβίκων. Αυτό που χρειαζόταν ήταν να της δοθεί «μία ανάσα», προκειμένου να εγκαθιδρύσει τις δομές που θα διαιώνιζαν την εξουσία της. Χρειαζόταν να έχει όλες τις δυνάμεις της διαθέσιμες ώστε να τις στρέψει στην εξόντωση των «πλουτοκρατών», των «ανθρώπων του χτες».

Το αστείο είναι πως η τότε αριστερή πλατφόρμα με επικεφαλής τον Μπουχάριν καθώς επίσης και 

η πλειοψηφια των μελών της Κεντρικής επιτροπής του ΚΚΣΕ είχαν αντιδράσει στους όρους της συνθήκης.

Φωτιές, καπνοί και ανάθεμα.

-Βγάλε το σακάκι σου και έλα να βοηθήσεις να σβήσουμε τη φωτιά.

-Άλλο το κράτος, άλλο το κόμμα, άλλο η κυβέρνηση, άλλο οι αφισοκολλητές του Δημοσίου. 

Το είχε πει και ο Ανδρέας.

Η Ελλάδα στα κάρβουνα. Συγκεντρώσεις, διαμαρτυρίες, προαπαιτούμενα.  

1944. Γραμμένο στους τοίχους με αίμα: «Η ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ Η ΤΑ ΟΠΛΑ»

Οι 39 γιατί δεν πήγαν στις Βρυξέλλες, αλυσοδεμένοι μπροστά στο ευρωπαϊκό κοινοβούλιο, 

να διαμαρτυρηθούν; Γιατί τρέχουν από κανάλι σε κανάλι και από μικρόφωνο σε μικρόφωνο;

Η Ζωή παίζει εντός της Βουλής την τραγωδία «Η Ιφιγένεια στη χώρα των Κάφρων».

Άκουσα την ομιλία του πρωθυπουργού στη Βουλή για τα προαπαιτούμενα.

-Αλέξη, το άλλο με τον Τοτό, το ξέρεις;…