ΣΑΤΙΡΙΚΑ ΑΠΟ ΤΟ ΡΟΖ ΒΙΒΛΙΟ
ΤΟΥ ΤΑΚΗ ΠΟΛΙΤΗ
ΕΘΝΙΚΟΣ ΥΜΝΟΣ
Κάπνιζε MURATTI
ήταν και τρεις γάτοι
και την κράξανε.
και την κράξανε.
Η ζωή φευγάτη
λες να ’ναι φραγκάτη
που με κέρασε.
Θέλω να την πάρω
λέτε να φρακάρω
μες το τρόλεϊ;
Δίνω μια στην πόρτα
τρελαμένα χόρτα
πού την πήγαινα;
Τρέχω να προλάβω
από πού να λάβω
δε μου χρώσταγαν!
Πέσαν και δυο φίλοι
γαμημένο δείλι
με τυλίξανε.
Δάκρυα στο μαντήλι
ήταν πρώτη Απρίλη
που τη φύτεψα.
Μέσα σε μια γλάστρα
κι από πάνω τα άστρα
με υμνούσανε!
Φύτρωσαν λεμόνια
μες τα Ψηλαλώνια
με κυνήγησαν.
Φύτρωσε χασίσι,
τρελοπαραδείσοι,
τέρμα το όνειρο.
ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΑ ΠΟΙΗΣΗ
Μαντάρω ποιήματα
οι λέξεις βήματα,
μ’ ακολουθάνε.
Γαμάω τα ρήματα
σαράντα κύματα
με κυνηγάνε.
Πουτάνας κέρματα,
χρυσόμαλλα δέρματα
με συντροφεύουν.
Θυμοί και βάσανα,
αμάν ν’ ανάσαινα,
με σημαδεύουν.
Άτεχνα και άβολα,
σάπια, παράλογα
με προστατεύουν.
Ψέματα, θαύματα,
αγάπης σφάλματα
με κυριεύουν.
Φόνου πειστήρια,
χρηματιστήρια
με ταξιδεύουν.
Θανάτου μήνυμα,
λανσάρω κίνημα
για καταλήψεις.
Σφεντόνες ποιήματα,
πυροτεχνήματα
για να ανανήψεις!
