Τετάρτη 24 Ιουνίου 2015

ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΜΠΑΛΑ;



                          ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΜΠΑΛΑ;
Μια χώρα χωράφι
στη μέση εγώ
σκιάχτρο σε ράφι
βυζαντινό
με ηρωικό ριπλέι
με μια ταρζανιά
πυροβατώ σ’ αναμμένα σκατά

Η Ελλάδα στα κάρβουνα

Βυζαίνω πουτάνες
χαμένο μωρό
μ’ αφήσανε μάνες
σε κάποιο χορό
στα βράχια του Ζάλογγου
στον Ευρογκρεμό
αναστενάρης, ζογκλέρ, ζιγκολό

Η Ελλάδα στα κάρβουνα
                                                     ΤΖΙΜΗΣ ΠΑΝΟΥΣΗΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας ήταν πολλές και πολύχρωμες.
Το αυθόρμητα κατευθυνόμενο κίνημα είχε κατακλύσει τις πλατείες και τα πάρκα. Χωρίς πανό, χωρίς συνθήματα, χωρίς σημαίες. Μόνο φάλτσες κραυγές με ηλίθιο ύφος: «Είμαστε μαλάκες πιστέψτε μας»
Από τη μια πλευρά της πλατείας οι «Δειλοί» κι από την άλλη οι «Μοιραίοι».
Στη μέση οι «Πού Πάμε;» μαζί με τον υπόκοσμο και τον Μίκυ Μάους. 
Περιπλανώμενος στο πέρα-δώθε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης.
«Είμαστε δυο, είμαστε τρεις……»
Δεν υπάρχει συνέχεια… Στο σημείο αυτό ή κόλλησε το cd ή το κασετόφωνο μάσησε την κασέτα 
ή κόπηκε το ρεύμα.
Επικρατεί πλήρης σιωπή…
Ένας από το βάθος φωνάζει.
-Τρεις και το λουρί της μάνας.
-Και γιατί να κάνεις μάνα;
Άφησέ τους αυτούς… θα  τους απορροφήσει ο Λεβέντης.
Άκου, τους καλεί: «Προλετάριοι όλων των Εθνών ενωθείτε»
Και στις άκρες της πλατείας οι αναρχικοί με χιούμορ να τραγουδάνε την καινούργια τους επιτυχία:

Η Ζωή είναι ωραία
Η Ζωή είναι ΑμεΑ
Η Ζωή είναι παιχνίδι
Η Ζωή είναι ένα αρχίδι

Η Συμφωνία της Βάρκιζας είχε επαναληφθεί. Είχαν υπογράψει απ’ τον Φλεβάρη την παράταση 
του μνημονίου. Ξανά τα ίδια και τα ίδια. Τα όπλα παραδόθηκαν για ακόμα μια φορά…
Εξατμίσθηκε κάθε αριστερή ρανίδα. Όλα τα άλλα ήταν η γαρνιτούρα για την τούρτα, 
η λουκουμόσκονη, το ντεκόρ.
Φλερτάκια, τζιριτζάτζουλες και χαμένος τηλεοπτικός χρόνος.
Ο Στέλιος Κούλογλου, ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, όταν ρωτήθηκε από δημοσιογράφο 
του κρατικού ραδιόφωνου
-Με πόσο βαθμολογείς, με άριστα το δέκα, την αριστερή κυβέρνηση για τη στάση της στις διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς;
Απάντησε:
-Με τέσσερα.
Η κυβέρνηση έμεινε μετεξεταστέα για τον Σεπτέμβρη, μαζί με τους μαθητές του Γυμνασίου 
στη Χημεία, καθώς αυτή διαχώρισε τη θέση της από τη Φυσική.
Πού είναι η μπάλα; Ποιος την έχει στα πόδια του; Ποιος κλωτσάει;
Έβγαλαν σπρέι και ψεκάζονται μοναχοί τους;
Γιατί δεν το βγάζουν στην αγορά να προχωρήσουμε προς την ανάπτυξη;
Τι έγινε με τις κόκκινες γραμμές, τις γραμμές του τρένου, τις γραμμές της κόκας;
Πλαστικοποίησαν το μνημόνιο για να μην καταστραφεί.
Πήραν παράταση; Θα εκτελεστούν πέναλτι;
Η ΑΝΕΛ θα αποχωρήσει από την κυβέρνηση, εντέχνως, γιατί παραβιάστηκαν οι κόκκινες γραμμές της με τις περικοπές των κονδυλίων για τους εξοπλισμούς και με την αύξηση του ΦΠΑ στα νησιά.
Θα την αντικαταστήσει το Ποτάμι, πρόθυμα, γιατί δεν έχει γραμμές…
Ο Βαρουφάκης δεν μίλησε … Μήπως δεν ήταν εκεί;
Η Κριστίν  χαμήλωσε το βλέμμα προς το πάτωμα και ψιθύρισε χαμηλοφώνως προς το μικρό Αλέξη:
-Εμένα δε με χρειάζεσαι πια;
Γύρισε την πλάτη κι ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλό της.
Ο άνεμος τής πήρε το μεταξωτό εμπριμέ φουλάρι.
Ο μικρός Αλέξης έσκυψε να το πιάσει και της φώναξε:
-Κριστίν…το φουλάρι. Κριστίν… Στάσου… μύγδαλα!
Εκεί που έσκυψε για το φουλάρι βρήκε την μπάλα και δήλωσε με χιούμορ:
 «Η μπάλα βρίσκεται σε ευρωπαϊκό έδαφος»
Δε φτάνει που έσκυψες... Θες να κάνεις και χιούμορ; Πιπέρι, μικρέ Αλέξη, πιπέρι...
Τι θα πει ο Λαφαζάνης, ο Στρατούλης και η Ζωή, όταν το μάθουν;
Έχουμε πρωθυπουργό που σκύβει και πιάνει τις μπάλες;