ΣΥΜΦΩΝΟ ΣΥΜΒΙΩΣΗΣ
Καλέ μου φίλε, σου
γράφω για να παρηγορηθώ
και εξαιτίας της απόστασής μας, τρελά θα εξηγηθώ.
Μα, από τότε που λείπεις, παρατήρησα ξανά
πως ο γερο-χρόνος έφυγε μα κάτι ακόμα εδώ δεν προχωρά.
και εξαιτίας της απόστασής μας, τρελά θα εξηγηθώ.
Μα, από τότε που λείπεις, παρατήρησα ξανά
πως ο γερο-χρόνος έφυγε μα κάτι ακόμα εδώ δεν προχωρά.
Σπανίως βγαίνουμε έξω κι ας είναι και γιορτές,
αρκετοί σωριάζουν σάκους με άμμο
στα παράθυρα και στις
σκεπές.
Άλλος πάλι σωπαίνει για βδομάδες σαν νεκρός
κι όσοι δεν έχουν κάτι τις να πούνε, τους περσεύει και καιρός.
Μα η μικρή οθόνη μάς είπε για τη νέα χρονιά
για έναν ανασχηματισμό ευρύ
Άλλος πάλι σωπαίνει για βδομάδες σαν νεκρός
κι όσοι δεν έχουν κάτι τις να πούνε, τους περσεύει και καιρός.
Μα η μικρή οθόνη μάς είπε για τη νέα χρονιά
για έναν ανασχηματισμό ευρύ
που καρτερούμε πώς
και τι.
Θα 'χουμε, λέει, Χριστούγεννα και καρναβάλια καθ' εκάστην
κάθε Χριστούλης θα κατέβει απ' τον σταυρό,
και τα πουλάκια θα επιστρέψουν στο άστυ.
Θα 'χουμε, λέει, Χριστούγεννα και καρναβάλια καθ' εκάστην
κάθε Χριστούλης θα κατέβει απ' τον σταυρό,
και τα πουλάκια θα επιστρέψουν στο άστυ.
Θα έχει φαγοπότι και φως όλο τον χρόνο,
θα βγάζουν λόγο και οι μουγκοί
γιατί οι κουφοί
μιλούσαν μόνο.
Θα επιτραπεί ο έρως όπως τον θέλει ο καθείς,
θα παντρευτούνε κι οι καλόγεροί μας
Θα επιτραπεί ο έρως όπως τον θέλει ο καθείς,
θα παντρευτούνε κι οι καλόγεροί μας
μα κατόπιν δοκιμής.
Και ως δια μαγείας, θα εξαφανιστούν
κάτι κρετίνοι, κάτι απαίσιοι που μας ταλαιπωρούν.
Βλέπεις, αδερφέ μου, τι σου αραδιάζω, ακριβέ μου;
Μα, εδώ κοντεύω να φλιπάρω
Και ως δια μαγείας, θα εξαφανιστούν
κάτι κρετίνοι, κάτι απαίσιοι που μας ταλαιπωρούν.
Βλέπεις, αδερφέ μου, τι σου αραδιάζω, ακριβέ μου;
Μα, εδώ κοντεύω να φλιπάρω
έστω σαν όνειρο αν το
πάρω
Βλέπεις, κύριέ μου, παραμιλάω, τρεκλίζω
γελάω μ' όλα τα εφέ μου
Βλέπεις, κύριέ μου, παραμιλάω, τρεκλίζω
γελάω μ' όλα τα εφέ μου
και συνεχίζω να
ελπίζω
Μα, αν ο χρόνος ήταν μόνο για μιαν ώρα,
Μα, αν ο χρόνος ήταν μόνο για μιαν ώρα,
κάτι σαν κομήτης, πόσο
σκληρό γίνεται τώρα
καθώς χανόμαστε μαζί
της.
Ο χρόνος που μετράει σε λίγο δεν θα είναι εδώ,
θα τον φάω ή θα με φάει, αυτά είχα να σου πω.
Ο χρόνος που μετράει σε λίγο δεν θα είναι εδώ,
θα τον φάω ή θα με φάει, αυτά είχα να σου πω.
Lucio Dalla
ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Η Βουλή σήμερα ήταν ένα
τεράστιο τσίρκο. Ο Τσακαλώτος μοίραζε κονκάρδες.
Τα θεωρεία ήταν γεμάτα από τη μια μεριά με μαθητές από την επαρχία και από την άλλη με gay
και λεσβίες,
που χειροκροτούσαν ή γιουχάριζαν ανάλογα με το ποιος βρισκότανε στο βήμα.
«Τα κινήματά μας αγωνιζόντουσαν
παράλληλα. Συναντηθήκαμε και στο παρελθόν στη διεκδίκηση κοινωνικών αιτημάτων»
είπε η υφυπουργός Παιδείας, Σία.
Τα είχε πει και ο Μπακούνιν στο παρελθόν: «Το λούμπεν προλεταριάτο έχει την εμπειρία
και τη γνώση. Αυτό θα διαμορφώσει το αύριο…»
Το νομοσχέδιο για το σύμφωνο συμβίωσης ψηφίστηκε σχεδόν από
όλες τις πτέρυγες της Βουλής, εκτός από τη Χρυσή Αυγή και το ΚΚΕ.
Κάποιοι απουσίαζαν
σκόπιμα όπως ο Καμμένος, ο Σαμαράς, ο Καραμανλής, ο Μεϊμαράκης,
ο Άδωνις και η
Φώφη.Έβγαλαν την ουρά τους απέξω οι
δεινόσαυροι.
Δυο μέρες πριν τα Χριστούγεννα
και οι καμπάνες βαράνε πένθιμα.
Θα πρέπει να πέθανε κάποιος σημαντικός συμπολίτης μας. Δεν εξηγείται
αλλιώς.
Μα εδώ πάμε για
γεννητούρια, για το μήνυμα της χαράς, της αγάπης, της αισιοδοξίας,
της
δημιουργίας. Τη γέννηση του θεανθρώπου.
Γιατί βαρούν πένθιμα τα
σήμαντρα; Μήπως τα τίναξε ο Δέσποτας;
Το τίναγμα των χαλιών
από το μπαλκόνι είναι άκρως επικίνδυνο. Δημιουργεί παλμικές κινήσεις που αφομοιώνει και καταγράφει το
σώμα και που επαναλαμβάνονται διαρκώς από μνήμης. Κι ας μην τινάζεις τα χαλιά. Το ίδιο συμβαίνει και στην μπουγάδα, στο σιδέρωμα και στο
άπλωμα.
Ο πρώτος γύρος της εκλογής
νέου αρχηγού στη Ν.Δ έχει τελειώσει με τον Μεϊμαράκη να προηγείται και τον
Μητσοτάκη να ακολουθεί.
Οι εκλογές θα επαναληφθούν στις 10 Γενάρη. Το φυσιολογικό είναι να κερδίσει αυτός που προηγείται. Όμως τι το φυσιολογικό
συμβαίνει σ’ αυτήν εδώ τη χώρα;
Ο Μεϊμαράκης εκφράζει τη λαϊκή δεξιά. Τέτοια δε θέλουμε. Έχουμε.
Λαϊκή δεξιά είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.
Ανηφόρισα στα Ψηλά Αλώνια για να ξελαμπικάρει λίγο το μυαλό μου κι εκεί συνάντησα
τα «όρθια παγκάκια». Το άκρον άωτον της ακαλαισθησίας.
Τέτοια σαχλαμάρα δεν έχω
δει ποτέ μου…
Και πλήρωνε εσύ, αδιαμαρτύρητα,
φορολογούμενε!