Τρίτη 10 Ιουνίου 2014

Η ΤΕΧΝΗ ΣΥΝΤΡΟΦΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ



Η ΤΕΧΝΗ ΣΥΝΤΡΟΦΕΥΕΙ ΤΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ



                                                      Κάτι γυμνό και ξέσκεπο
                                                      στα ολανοιγμένα πλάτια,
                                                      που ζωντανό θα το ’δειχναν
                                                      μόνο δυο φλόγες μάτια,
                                                      κάτι από τους σάτυρους
                                                      κρατιέται κι είναι αγρίμι
                                                      και είν' η φωνή του ασήμι,
                                                      μη φύγεις, ειμ' εγώ.

                                                                                     
                                                                                     ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ


ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

Ένα λάθος συγχωρείται. Το δις εξ αμαρτείν ουκ ανδρός σοφού. Όταν όμως μια κίνηση είναι διαρκώς επαναλαμβανομένη θεωρείται αυνανισμός.
Οι βουλευτές και οι υπουργοί της κυβέρνησης πριν από τη συνεδρίαση της Βουλής
για το πολυνομοσχέδιο, είχαν στηθεί έξω από τα προποτζίδικα για να ποντάρουν στο στοίχημα.
Ο μεταρρυθμιστής της ταραμοσαλάτας ανακοίνωνε από τα ηλεκτρονικά μέσα υπό μορφήν διαγγέλματος πως κέρδισε το στοίχημα και πως ο ΦΠΑ στην εστίαση θα πάει 13% δοκιμαστικά μέχρι και το τέλος του Δεκέμβρη. Ο Βενιζέλος δεν κατάλαβε καλά, μπέρδεψε τις ημερομηνίες και νομίζοντας ότι ισχύει από τώρα πήρε σβάρνα τα σουβλατζίδικα. Ο Άδωνις νόμισε ότι έπιασε δεκατριάρι στο ΠΡΟ-ΠΟ και πήγε να το εξαργυρώσει.
Οι ηλίθιοι χαλάσανε την έκπληξη του Σόιμπλε, που θα ερχόταν ντυμένος Αη-Βασίλης, εν τω μέσω του καλοκαιριού, να τους το ανακοινώσει.
Ένας βουλευτής σε ένα προποτζίδικο είδε απότομα μια αφίσα του Στάλιν και υπέστη ελαφρύ ισχαιμικό επεισόδιο, άλλος μέσα στο συνωστισμό έχασε το βρακί του.
Θα προλάβουν να γυρίσουν να ψηφίσουν στη Βουλή το πολυνομοσχέδιο για να στηρίξουν την κυβέρνηση;
Μνημόνια, ελεγχόμενες χρεοκοπίες, μη βιώσιμο χρέος, ελλείμματα, δημοσιονομικό χρέος, μείωση κατανάλωσης, μαζικές απολύσεις, ανεργία, αυτοκτονίες…
Όλοι όσοι είχαν μαζευτεί γύρω από τη Βουλή έφυγαν απογοητευμένοι με τα κεφάλια
κάτω, όταν ανακοινώθηκε το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας από τον αντιπρόεδρο της
Βουλής. Τι περίμεναν; Κάτι διαφορετικό; Τα αντανακλαστικά είναι μειωμένα. Αυτό φταίει.
Ο τοκογλύφος ήρθε κι έφυγε προτείνοντας καινούργιο μνημόνιο.
Είναι λάθος της αριστεράς, όλων των πτυχών, της  υποψήφιας για κυβέρνηση, της κομμουνιστικής και της εξωκοινοβουλευτικής, που δεν κατάφερε, μέχρι τώρα να δώσει αυτό που πρέπει να δίνει η αριστερά, ένα πλαίσιο δράσης και εξέγερσης. Όλες μαζί ή η καθεμιά χωριστά ή σε συνδυασμό.
Όταν γύρισε ο Χατζιδάκις από το εξωτερικό το 1972, τα χρόνια της χούντας, πολλοί περίμεναν πως θα γράψει ένα έργο με συνθήματα κατά του καθεστώτος. Όμως αυτός προτίμησε να αντιπαραθέσει τους Έλληνες ποιητές φτιάχνοντας τον Μεγάλο Ερωτικό. Αυτό θα κάνω και εγώ τώρα χρησιμοποιώντας Έλληνες ποιητές και αποσπάσματα από τις Γραφές. Οι τέχνες συντροφεύουν τους αγώνες.
Αυτές τις μέρες εκτός από τη ζέστη, τους σεισμούς και την εφαρμογή του μνημονιακού κυβερνητικού έργου από μια τσογλανοπαρέα, με ενοχλεί κι ένας οργανωμένος αντικομμουνισμός στα ηλεκτρονικά μέσα και τα έντυπα, που έχει φτάσει σε επίπεδο θράσους και λασπολογίας. Τι όμως περιμένεις από τα γουρούνια που έχουν συνηθίσει να κυλιούνται στη λάσπη; Το καλό είναι ότι εξακολουθούν να φοβούνται.


ΠΡΩΤΟ
Aπό τη νέα πληγή που μ' άνοιξεν η μοίρα
έμπαιν' ο ήλιος, θαρρούσα, στην καρδιά μου
με τόση ορμή, καθώς βασίλευε, όπως
από ραγισματιάν αιφνίδια μπαίνει
το κύμα σε καράβι π' ολοένα
βουλιάζει... Γιατί εκείνο πια το δείλι,
σαν άρρωστος, καιρό, που πρωτοβγαίνει
ν' αρμέξει ζωή απ' τον έξω κόσμον, ήμουν
περπατητής μοναχικός στο δρόμο…..
Mα να' στην ησυχία αυτή, απ' το γύρο
τον κοντινό, προβάλανε τρεις ίσκιοι.
Ένας Aτσίγγανος αγνάντια ερχόταν,
και πίσωθέ του ακλούθααν, μ' αλυσίδες
συρμένες, δυο αργοβάδιστες αρκούδες.
Kαι να' ως σε λίγο ζύγωσαν μπροστά μου
και μ' είδε ο Γύφτος, πριν καλά προφτάσω
να τον κοιτάξω, τράβηξε απ' τον ώμο
το ντέφι και, χτυπώντας το με το 'να χέρι,
με τ' άλλον έσυρε με βία τις αλυσίδες….

ΔΕΥΤΕΡΟ
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ' οι πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;
Γιατί ενύχτωσε κ' οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ' τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.
Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους;
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.

ΤΡΙΤΟ
Ξεκρέμασε τις φλόγες απ’ τις υψικάμινους ξεκρέμασε
Και τη σκουριά των καραβιών γύρω απ’ το λαιμό σου
Και πήγαινε ανάμεσά τους πήγαινε κατάλευκος
με το πουκάμισό σου ανοιγμένο
Χαμήλωσε.
Από ψηλά δεν ζωγραφίζονται τα όνειρα
Δε διακρίνεται η αλήθεια.
Χαμήλωσε.

ΤΕΤΑΡΤΟ
Έως πότε θα βασιλεύει υποκριτής και θα παγιδεύεται ο λαός;

ΠΕΜΠΤΟ
«Εάν υποθέσωμεν, ότι ομιλώ τας γλώσσας των ανθρώπων και των αγγέλων, δεν έχω όμως αγάπην, έγινα όμοιος προς τον άψυχον χαλκόν, που βουίζει, όταν τον κτυπούν, ή προς το κύμβαλον, που βγάζει θορυβώδη και χωρίς σημασίαν ήχον». (Προς Κορινθίους Κ.Ιγ 1)

ΕΚΤΟ
Καληνύχτα, λυπημένε αδερφέ μου
Αν τύχει να δεις ένα μεγάλο αστέρι
είναι που θα σε συλλογίζομαι
καθώς θ' ακουμπήσεις τ' όπλα σου στη γωνιά
θα ξαναγίνεις ένα σπουργίτι.
Κι όταν σου πουν να με πυροβολήσεις
χτύπα με αλλού μη σημαδέψεις την καρδιά μου.
Κάπου βαθιά της ζει το παιδικό σου πρόσωπο.
Δεν θα 'θελα να το λαβώσεις.

Άγγελος Σικελιανός, Κωνσταντίνος Καβάφης, Αντώνης Κολυβάς,
Ιώβ, Απόστολος Παύλος, Τάσος Λειβαδίτης


Στη φωτογραφία το γλυπτό με τα 82 χάλκινα αγάλματα, 40 αγόρια και 42 κορίτσια, αναπαριστά τα παιδιά του Λίντιτσε της Τσεχοσλοβακίας, που θανατώθηκαν στους θαλάμους αερίων των χιτλερικών και στέκει στο μαρτυρικό χωριό για να θυμίζει τη «σχέση» του ναζισμού με τα παιδιά...