Σ' ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ;

Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΚΙΩΝ ΤΙ ΠΕΡΙΜΕΝΩ;

Σ’ αυτό το θέατρο σκιών τι περιμένω
θολή φιγούρα δίχως πρόσωπο και λόγια
οι θεατές μ’ έχουνε κιόλας ξεχασμένο
και φεύγουν βιαστικά κοιτώντας τα ρολόγια

Τώρα γυρίζω σε μια πόλη μεθυσμένη
σαν μετανάστης που δεν ξέρει πού πηγαίνει
τώρα βυθίζομαι στου κόσμου την ανία
ριξ’ τα μαλλάκια σου για να πιαστώ Μαρία

Σ’ αυτό το θέατρο σκιών τι περιμένω
πάλι θα σβήσουνε τα φώτα της οθόνης
και συ σαν σφίγγα θα μου το κρατάς κρυμμένο
ποιος ειν’ ο θεατής και ποιος ο θεατρώνης

Σ’ αυτό το θέατρο σκιών τι περιμένω

                                                                                     ΑΛΚΗΣ ΑΛΚΑΙΟΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

Ο προπονητής Αναστασιάδης είχε πάει στον πνευματικό του. Ο πνευματικός, ενταγμένος στο Θρύλο, κατεύθυνε τις πράξεις του. Ήτανε και δυο δωδεκάδες φόρμες χρώματος ερυθρού, δώρο από το Μαρινάκη στην ομάδα, καθώς και η καταγωγή του από τον Πλατανιά, και όλα αυτά συν τις συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ συνετέλεσαν ώστε να αλλοιωθεί το αποτέλεσμα του αγώνα.

Όταν δεν έχεις ομάδα, προσπαθείς να αποδώσεις ευθύνες στο μεταφυσικό.

Πολλοί αλλά σκόρπιοι, έλεγε ο φίλος μου ο Γιώργης παλιά.

Πολλοί αλλά μαζεμένοι Γιώργη, θα του απαντούσα τώρα.

Κι όλοι τους διαλεχτοί, εξαιρετικοί, μπουμπούκια. Τόσο εξαιρετικοί που αν τους βάλεις σε γλάστρα και τους ποτίσεις μπορεί και να φυτρώσουν!

Όλοι αυτοί είναι οι αναπληρωματικοί, οι ξεχασμένοι, οι παίχτες του πάγκου, που δεν τους δόθηκε ποτέ η ευκαιρία να πρωταγωνιστήσουν στο παρελθόν. Τώρα όμως με την οικονομική κρίση, με την κρίση αξιών, με την κρίση στις συνιστώσες, ευελπιστούν να παίξουν ρόλους στη νέα θεατρική σκηνή. Έρχονται οι Καραγκιόζηδες, οι Μαντάμ Σουσούδες και τα σούργελα. Απέφυγα πρόσφατα, από ένστικτο, το συνωστισμό σε δυο φάσεις και δικαιώθηκα.

Αλήθεια, πώς αλλοιώνεται ο χαρακτήρας σου, όταν αποχτάς μια καρέκλα! Έτσι είναι ή είχες και τις προδιαγραφές; Μήπως ο στόχος ήταν να τρουπώσεις;

Ο κόσμος είναι έμπειρος σε τέτοιου είδους καταστάσεις. Κι έχει ο καιρός γυρίσματα.

Τώρα με την αλλαγή της χρονιάς θα αλλάξουν κι οι αντιδημάρχοι. Τους ξέρω όλους, κι αυτούς που θα ’ρθουν κι αυτούς που θα γυρίσουν στα σπίτια τους πικραμένοι.

Θα αναρωτιούνται τι έφταιξε κι αλλάχτηκαν, αν εκπλήρωσαν τους ρόλους τους και σε τι ήταν ανεπαρκείς. Η απάντηση είναι απλή: άλλος είναι ο Καραγκιόζης κι άλλος ο Καραγκιοζοπαίχτης. Με λίγα λόγια, είναι το ύφασμα τέτοιο…

Τώρα αν το αποτέλεσμα είναι ικανοποιητικό για το πλήθος, σημαίνει ότι μέχρι εκεί καταλαβαίνει. Όσο για τους κατασκευαστές (δημιουργούς), αν το αποτέλεσμα τους ικανοποιεί, μέχρι εκεί μπορούν…

Τις τελευταίες μέρες υπάρχει από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης μια προσωπική επίθεση προς τον Πέτρο Τατσόπουλο. «Το δέντρο που έχει τους καρπούς πετροβολούν». Θεωρώ πως ο Πέτρος μαζί με τη Ζωή Κωνσταντοπούλου είναι αυτοί που ξεχωρίζουν από το ΣΥΡΙΖΑ σε σχέση με το υπόλοιπο συνονθύλευμα της ασυναρτησίας. Είδα και άκουσα το Νάσο Αθανασίου, καλεσμένο μαζί με το Γεράσιμο Γιακουμάτο, και τράβαγα τις κοτσίδες μου…..

Έρρωσθε!