Ο ΒΑΛΤΟΣ
-Μη φοβάσαι. Έλα μαζί μου και εγώ θα
σε προστατεύσω.
-Μα εγώ φοβάμαι
εσένα.
ΜΕΡΟΣ
ΠΡΩΤΟ
Έντεκα σπουργίτια στα πεντάγραμμα καλώδια του ηλεκτρικού
πέταξαν πίσω από τα σύννεφα, για να κρυφτούν
από τους θορύβους
της μπουλντόζας,
που έστρωνε πίσσα, λίγες μέρες πριν
από τις δημοτικές
εκλογές του Μαΐου.
ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ
Κι απόψε
με ξεγέλασε
το χαμόγελο
της θλίψης σου,
το άρριχτο
τείχος των δοντιών σου
που επιμένει
να βρίσκεται
σε κομματικά
σανατόρια
κουκουλωμένος
με σεντόνια
γυαλιστερής
οδοντόκρεμας
που σε σκεπάζει
και κρύβεται
η φασιστική
σου προδιάθεση
ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ
Στη δύση
του μεγάλου φεγγαριού
φέρτε ένα
χάρτη του χωριού
εγώ να σας
μετρήσω
το μέγεθος
της τρέλας σας
και της ανοησίας *
ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Τα
σκουπίδια ξεχείλισαν στους δρόμους, στις λαϊκές συνοικίες.
Ο
Αμβρόσιος παραμένει στη θέση του μετά από παράκληση των υφιστάμενών του, της Παναγίας
και των πιστών του.
-Θλιβερέ και άμορφε όχλε…
Οι
μεταμοντέρνοι δημοτικοί συνδυασμοί συλλέγουν τη «λιμούρα» για να την αναδείξουν
σε καινούργιους παράγοντες της μεταμοντέρνας πόλης.
Τα
σκουπίδια εξακολουθούν στους δρόμους, στις λαϊκές συνοικίες...
Είχα γυναίκα είχα και ζα
είχα μια Βάσω με βυζά
μα προκοπή δεν είχα…**
Οι
εκδιδόμενες προσωπικότητες συνευρέθηκαν,
κολάκευσαν ο ένας τον άλλον και πήραν απουσίες. Για δικούς τους προσωπικούς λόγους
έλειπαν κάποιοι. Ήταν
ένας κατάκοιτος γέροντας
με υποστήριξη οξυγόνου, ένας δεν παρέλαβε το απολυτήριο
του δημοτικού σχολείου, ένας τούς έφτυσε και απείχε κι ένας πέθανε.
Τα μπούτια μου σαν ήλιαζα
συλλογισμούς τραβούσα
και με ποιήματά σου
μυρμήγκια σκότωνα
Τη θλίψη να νοιώσω αγνοούσα
τη δύναμη στα χέρια μου
καθώς κρατούσα
Και τώρα μελετάω τη γραφή σου
τη ρίμα σου να οσφριστω να κλέψω
να γίνω επιτέλους ποιητής
τους στίχους μου σε τσάγια να απαγγέλω
τη συλλογή μου σε μικρά
κορίτσια να μοιράζω
με ακριβά στυλό να υπογράφω
να ζητιανεύω χρήματα
τις σκέψεις μου να εκδίδω
και έπειτα μόνος στη ζωή
να φτύνω τον εαυτό μου***
Ο
πρωθυπουργός θα είναι υποψήφιος για το Νόμπελ ειρήνης.
Το Νόμπελ μαλακίας ποιος
θα το πάρει;
Τον
Γιώργο τον Παπανδρέου τον διεκδικούν το ΚΙΝΑΛ και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτό το ρετάλι ποιος θα το πάρει;
Τα
σκουπίδια παραμένουν στη σωστή τους θέση.
Αυτοί
που υποστηρίζουν τις λαϊκές τάξεις είναι απασχολημένοι.
Προσπαθούν να τρουπώσουν στην εξουσία.
Πετάνε πάσα το όνειρό μου
κι ο θάνατος στο πρόσωπό μου
μια μεταφυσική μετάλλαξη.
Μα κάποια μέρα
διάττοντα αστέρα
θα βρω στο όνειρό μου.
Διπλό σκαλοπάτι
θα στρώσω κρεβάτι
και εκεί θα κουρνιάσω****
-Θλιβερέ και άχαρε όχλε γιατί να θυσιαστώ για σένα;
Εσύ
δε με σταύρωσες; Εσύ δε με κρέμασες; Εσύ δε με λιντσάρισες; Εσύ δε με αμφισβήτησες;
Εσύ δε με δυσφήμησες; Εδώ και χιλιάδες χρόνια
πληρώνω την κατάρα του όχλου.
Με
συνάντησες στο δρόμο σαν φιλόσοφο, σαν ποιητή, σαν επιστήμονα, σαν επαναστάτη,
σαν ταχυδακτυλουργό, σαν τροβαδούρο, σαν μεσσία.
Τα σκουπίδια
παραμένουν στη σωστή τους θέση…
*Από
την ποιητική μου συλλογή «Μην καπνίζεις
στο κρεβάτι» ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
**
ΚΩΣΤΑΣ ΒΑΡΝΑΛΗΣ
***Από
την ποιητική μου συλλογή «Μην καπνίζεις
στο κρεβάτι» ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΒΙΒΛΙΟ
**** Από την ποιητική μου συλλογή «Μην καπνίζεις
στο κρεβάτι» το ΜΟΒ ΒΙΒΛΙΟ
.
