ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!
Η πόλη αυτή φημίζεται για τους
ποιητάδες της
Τα απαγγέλουν στα θέατρα σκιών και
στα καφενεία
Χατζατζάρηδες, Καραγκιόζηδες με τα
κολλητήρια τους
Και είναι όλοι τους συνταξιούχοι
δημόσιοι υπάλληλοι
Όταν θα μεγαλώσουν κι άλλο θα γίνουνε
παράγοντες
Δημάρχοι, αντιδημάρχοι και κήρυκες
του πολιτισμού
Γι’ αυτό η πόλη αυτή κατάντησε σαν
τα μούτρα τους
Γεμάτη μίσος, βλαχιά και ανικανότητα…
*
ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Ζω
στην πόλη των εμπνευσμένων ποιητών. Το τι μαλάκες κυκλοφοράνε…
Ζω
στην πόλη της κήρυξης της επανάστασης του’21.
Το
τι ψώνια, τρελοί και ψεύτες το υποστηρίζουν…
Ζω
σε μια πόλη γεμάτη ρουφιάνους, βλάχους, χρυσαυγίτες (κάθε πολιτικής αποχρώσεως)
αλβανούς και κοντούς, σνομπ, γύρω στο
1.60, γύρω στα 60, με πνευματικό επίπεδο κάτω
του μηδενός.
Δόξα ἐν ὑψίστοις Θεῷ καὶ ἐπὶ γῆς εἰρήνη ἐν ἀνθρώποις
εὐδοκία.
Ποια
είναι η Ευδοκία; Γιατί μου βάζετε δύσκολα; Γιατί κοιτάτε να με μπερδέψετε;…
Εγώ τον Αμβρόσιο ξέρω, που γιόρταζε χθες… Τι χρώμα
γιλέκα θα μας φορέσετε;
Ιδρωμένα βυζά
ποιήματα και πεζά
μου την πέφτουν
Η ζωή μου μπελάς
με μαλάκες μιλάς
Φυγαδεύσου*
Οι
Παοκτζήδες είχαν μπει με πορτοκαλιά ρούχα στον αγώνα με την Τσέλσι. Φάγανε μόνο τέσσερα από συμπόνια. Ήταν σαν στημένες πορτοκαλόφλουδες.
Αλήθεια,
στο μπάσκετ, ο Παναθηναϊκός πάλι κέρδισε;…..
Και
ενώ έβλεπα το Νext top model, ένα τηλεφώνημα
κλόνισε τη βραδινή μου ησυχία.
-Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;
-Εγώ στο δημοψήφισμα δεν πήγα. Έβλεπα «το ταξίδι
του Γκιούλιβερ» στην τηλεόραση.
Είχα γράψει και το περιβόητο άρθρο «οι εκλογές
του κώλου»
-Καλά
καλά θα σας στείλουμε τις ερωτήσεις μας με e-mail.
Έλαβα
τα e-mail που περιείχαν κάτι ασκήσεις για κούκο
μονό σε διπλό ταμπλό, μια κουκούλα αυτοκινήτου αδιάβροχη και μια φωτογραφία
του Στάλιν με μπικίνι από τότε
που είχε
εκλεγεί «Μις Τουρισμός» στα καλλιστεία
του 1979.
Δεν
έδωσα καμία σημασία στα e-mail, μόνο
που μου ήρθε στο μυαλό η ατάκα από το θεατρικό
του Σεφερλή «Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες».
To Next top model είχε τελειώσει… δεν πειράζει… θα
το δω στο Youtube
Ακολούθησε
παρασκήνιο, που δεν είχε καθόλου ενδιαφέρον και χιούμορ.
Κι ήρθαν ένας ψεύτης, ένας κλέφτης, και ένας προβοκάτορας
που μου μεταφέρανε τα νέα.
Η διακήρυξη των άλλων θύμιζε ΚΚΕ του 1950. Άλλη μια σέχτα στο τραπέζι…
Οι σέχτες θα έχουν τον ίδιο προορισμό, την ίδια κατεύθυνση
και θα φέρουν το ίδιο αποτέλεσμα.
Αυτό να το θυμάστε… Όπως σας το λέω..
Λίγες
μέρες μετά, πληροφορήθηκα από ηλεκτρονική εφημερίδα της πόλης μας,
αυτής της πόλης που σας περιέγραψα πιο πάνω, ότι παρουσιάζεται
ντοκιμαντέρ στον κινηματογράφο για τα 100 χρόνια του Μεγάλου Αλεξάνδρου
με είσοδο
6 ευρώ.
Προβληματίστηκα… Ακόμα και οι Ιεχωβάδες δίνουν τζάμπα
τα φυλλάδια τους.
Αυτοί τι θέλουν;
Δεν προβληματίστηκα. Πήρα δυο πιτόγυρους και μου
μείναμε και ρέστα!
Συνεχίζεται ...
* ** Γράφτηκαν
για τις ανάγκες του κειμένου
