ΗΤΑΝ Η ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΑΔΟΛΦΟΥ

           ΗΤΑΝ Η ΜΕΡΑ ΤΟΥ ΑΔΟΛΦΟΥ

Πέντ’ έξι αρπαχτήκανε βαθιά μέσα στο ΤΑΟ
κι εγώ τους παρατήραγα απ’ τον φωταγωγό.
Οι μεν ήτανε Γιάνκηδες, οι δε ήταν Κινέζοι, 
γίνανε κουλουβάχατα και τα παιδία παίζει
και κορυφούται η ένταση, προβλέπω μαύρη λύση
κι όποιος νικήσει τελικά, μονάχος του θα ζήσει.

Τι γυρεύεις μες στην Κίνα, Τσάκι Τσαν;
Οι γροθιές σου εκατομμύρια τσάκισαν.
Δείρε τους μισούς μα όχι όλους, 
τους Κινέζους, τους Τζαπάν και τους Μογγόλους.

Τι γυρεύεις μες στην Κίνα, Τσάκι Τσαν;
Οι γροθιές σου εκατομμύρια τσάκισαν.
Μην ξεχνάς πως κι εσύ ’σαι κιτρινιάρης
και το μπούμερανγκ στην μούρη θα το πάρεις.

Παράτα πια μου φώναξαν την γη των τραγουδιών
και γίνε τίμιος έμπορος πυρηνικών βομβών.
Μολών λαβέ τους φώναξα και πήγαν να με φάνε
και ενωμένοι όλοι μαζί ακόμη με βαράνε.
Στην διεθνή αμνησία μου, θυμήθηκα τον Μάο
και πόσο ανεξίτηλα εσένα αγαπάω...
                                           

                                      ΜΑΝΩΛΗΣ ΡΑΣΟΥΛΗΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

Ήταν η μέρα του Αδόλφου. Του Αδόλφου Βαλεντίνου.

Ο Κούλης συναντήθηκε ανήμερα του Αγίου με τον υπουργό Οικονομικών της Γερμανίας, Σόιμπλε για 77 ολόκληρα λεπτά και προσπάθησε να τον πείσει για την αξιοπιστία του κόμματός του και του ιδίου.

-Γνωρίζω τον Χριστοφοράκο!

-Λέω και Πράματι. Στο γάμμα δυσκολεύομαι…

-Ξέρω να γουρλώνω και τα μάτια.

-Αγόρασα και το σπίτι του Βολτέρου.

-Του Αδόλφου, δεν το πουλούσαν τα ανίψια του…

-Μήπως έπρεπε να πάρω του Βαλεντίνου ή ένα σπίτι στην Τέμενη;

Ο Σόιμπλε καθόταν στο αναπηρικό του καροτσάκι και κουνούσε απειλητικά το μπαστούνι του προς τον αξιόπιστο Κούλη.

Ο Κούλης με φόβο και λυγμούς έλεγε:

-Θα λέω ναι σε όλα… Θα είμαι υποτακτικός… Θα πονάω και θα μ’ αρέσει…..

Θα μαζεύω τον χρυσό και θα σας τον στέλνω…

Όταν πονάω, θα δακρύζω στη βροχή για να μη φαίνεται. Πράματι!

Θα σας κάνω δώρο τον Άδωνι, να τον κάνετε μπρελόκ!

Θα φωνάζω «Χάι Χίτλερ!»

Ο Σόιμπλε δεν πείθεται με τίποτα. Θέλει αίμα. Τι αίμα όμως να του δώσει το αντιανεμικό αναιμικό;…

Είχε τελειώσει και η τελετή στην Τέμενη, στον Αη- Γιώργη και προσφέρθηκε γλυκό του κουταλιού, νεραντζάκι με περγαμότο. 

Ήταν η εκκλησία όπου έγινε «η συνέλευση της Βοστίτσας» απεφάνθη η έμπειρη ιστορικός αναλυτής και ερευνήτρια.

Αναρωτιέμαι αν κάποια από τις άλλες 12 εκκλησιές της περιοχής που έφεραν το όνομα Αη-Γιώργης πρόσφεραν αρνί στη σούβλα με τζατζίκι, σαλάτες, κρασί και παγωτό, τι τύχη θα είχαν; 

Θα της παίρνανε και τα σώβρακα της έμπειρης ιστορικού-ερευνήτριας, που απεφάνθη και έβγαλε πόρισμα για κάτι που δεν έγινε ποτέ.

Απλά, κάποια γρόσια πέσανε στο τραπέζι…

Προεστοί και δεσποτάδες παίζανε μπιρίμπα και ζάρια, πίνανε ποτά και κάνα τρίφυλλο στα σπίτια τους, στις ταβέρνες και στα bar της περιοχής.

Ας σοβαρευτούμε…

Με βασανίζουν αναπάντητα ερωτήματα.

-Τι γύρευε ο Κοτζιάς στην Ουκρανία;

-Τι γύρευε ο Τσίπρας στην Disneyland;

-Τι δουλειά έχουν οι χρυσαυγίτες με το Heavy Metal;

-Τι γυρεύεις μες στην Κίνα Τσάκι Τσαν;

-Γιατί ο Τραμπ τρώει γαριδάκια, δρακουλίνια και μπισκότα γεμιστά;

-Ποιος δηλητηρίασε τον αδελφό του Κιμ, προέδρου της Βόρειας Κορέας;

Εν κατακλείδι…

Το θέμα είναι ποιος θα διαχειριστεί το τέταρτο μνημόνιο. Γιατί χωρίς το τέταρτο μνημόνιο, το ΔΝΤ δεν θα συμμετέχει ούτε καν σαν παρατηρητής.

Χωρίς το ΔΝΤ, η Ελλάδα δεν θα υφίσταται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το Grexit θα είναι προ των πυλών.

Άρα, έχεις να διαλέξεις τον νέο διαχειριστή του μνημονίου, μόνο του ή σε σύνθετο μικτό

Εκτός αν…