ΕΝΑ ΥΠΕΡΟΧΟ ΤΙΠΟΤΑ
Τσάμπα
πήγανε όλα και παραδόθηκαν και μαντρώθηκαν,
ήπιανε όλη την εξουσία, φάγαν καλά και στηλώθηκαν.
Ναι ρε, τα είδα όλα, πασόκους φασίστες,
σκυμμένους αρτίστες, μπάτσους καριερίστες.
Ναι ρε, τα είδα όλα κι ο κύκλος γυρίζει,
ψοφίμι μυρίζει κι αυτό που σου αξίζει,
το ζεις, τ’ αγοράζεις, το τρως, το ψηφίζεις,
το ακούς, το ικετεύεις, το πονάς και το βρίζεις,
το αγκαλιάζεις, το φτύνεις, στο παιδί σου το αφήνεις,
το γλεντάς, το δικάζεις, στο κελί σου το κλείνεις.
Ναι ρε, τα είδα όλα και όλα μακριά μου,
βγαίνω στους δρόμους και σκιάχτους μιλιά μου,
η ζωή, η χαρά μου, η φωτιά στη καρδιά μου,
ξαναγίναν δικά μου ενώ εσύ....
όπου κι αν πας, όλα τα έχασες
και ν’ αγαπάς, για πάντα ξέχασες.
Φως στα παλιά τα περασμένα σου,
σκοτάδι αγκαλιά τα γερασμένα σου.
Με τη ντροπή μια νύχτα πέρασες
κι ως το πρωί, κοίτα πώς γέρασες.
Μες στη σιωπή κοίτα πώς κόλλησες
κι αν κάτι πεις, θα πεις πως ξόφλησες.*
ήπιανε όλη την εξουσία, φάγαν καλά και στηλώθηκαν.
Ναι ρε, τα είδα όλα, πασόκους φασίστες,
σκυμμένους αρτίστες, μπάτσους καριερίστες.
Ναι ρε, τα είδα όλα κι ο κύκλος γυρίζει,
ψοφίμι μυρίζει κι αυτό που σου αξίζει,
το ζεις, τ’ αγοράζεις, το τρως, το ψηφίζεις,
το ακούς, το ικετεύεις, το πονάς και το βρίζεις,
το αγκαλιάζεις, το φτύνεις, στο παιδί σου το αφήνεις,
το γλεντάς, το δικάζεις, στο κελί σου το κλείνεις.
Ναι ρε, τα είδα όλα και όλα μακριά μου,
βγαίνω στους δρόμους και σκιάχτους μιλιά μου,
η ζωή, η χαρά μου, η φωτιά στη καρδιά μου,
ξαναγίναν δικά μου ενώ εσύ....
όπου κι αν πας, όλα τα έχασες
και ν’ αγαπάς, για πάντα ξέχασες.
Φως στα παλιά τα περασμένα σου,
σκοτάδι αγκαλιά τα γερασμένα σου.
Με τη ντροπή μια νύχτα πέρασες
κι ως το πρωί, κοίτα πώς γέρασες.
Μες στη σιωπή κοίτα πώς κόλλησες
κι αν κάτι πεις, θα πεις πως ξόφλησες.*
B.D. FOXMOOR
ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
-Εκεί
Τροχαία; Έχει καβαλήσει το πεζοδρόμιο ένα αγροτικό γιομάτο σανό.
Έχει αράξει μπροστά στην πόρτα του μαγαζιού
μου και δεν μπορώ να μπω μέσα.
-Όταν
μπορέσουμε, θα έρθουμε…
-Και
άλλες φορές έχω διαμαρτυρηθεί και δεν ήρθατε.
-Και
αφού δεν ερχόμαστε, εσείς γιατί παίρνετε τηλέφωνο;
-Για
τις ανάγκες του κειμένου.
-Δεν
άκουσα…
-Για τις ανάγκες του κειμένου. Για να εμπλουτίσω
το άρθρο μου!
Οι
υπάλληλοι του δήμου μιλάνε στο κινητό πίνοντας καφέ και καπνίζοντας.
Οι
οδοκαθαρίστριες μιλάνε στο κινητό πίνοντας καφέ και καπνίζοντας.
Οι
δρόμοι και τα πεζοδρόμια είναι γεμάτα αποτσίγαρα και πλαστικά ποτηράκια με καλαμάκια,
που πέταξαν οι δημοτικοί υπάλληλοι.
Όταν βγουν στην σύνταξη, θα γίνουν ποιητές και θα βραβεύονται
από μουσαντούς παράγοντες.
Αν
παρέμενε κλειστή η ΕΡΤ και αν ξαλάφρωναν ο δημόσιος τομέας και η τοπική αυτοδιοίκηση
από ανεύθυνους, αγενείς και αμόρφωτους αφισοκολλητές, ίσως οι χαμηλοσυνταξιούχοι να μην είχαν χάσει το ΕΚΑΣ.
Το δημόσιο ορίζει εξουσίες. Το είχε πει και ο
Μαρξ.
Πλησιάζοντας
στις εθνικές εκλογές, τότε που θα τρίζει η γη κάτω από τα πόδια τους, αισθανόμενοι την ανασφάλεια που τους δημιουργεί
ο αρχηγός της ΝΔ Κούλης Μητσοτάκης, θα ψηφίσουν
όλοι τους ΣΥΡΙΖΑ, ακόμα και οι οργανωμένοι δεξιοί για να σώσουν το τομάρι τους.
Και
μια ωφέλιμη και έγκυρη πληροφορία.
Οι εθνικές
εκλογές θα προηγηθούν των δημοτικών εκλογών για πολλούς και διάφορους σύνθετους
λόγους. Δεν
είναι ώρα για να τους εξηγήσω.
Η
Πολιτιστική Επανάσταση δεν
ολοκληρώθηκε. Δεν πραγματοποίησε τους στόχους της.
Δεν έγιναν οι πρέπουσες
εκκαθαρίσεις. Παρέμειναν υπολείμματα, που δυνάμωσαν
και αναδιπλώνονται.
Μέσα
από το γήπεδο ακουγόταν χορωδιακά το σύνθημα
-Σήκω φύγε αλβανέ…
Η
έκθεση Θεσσαλονίκης το μόνο που κατάφερε είναι να δουλέψουν περισσότερο οι
ταξιτζήδες,
τα μπουγατσάδικα, οι κουλουρτζήδες και τα κινέζικα φαναράκια.
Η
κεντροαριστερά εκφράζοντας την πολυφασική πλουραλιστική της διάθεση και έχοντας
πλήθος διεκδικητών για την αρχηγία, συνοπτικά εκφράζει τις εξής δυο τάσεις: την φιλοτσιπρική
και την φιλομητσοτακική.
Ο Θεός ας σώσει την κατάσταση ή έστω ο Νώε με την κιβωτό
του.
Οι
πέντε ταλαίπωροι της εθνικής μπάσκετ έμειναν από λάστιχο, κιτρίνισαν απ’ την κούραση
γιατί δεν υπήρχε βάθος πάγκου ούτε προπονητής.
Τα κουρέλια τραγουδούσαν ακόμα.
Η
κομμουνιστική άποψη ήταν κρυμμένη στους πίνακες του Πικάσο, στα ποιήματα του Αλεξάνδρου,
του Αναγνωστάκη, του Λειβαδίτη, του Μπρεχτ, του Μαγιακόφσκι.
Στη μουσική του
Σοστακόβιτς, στις ταινίες του Αϊζενστάιν και στης Κίρκης τον Γλωτό.
-Τα κουρέλια τραγουδούσαν ακόμα…
Υπέροχο τίποτα η ανάσα σου ζαλίζει
μα πάνω σου κρατιέμαι ζωντανός
υπέροχο τίποτα η γλώσσα σου με σχίζει
αφήνοντας σημάδια που δε σβήνει ο καιρός**
μα πάνω σου κρατιέμαι ζωντανός
υπέροχο τίποτα η γλώσσα σου με σχίζει
αφήνοντας σημάδια που δε σβήνει ο καιρός**
*Απόσπασμα από το τραγούδι «Τότε και τώρα»
**Γιάννης Αγγελάκας