Ό,τι σε δηλώσουν, είσαι…
Τόσα
σκοτάδια, πώς μπορείς
να τραγουδήσεις και να πεις
το φως θα αλλάξω;
Τόσα σκοτάδια, όμως μπορώ
να τραγουδήσω και να πω
θα σας ξεγράψω
Γιατί εμένα
με φοβάται κι ο Θεός
Κι αν γίναν όλα δυστυχώς
συγκαλυμμένο καθεστώς
Εμένα με φοβάται κι ο Θεός
Φέραν φωτιές και κεραυνούς
τα αγάλματα αιμορραγούν
πύρινες σφαίρες
Δίνουν ελπίδα στα παιδιά
να τους θολώσουν τα μυαλά
με τις ψευτοκαριέρες
Γιατί εμένα
με φοβάται κι ο Θεός
Κι αν γίναν όλα δυστυχώς
συγκαλυμμένο καθεστώς
Εμένα με φοβάται κι ο Θεός*
ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Προετοίμασε
το δεματάκι που περιείχε ένα δοχείο βενζίνη,
ένα κουτί σπίρτα, οκτώ γκαζάκια και έναν κινέζικο ωρολογιακό μηχανισμό σαν
κι αυτόν που είχε σκάσει στα χέρια του Σάββα Ξηρού.
Έβαλε
στο cd player
την επιτυχία της Έφης Σαρρή «Στα βράχια
της Αλόννησου βρήκα
το παντελόνι σου» για να εμψυχωθεί μιας και οι στίχοι
του τραγουδιού έχουν και συμβολικό χαρακτήρα. Ήπιε μια τεκίλα σφηνάκι κίτρινη
με «σκουλήκι» και
ξεκίνησε για το βιβλιοπωλείο.
Γυρίζοντας
στο σπίτι, τηλεφώνησε στον «Ζούγκλα»
για να προειδοποιήσει…
Από
τη έκρηξη υπήρξαν θύματα τρεις νοσοκομειακές
κατσαρίδες και ένας μονόφθαλμος αρουραίος.
Την
προηγούμενη μέρα είχε στείλει αεροπορικώς σε φάκελο, αυτοσχέδια βόμβα και φαγουρόσκονη στο γραφείο του Σόιμπλε στη Γερμανία.
Τώρα
τι μένει;
Να
αφήσει να περάσει μια μέρα και να τηλεφωνήσει για να πει πως αναλαμβάνουν την ευθύνη
της έκρηξης, του φακέλου και των θυμάτων,
οι «Πυρήνες της Φωτιάς».
Η
ανακούφισή του ήταν πολύ μεγάλη. Ήταν σχεδόν σαν έκσταση…
Απήγγειλε
ένα αυτοσχέδιο χαϊκού:
«Στου παραδείσου το Σεράι η ψυχή μου κατουράει…»
Είπε να τον παίξει… αλλά δεν του βγήκε…
Προτίμησε
να βάλει να δει στο dvd την
ταινία «Lone Ranger»
Ο Τόντο έλεγε:
«Τα βουβάλια και οι Ινδιάνοι έχουν εξαφανιστεί από
τον σιδηρόδρομο.
Σήμερα οι τίμιοι, για να ξεχωρίζουν από τους άλλους,
πρέπει να φοράνε μάσκες και να ληστεύουν τράπεζες…»
Στη
γειτονική Πάτρα, 17χρονη μαθήτρια λυκείου λιποθύμησε γιατί είχε να φάει τρεις
μέρες.
Δεν είναι περίπτωση νευρικής
ανορεξίας, απλά οι γονείς της κοπέλας είναι και οι δυο τους άνεργοι…
Διαμαρτύρεστε
πως άργησα να γράψω. Πράματι! (Κούλης Μητσοτάκης
version)
Φοβάμαι
πως θα καταλήξω σαν τον Μανόλη Αναγνωστάκη να γράφω για τους αγώνες του ερασιτεχνικού
ποδοσφαίρου και για τα ευρωπαϊκά ρετρό τραγούδια, τον κώλο του Αϊζενστάιν
και
τον γκασμά που σκότωσε τον Τρότσκι. Το προτιμώ!
Βαρέθηκα
τους μισθοφόρους του Ολυμπιακού, τη γιορτή του Τσίπρα, το διάγγελμα του Σώρρα,
τη
συνάντηση Τραμπ-Μέρκελ και τις προσυνεδριακές διαδικασίες «τσίρκο» του ΚΚΕ.
Ούτως
ή άλλως, στην Ελλάδα δεν είσαι ό,τι δηλώσεις,
όπως έλεγε εντελώς άστοχα
ο Τσαρούχης. Είσαι ό,τι σε δηλώσουν.
Σε
σημαδεύουν οι προβοκάτορες και οι ρουφιάνοι και σε χτυπούν πισώπλατα.
Είμαι
καλά.
Είμαι
καλά. Αύριο θα με σταυρώσουν.
Είμαι
καλά. Είμαι καλά. Είμαι καλά…
Είμαι
καλά. Κι ας μην έχω πια μυαλό να το σκεφτώ.
Είμαι
καλά. Κι ας μην έχω πια μιλιά να το φωνάξω.
Είμαι
καλά. Κι ας μην έχω χέρι να το γράψω.
Γι’ αυτό
το σκάβω…
Το
σμιλεύω επιτύμβιο…
πάνω σ’
αυτόν τον ανεμόδαρτο γκρεμνό…
σ’ αυτό
το τρελό νεκροταφείο…
πως όλοι
οι νεκροί του
Ε Ι Ν Α
Ι Κ Α Λ Α**
Τα
άψυχα σώματα, μετά την αναγνώριση, αποκεφαλίστηκαν. Τα δύο κεφάλια περιφέρθηκαν
σε διάφορα χωριά, όπου γίνονταν γλέντια, για να καταλήξουν στην πλατεία Ρήγα
Φεραίου στα Τρίκαλα. Εκεί τα κρέμασαν και ακολούθησε
μεγάλη γιορτή με νταούλια και χορούς...
Αυτοί είμαστε…
* ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΙΚΗ ΜΟΥ ΣΥΛΛΟΓΗ «ΜΗΝ ΚΑΠΝΙΖΕΙΣ ΣΤΟ
ΚΡΕΒΑΤΙ» ΤΟ
ΡΟΖ ΒΙΒΛΙΟ
**ΜΕΝΕΛΑΟΣ ΛΟΥΝΤΕΜΗΣ
