ΤΟ ΛΥΜΕΝΟ ΚΟΡΔΟΝΙ

             ΤΟ ΛΥΜΕΝΟ ΚΟΡΔΟΝΙ

Τη μέρα που ήρθα και σε βρήκα
κάτω στο Πέραμα με τους γέρους
στη θάλασσα να βρίζεις 
την κάμαρα που σε γέννησε
και τον Ξέρξη

Στάθηκα δίπλα σου και σου είπα
τα κεραμίδια θα γίνουνε τσιμέντο
τα ξύλα θα γίνουνε πέτρες
η αγάπη θα γίνει χρήμα

Τη μέρα που ήρθα και σε βρήκα
κάτω στο Πέραμα με τους γέρους
στάθηκα δίπλα σου και σου είπα
θα μας ξεχάσουνε την Πέμπτη
το Σάββατο, το Σάββατο

την ίδια ώρα θα αναστηθούμε

                                                              

                                                            ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΟΝΑΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

ΠΡΩΤΗ ΠΡΑΞΗ

Ήταν αρκούδα που είχε κόψει την αλυσίδα από τον γύφτο αφεντικό της βγαλμένη μέσα από υπερρεαλιστική ποίηση; Ήταν συνθηματικό προς την κεντροαριστερή ενότητα, προς τα τσιράκια 

του Σημίτη για τη διεύρυνση της δημοκρατικής συμπαράταξης;

Το «Ζεϊμπέκικο της Ευδοκίας», το ζεϊμπέκικο που έχουν χορέψει τόσοι ψηλοί άντρες διαχρονικά όπως ο Ανδρέας, ο Άκης, ο Γιωργάκης, ο Κίμωνας, ο Τσοβόλας, ο Κούγιας…

-Μα πώς δεν πατάει το λυμένο του κορδόνι; Αυτός… βλέπει!

Το συνθηματικό ζεϊμπέκικο χόρεψε και ο Παναγιώτης Κουρουμπλής, υπουργός Ναυτιλίας, 

στη γιορτή του Θεόδωρου Κουντούρη, ιδιοκτήτη της «Αγίας Ζώνης ΙΙ», του πλοίου που προκάλεσε 

τη ρύπανση στο Σαρωνικό.

Η γιορτή διοργανώθηκε στο καφέ μπαρ «Sailor» -ιδιοκτησίας της συζύγου του κ. Κουντούρη, Κατερίνας- το οποίο βρίσκεται στο ισόγειο του κτηρίου όπου έχουν την έδρα τους τα γραφεία της ναυτιλιακής εταιρείας Κουντούρη, στο Πέραμα.

Αυτή ανάρτησε και το βίντεο καμαρώνοντας γιατί ο υπουργός είχε επισπεφθεί το φτωχικό της…

ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΡΑΞΗ

Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται σαν φάρσα, επαναλαμβάνεται ακριβώς.

5 Δεκέμβρη του 1930
Ο Ιωσήφ Γκέμπελς διακόπτει την πρεμιέρα κινηματογραφικής ταινίας.
Στο Βερολίνο ο Γιόζεφ Γκέμπελς, ένας από τους κορυφαίους βουλευτές του Χίτλερ και μέλη 

των Ταγμάτων Εφόδου (SA) διακόπτουν την πρεμιέρα της κινηματογραφικής ταινίας 

«Ουδέν νεώτερον από το Δυτικό Μέτωπο», που βασίζεται στο ομώνυμο μυθιστόρημα 

του Έριχ Μαρία Ρεμάρκ.

Ναζί διαδηλωτές ρίχνουν καπνογόνα και σκόνη φτερνίσματος για να διακόψουν την προβολή. Ξυλοκοπούνται όσοι από το κοινό διαμαρτύρονται για τη διακοπή.

Το μυθιστόρημα ποτέ δεν άρεσε στους Ναζί, οι οποίοι θεωρούσαν ότι οι περιγραφές του 

για την σκληρότητα και τον παραλογισμό του Α΄ παγκοσμίου  πολέμου, ήταν «αντιγερμανικές». Εντέλει, η ταινία απαγορεύτηκε. Ο Ρεμάρκ μετανάστευσε στην Ελβετία το 1931, ενώ μετά την άνοδό τους στην εξουσία οι Ναζί του στέρησαν τη γερμανική υπηκοότητα, το 1938.

Τα αποτελέσματα των Γερμανικών εκλογών και το λανσάρισμα των νεοναζί στο γερμανικό κοινοβούλιο υπενθυμίζουν τα λόγια του Γκέμπελς:

 «Θα ξανάρθουμε και η Γης θα τρέμει…»

ΤΡΙΤΗ ΠΡΑΞΗ

«Μας θέλουν γκαρσόνια, ταβερνιάρηδες, μαστροπούς, βαρκάρηδες, επιβήτορες, καμπαρετζούδες, μπουζουξήδες, χασισέμπορους. Αχ αμάν αμάν και συρτάκι αμέ και Ζόρμπα δη Γκρηκ κι αυτοί 

ν’ αρμέγουν τον τόπο, το κρασί, το λάδι, τα πορτοκάλια, τις ντομάτες, τα ροδάκινα, το βαμβάκι, 

τα μάρμαρα, το βωξίτη, το λιγνίτη, τα μεταλλεύματα και τον ιδρώτα του κόσμου.»

-Κι αν δεν τα κάνουμε εμείς, θα τα κάνουν οι εισαγόμενοι αλβανοί.

«Κοίτα πού καταντήσαμε. Κάθε πολιτικός και κόκκινο φανάρι στην πόρτα του και το όνομά του φωτισμένο σε ταμπελίτσα πλάι στο κουδούνι.»

«Σε άλλες χώρες που οι πολίτες ξέρουν τα δικαιώματά τους θα είχαν αλλάξει από καιρό αυτή 

την κατάσταση… Εδώ λειτουργούν τα εδραιωμένα συμφέροντα, η μονοπωλιακή εκμετάλλευση, 

τα «κλειστά επαγγέλματα», το συνάλλαγμα που σπαταλιέται σε πολυτέλειες και αργομισθίες.»

«Τετρακόσια χρόνια σκύβαμε το κεφάλι, όταν σήκωνε τη φωνή του κι ο τελευταίος αγάς. 

Ενάμιση αιώνα τώρα ελεύθερο κράτος κι ακόμη μας δυναστεύουν αγάδες κάθε λογής.»

«Παραμερίστε διαφορές με Παπατζήδες ή Σβωλοτσιριμώκους, παράπονα και μνησικακίες 

για Λίβανους και Δεκέμβρηδες και λοιπά.

 Όλοι μαζί, όλοι μαζί, να σώσουμε τον τόπο, γιατί η Γερμανίδα λύσσαξε και θα τον ξεπατώσει…»*

Κι ύστερα ήρθαν τα μνημόνια…

ΕΞΟΔΟΣ (Χορός)

Τη μέρα που ήρθα και σε βρήκα
κάτω στο Πέραμα με τους γέρους
στάθηκα δίπλα σου και σου είπα
θα μας ξεχάσουνε την Πέμπτη
το Σάββατο, το Σάββατο

την ίδια ώρα θα αναστηθούμε

*Αποσπάσματα από τη «Χαμένη Άνοιξη» του Στρατή Τσίρκα