ΠΟΥ ΠΑΣ ΚΑΡΑΒΑΚΙ;

                ΠΟΥ ΠΑΣ ΚΑΡΑΒΑΚΙ;

                                                     Στις ανθισμένες νερατζιές

θα βρεις την κιβωτό σου.
Τέσσερις τοίχοι στις φωτιές
θα ταξιδέψουν τις νυχτιές
και το παράπονό σου.

Πάρε μια λέξη για να ζεις
και στρώσε τη ζωή σου.
Και φώναζε ολονυχτίς
που βρίσκει ο βασανιστής
νερό του παραδείσου.

Και πάρε χάντρες του Μαγιού,
πηλό της Ρωμιοσύνης
τάμα δεκαπενταύγουστου,
την όψη την κρυφή σπαθιού
και της δικαιοσύνης.

Και πάρε δεντρολιβανιά,
μυρτιά και πικροδάφνη.
Του Μακρυγιάννη τον καημό
και δεκαπεντασύλλαβο
να βρεις αρχή και άκρη.

Και πες τα λόγια τα παλιά
κι απ’ όλους τους αγώνες.
Και πες αυτά που είναι θηλιά
κι ήταν μαράζι και σκαλιά
στους δίκοπους αιώνες.

         

                     ΜΑΝΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΥ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

Κανένα από τα κορίτσια του ορφανοτροφείου δε βρήκε τον ίσιο δρόμο, την τίμια ζωή. 

Όλες κατέληξαν στα μπορντέλα, στα κόκκινα φανάρια ….

Και η Ειρήνη και η Περσεφόνη και η Μαρίνα και η μικρή Ελπίδα.

Ο Ολυμπιακός ηττήθηκε από τους Ουκρανούς. Παραδόθηκε στα τσιράκια της Μέρκελ με κίνδυνο 

να βρεθεί εκτός της διοργάνωσης του ΟΥΕΦΑ για τον επόμενο γύρο.

Ο Πρωθυπουργός Τσίπρας εύχεται καλή χρονιά σε άπταιστα Κινέζικα.

Αυτό κάτι μου θυμίζει….

Αξιότιμε κύριε Πρέσβη. Αξιότιμε πλοίαρχε του σκάφους του 18^ου  στόλου της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας….

-Με λένε ΑΡΤΕΜΗ

Θα φυτέψουμε τους Κνίτες ανάποδα σε μεγάλες γλάστρες και θα τους ποτίζουμε με καταβρεχτήρι. Είναι βέβαιο ότι θα πιάσουν. Θα φυτρώσουν. Βγάζουν κάτι φυτά που μοιάζουν σαν βλίτα, σαν ραδικοβλάσταρα, σαν αγριομάρουλα. Αυτά θα τα εξάγουμε στους συντρόφους μας στη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας κι έτσι θα ’ρθει η ανάπτυξη.

Το θεατρικό που παρουσιάζει το ορφανοτροφείο είναι σύνθετο, αλλοπρόσαλλο και σουρεαλιστικό. Μπερδεμένο το σενάριο, τα σκηνικά, τα φώτα και η μουσική.

Στο έργο συμμετέχουν και οι παραπλανημένες πόρνες της Συγγρού.

Περπατώ εις το δάσος, όταν ο λύκος δεν είναι εδώ.

-ΛΥΚΕ, ΛΥΚΕ ΕΙΣΑΙ ΕΔΩ;

Πού πας ξυπόλυτος στα αγκάθια; Πού πας σε μονομαχία δίχως σφαίρες; Πού πας στον πόλεμο χωρίς όπλο; Πού πας στην παραλία χωρίς το κουβαδάκι σου; Πού πας να γαμήσεις χωρίς προφυλακτικό; «Πού πας χωρίς αγάπη στη νύχτα, στη βροχή;»

-Με λένε ΑΡΤΕΜΗ

Κι αν οι κάβοι σου στήσουν τη νύχτα καρτέρι;
Απάνω σου αν πέσει το κύμα θεριό
και πάρει τους ναύτες και τον τιμονιέρη;
Πού πας καραβάκι με τέτοιον καιρό;

Ακολουθεί πλήθος λαού με πανό, συνθήματα και ντουντούκες. Ο βαλσαμωμένος απερχόμενος πρόεδρος της δημοκρατίας, Κάρολος Παπούλιας διεκδικεί δικαίωμα στην εργασία. Ο Σόιμπλε στο αναπηρικό του καροτσάκι, ντυμένος Αη-Βασίλης,  μοιράζει δώρα στα ορφανά. Η Κανέλλη με τον Μιχαλολιάκο, τον Κασιδιάρη, τον Καραγκιόζη και τη Μαρία τη Λουκά βροντοφωνάζουν 

«ΕΟΚ ΚΑΙ ΝΑΤΟ ΤΟ ΙΔΙΟ ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ»

Με το ίδιο μακό

και με κέφι κακό

φύγαν μέρες.
Το φεγγάρι απ’ τη μια

και του κόσμου η ζημιά

βάλαν βέρες*

-Με λένε ΑΡΤΕΜΗ

Ξάφνου εμφανίζεται η κοκκινοσκουφίτσα με μουστάκι και μεταχειρισμένες μπότες παλιού ΕΣΑτζή. Πυροβολεί και σκοτώνει τον άκακο λύκο.Ο Καμπούρης σακατεύεται στο ξύλο από μια ομάδα αναρχικών. Τα ορφανά κλαίνε απαρηγόρητα για το χαμό του άκακου λύκου και το έργο τελειώνει με την απαγγελία του ΑΡΤΕΜΗ:

Κι αν οι κάβοι σου στήσουν τη νύχτα καρτέρι;
Απάνω σου αν πέσει το κύμα θεριό
και πάρει τους ναύτες και τον τιμονιέρη;
Πού πας καραβάκι με τέτοιον καιρό;**

*ΛΙΝΑ ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

** ΖΑΧΑΡΙΑΣ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ