Η ΝΕΑ ΠΝΟΗ

                                                 Η ΝΕΑ ΠΝΟΗ

Είμαι φτηνός, πολύ φτηνός, είμαι φτηνός
για λίγα ψίχουλα μπορώ να γίνω δούλος καθενός.
Είμαι φριχτός, πολύ φριχτός, είμαι φριχτός
την καταδίκη σας αξίζω να υπομένω διαρκώς.
Είμαι φτωχός, πολύ φτωχός, είμαι φτωχός
για την αρρώστια μου αυτή δε θα βρεθεί ποτέ γιατρός.

Θεέ μου που μας ορίζεις κι όλους μας βλέπεις ένα
δεν είναι όπως νομίζεις
δεν είναι όλα όπως νομίζεις εδώ κάτω μοιρασμένα
δεν είναι όλα, δεν είναι όλα, δεν είναι όλα μοιρασμένα.

Μα εσύ που μας φροντίζεις σαν πρόβατα σφαγμένα
στείλε μου αν θέλεις λίγη
μόνο λίγη, τόση δα, δικαιοσύνη και για μένα.

Είμαι μικρός, πολύ μικρός, είμαι μικρός
και μες στα μάτια σου φαντάζω κάθε μέρα πιο μικρός.
Είμαι νεκρός, σχεδόν νεκρός, είμαι νεκρός
τη θεραπεία σας αντέχω να υπομένω διαρκώς.
Είμαι ζεστός, πολύ ζεστός, είμαι ζεστός
μέσα απ’ τα στήθια μου φυσάει ένας άνεμος καυτός.

Θεέ μου που μας ορίζεις κι όλους μας βλέπεις ένα
δεν είναι όπως νομίζεις
δεν είναι όλα όπως νομίζεις εδώ κάτω μοιρασμένα
δεν είναι όλα, δεν είναι όλα, δεν είναι όλα μοιρασμένα.

Μα εσύ που μας φροντίζεις σαν πρόβατα σφαγμένα
στείλε μου αν θέλεις λίγη
μόνο λίγη, τόση δα, δικαιοσύνη και για μένα...

                                                     ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΓΓΕΛΑΚΑΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

Σκηνές θρίλερ. Σκοτάδι, καταρρακτώδης βροχή. Αστραπές, κεραυνοί και ανεμοστρόβιλοι.

Η δύναμη του ανέμου αναποδογυρίζει νταλίκες και αυτοκίνητα. Βουλιάζει σκάφη. Ξεριζώνει στέγες σπιτιών, δέντρα και σταυρούς στα νεκροταφεία. Έβγαλε τους νεκρούς στην επιφάνεια.

Παρακολουθούσα στην τηλεόραση την ταινία «Γη ποτισμένη με σπέρμα».

Ο λαγός της Ντόρας είχε γίνει στιφάδο με μουστάκι και μαύρες σταφίδες.

Ο μικρός μαθητευόμενος πρωθυπουργός, ο μάγος του Μέριλυν Μονρό πιεζότανε για δεκαεφτά ολόκληρες ώρες (δίχως ένσημα, δίχως βαρέα ανθυγιεινά και ανασφάλιστος).

Σφιγκότανε, ίδρωνε, μάτωνε, έβγαλε έρπη για να κάνει το χρυσό αυγό. Και τελικά τα κατάφερε.

Το τρίτο μνημόνιο υπεγράφη.

Οι πράσινες σημαιούλες κυμάτιζαν και αντί για τον ήλιο είχαν λιόσπορο.

Η χαρά ήταν ζωγραφισμένη στα πρόσωπα των φανατικών οπαδών, όμως αύριο κλαίνε…

-Στραγάλια, πασατέμπος, φιστίκια, λιόσπορος, πορτοκαλάδες, λεμονάδες, γκαζόζες.

Η μεταλλαγμένη φωνή του Αντρέα έβγαινε από το στόμα του μαθητευόμενου πρωθυπουργού, του μικρού Αλέξη.

Ο Αντρέας έφερνε στις εκλογές στο «παλκοσένικο» τον Γιασέρ Αραφάτ και τον Καντάφι

και ο μικρός Αλέξης τον Ιγκλέσιας και τους άλλους προοδευτικούς της Ευρώπης. 

Λίγο το Bella chao, λίγο το Mauthausen, λίγο ο Μάης του ’68.

«Εκεί ο Αντώνης τη φωνή, φωνή, φωνή ακούει
ω καμαράντ, ω καμαράντ, βόηθα ν’ ανέβω τη σκάλα.»

Ποιον Αντώνη καλούσε σε βοήθεια για να ανέβει τη σκάλα;

Ο Σαμαράς είχε παραιτηθεί και απέναντι του ήταν ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης.

«Κι όμως, ο κύβος ερρίφθη»

Ο Βεληγκέκας ηττήθηκε.

Ο Καμμένος αναστήθηκε.

Το Ποτάμι χάνει νερό και λάδια.   

Στην καινούργια Βουλή κατάφεραν να τρουπώσουν, από ένα άλλο παραμύθι, ο γεροβάτραχος

κι άλλα οκτώ βατραχάκια που θα αποτελέσουν το νέο αίμα, την καινούργια πνοή στη νέα Βουλή.

Οι εκλογές διεξήχθησαν για να γίνουν βουλευτές τα βατράχια.

-Φιλήστε την Μακρή μπας και γίνει βάτραχος.

Η αποχή ήταν μεγάλη από τους «αποφασισμένα αναποφάσιστους» που δεν μετείχαν στις «εκλογές του κώλου» και που δεν απαξίωσαν το σύστημα ψηφίζοντας γελοίους, φασίστες και μαλάκες.

Το «ΟΧΙ» δεν εξαργυρώθηκε γιατί ήταν μια ασυνάρτητη απάντηση σε μια ασυνάρτητη ερώτηση.

-Ένα ταξί και στο σπίτι…

Η Λαϊκή Ενότητα έμεινε εκτός Βουλής γιατί δεν ήταν ούτε λαϊκή ούτε ενότητα.

Το πολιτικό life style απέτυχε. «Οι δέκα μικροί πρωθυπουργοί» εξανεμίστηκαν.

Και ζήσανε αυτοί καλά… Κι αυτοί καλύτερα...   

Κι όλα κύλησαν ομαλά, όσο θα μπορούσαν να κυλήσουν ομαλά όλες αυτές οι ανιαρές διαδικασίες, σε ένα επικίνδυνο αστικό καθεστώς, σε ένα αναχρονιστικό καπιταλιστικό σύστημα.