ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΑΞΗ!

                                  ΜΙΑ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΑΞΗ!

                                               Τόσα χρόνια στο σχολείο,

κάθε χρόνο άλλο θρανίο,
μια ζωή στην ίδια τάξη,
θεωρία μα και πράξη,
μια ζωή στην ίδια τάξη,
θεωρία μα και πράξη.

Κι ύστερα, μέσα στους δρόμους,
θες δεν θες σκύβεις τους ώμους,
ούτε φράγκο για κουλούρι
κι η ζωή στο καλαμπούρι,
ούτε φράγκο για κουλούρι
κι η ζωή στο καλαμπούρι.

Σαν γαϊδούρι που παλιώνει
μα περπατησιά δε στρώνει,
έμεινα στην ίδια τάξη,
θεωρία μα και πράξη,
έμεινα στην ίδια τάξη,
θεωρία μα και πράξη.

Μόνη και στερνή μου ελπίδα,
η δική σου η παγίδα,
ας το κάνουμε το βήμα,
πέρασέ με σ' άλλο τμήμα,
η θεωρία ας γίνει πράξη
κι όλα θα 'χουνε αλλάξει.
          

             ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΗΚΑΣ

                                                     

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

Οι φωτιές έκαψαν τα πάντα και φρέναραν στη θάλασσα.

Τα τυροπιτάδικα πολλαπλασιάστηκαν για να εξυπηρετούν τους δημόσιους υπαλλήλους.

Ο Ολυμπιακός πέρασε στους ομίλους του CHAMPIONS  LEAGUE

Ο διχασμός εξακολουθεί…

ΧΟΡΟΣ

Βόγκηξε ο μήνας για να βγει

σα να ’ταν γκαστρωμένος

και αναρωτήθηκα και γω

μην ήταν μεθυσμένος.

Στο τέλος καταλήξαμε

πως ήταν μιζαδόρος…

Τέλειωσε και ο πολιτιστικός Αύγουστος από τους περιπλανώμενους θιάσους της αρπαχτής. Ακολούθησαν οι συνταξιούχοι τροβαδούροι της θλίψης, μονοήμερες εκδρομές των ΚΑΠΗ 

σε μοναστήρια, ποιητικές βραδιές και μουσαντοί παράγοντες της τέχνης να ποζάρουν για τα ηλεκτρονικά έντυπα και τις τοπικές εφημερίδες.

Αισθάνομαι σαν μαθητούδι που τελειώνοντας τις καλοκαιρινές διακοπές του και γυρίζοντας 

στο σχολείο, η δασκάλα θα μας βάλει έκθεση γράφοντας με τεράστια γράμματα στον πίνακα: 

«Τι είναι αυτό που χαράχτηκε έντονα στη μνήμη σας από τις καλοκαιρινές διακοπές;»

Αυτό που χαράχτηκε πιο έντονα στη μνήμη μου και δεν θα το ξεχάσω ποτέ ήταν τα εξάγωνα, 

τα στρογγυλά και τα τετράγωνα πιάτα. Τρεις φιάλες κρασιού σε απόλυτο πλουραλισμό χρωμάτων: λευκό, ροζέ και κόκκινο. Άλλα πιάτα ενδιάμεσα, ένα πράσινο, ένα ροζέ και ένα κόκκινο, με μια λεμονόκουπα, μισή ντομάτα σπυραλατιστή και τέσσερις ελιές στο σχήμα του σταυρού. 

Στην κορυφή, καρφωμένα πάνω στους φελλούς, μια σαρδέλα με το κεφάλι κάτω και την ουρά επάνω, ένας κόκορας κοκκινόχρωμος και ένας αμνός αγνώστου προελεύσεως.

Θα με εγκρίνει το σύστημα για να περάσω στην επόμενη τάξη ή θα με απορρίψει;

Όπως τότε, στη Δημοκρατία του Κωνσταντίνου Καραμανλή που έλεγε ότι είχε επιτευχθεί  

η αποχουντοποίηση;

Τότε, είχα αρνηθεί στον θεολόγο ότι στη Σοβιετική Ένωση χώριζαν τους λευκούς από τους μαύρους, για τον απλούστατο λόγο, πως δεν υπήρχαν μαύροι στην Σοβιετική Ένωση. Με έστειλε μετεξεταστέο στα Θρησκευτικά και έτσι έχασα και την υποτροφία και τη σημαία.

Μοίρασε ο ήλιος άδικα

τα αμύθητα του πλούτη

ποιος διάβολος επέλεξε

τη μοναξιά ετούτη;

Ποιος νταβατζής και ποιος Θεός

του είπε να το κάνει;

Ποιος άφησε τα όνειρα

να πιάσουνε λιμάνι.*

Ήλιε φονιά πως άφησες να γίνει το κακό
σκοτώσανε το σταυραετό και τον αυγερινό
κάτω στο σταυροδρόμι σκοτώσανε το νιο.

κάτω στο σταυροδρόμι σκοτώσανε το νιο.**

*Από την ποιητική μου συλλογή «Μην καπνίζεις στο κρεβάτι» ΤΟ ΡΟΖ ΒΙΒΛΙΟ

** Απόσπασμα από το «Μοιρολόι» του ΤΑΣΟΥ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗ