ΘΑ ΔΙΑΛΕΓΩ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΜΟΥ

          ΘΑ ΔΙΑΛΕΓΩ ΜΟΝΟΣ

          ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΜΟΥ

Η οθόνη βουλιάζει, σαλεύει το πλήθος
εικόνες ξεχύνονται με μιας
πού πας παλληκάρι ωραίο σαν μύθος
κι ολόισια στο θάνατο κολυμπάς

Και όλες οι αντένες μιας γης χτυπημένης
μεγάφωνα και ασύρματοι από παντού
γλυκά σε νανουρίζουν κι εσύ ανεβαίνεις
ψηλά στους βασιλιάδες τ’ ουρανού

Ποιος στ’ αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω
με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό
προβολείς με στραβώνουν και πάω
και γονατίζω και το αίμα σου φιλώ

Πού πας παλληκάρι, πομπές ξεκινούνε
κι οι σκλάβες σου ουρλιάζουν στο βωμό
ουρλιάζουν τα πλήθη καμπάνες ηχούνε
κι ο ύμνος σου τραντάζει το ναό

Ποιος στ’ αλήθεια είμαι εγώ και πού πάω
με χίλιες δυο εικόνες στο μυαλό
οι προβολείς με στραβώνουν και πάω
και γονατίζω και το αίμα σου φιλώ

                               ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

Έβαλα τη σκούπα ανάποδα, έριξα και στο πάτωμα αλάτι, κι αυτός δεν έλεγε να φύγει με τίποτα.

Ο Κινέζος, παραμονή Πρωτοχρονιάς, πέρασε από το απέναντι πεζοδρόμιο. Δε με γνώριζε… Μεθαύριο θα ’ρθεί να ζητιανέψει ψήφους.

Στο ραδιόφωνο παίζει με παραμόρφωση και παράσιτα το εμβατηριακό άσμα: «Θα τον μεθύσουμε 

τον ήλιο, θα τον τρελάνουμε τον φίλο σίγουρα ναι, με το νταούλι και με το ζουρνά, καλημέρα ήλιε καλημέρα»

Ο μπάρμπα Φώτης δείχνει δυσαρεστημένος από τη μοιρασιά. Άλλα περίμενε κι άλλα του δίνουν …

Υπάρχει περίπτωση να κλωτσήσει. Δε φτιάχνονται έτσι οι συνεργασίες και η ενότητα.

Η αλαζονεία και το υπερεγώ δεν βοήθησε ποτέ κανέναν. Αυτός τουλάχιστον έδειξε ότι το κατάλαβε το λάθος του. Εσείς έχετε συγχωρήσει άλλους κι άλλους….

Να πάτε να βρείτε και τον Αλαβάνο. Τον χρειάζεστε.

Με παρακολουθούν μυστικές υπηρεσίες ή όλοι αυτοί που μπερδεύονται στα πόδια μου και μου πρήζουνε τα αρχίδια είναι τσιγγάνοι, γύφτοι, εβραίοι, μοϊκανοί, όπως θα ’λεγε και ο σύντροφος Πανούσης;

Το κρύο είναι τσουχτερό και η αιθαλομίχλη μου ρυπαίνει την ανάσα, το βλέμμα και το μυαλό.  

Η οπτική ρύπανση όμως είναι η χειρότερη. Μου χαλάει την αισθητική του τοπίου.

Τα σούργελα δε μου λένε ούτε Χρόνια Πολλά γιατί είναι ευχή και μπορεί να πιάσει.

Τι σατανικό φινάλε μας επιφύλαξε το 2014 από ένα ανοργάνωτο, ανεύθυνο και εγκληματικό κράτος;

Οι υπουργοί και ο κρατικός μηχανισμός τρέχουν να στήσουν τα εκλογικά τους κέντρα. 

Όλα είναι διαλυμένα. Να μου πεις, έτσι δεν ήταν και πριν;

Ευτυχώς, έρχεται ο Τέως πρωθυπουργός Γιώργος και ο Σταύρος Θεοδωράκης με το «Ποτάμι» για να σώσουν τον τόπο.

Οι νυχτερίδες και οι βρικόλακες κάνουν νυχτερινές τσάρκες. Κανέναν δεν έπεισε ο Μητσοτάκης για την επέκταση του δράματος.

Τίποτε δε θα αλλάξει. Αλλά ας πάνε στο διάολο οι πυρομανείς και οι άρρωστοι. Αυτό αρκεί.

Τα μικρά κόμματα δε θα αντέξουν την πόλωση. Ποιος όμως φταίει γι’ αυτό;

Είσαστε άτια και γίνατε βατράχια. Και δεν υπάρχει βασιλόπουλο, να σας φιλήσει

για να μεταμορφωθείτε.

Ήταν προνοητικός ο σύντροφος Μαρξ όταν είπε:  

«Αν το Κοινοβούλιο έλυνε τα προβλήματα, θα το είχαν καταργήσει.»

Η εξωκοινοβουλευτική αριστερά ίσως να έχει περισσότερο ενδιαφέρον.

Καλή Χρονιά και κουράγιο!