Σάββατο 12 Απριλίου 2014

Η ΠΑΤΤΥ ΚΑΙ Η ΑΠΑΤΗ


Η ΠΑΤΤΥ ΚΑΙ Η ΑΠΑΤΗ

Κόσμε χρυσέ, κόσμε αργυρέ, κόσμε μαλαματένιε,
Κόσμε και ποιος σε χάρηκε και ποιος θα σε κερδίσει, ψεύτη κόσμε.
Εγώ 'μαι που σε γλέντησα και 'γω θα σε κερδίσω, ψεύτη κόσμε.
Πεζός περπάτουν στα βουνά,
στους κάμπους καβαλάρης, ψεύτη κόσμε.
                                                                    Παραδοσιακό

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Μεταμφιέστηκε σε Πάττυ για να μην τον αναγνωρίσουν. Έβαλε στη βαλίτσα μια φουσκωτήρα και ανταλλακτικά. Κοιτάχτηκε στον καθρέφτη. Στο πρόσωπό του ζωγραφίστηκε ένα χαμόγελο ικανοποίησης. Κατέβηκε βιαστικά τα σκαλοπάτια,
ανέβηκε στο ποδήλατο κι εκεί τον προλάβανε.
Ήταν οι αστυνομικοί της προσωπικής του φρουράς, ο προσωπικός του γιατρός και ο Πεταλωτής.
-Πού πας πρόεδρε;
-Στη Θεσσαλονίκη, στην έκθεση.
-Με το ποδήλατο; Δεν ξέρεις ότι σε περιμένουν οι ταξιτζήδες, το ΠΑΜΕ, οι φοιτητές,
οι αναρχικοί, οι αντιεξουσιαστές, οι αγανακτισμένοι, οι οπαδοί του Ηρακλή, αστυνομικοί, λιμενικοί, πυροσβέστες, τραυματιοφορείς, τσιγγάνοι, γύφτοι, μοϊκανοί και ό,τι άλλο προκύψει μέχρι να φτάσουμε;
Εδώ Θεσσαλονίκη. Εδώ Θεσσαλονίκη. Ο πρωθυπουργός Γιώργος έφτασε. Τα μεγάφωνα παίζουν δυνατά την επιτυχία των Εναλλάξ «Μαργαρίτα ου ου».
Το πλήθος ανταποκρίνεται στο τραγούδι με μισό ρεφραίν, μακρόσυρτα και φάλτσα: «Ου ου ου……..ουστ. »
Δεν θα ξέρουν τα λόγια απ’ το τραγούδι συλλογίζεται ο Γιώργος απογοητευμένος.
Τι περιμένεις; Λαός απαίδευτος, αμόρφωτος.
Δεν γνωρίζω τις εξελίξεις των γεγονότων. Γράφω το άρθρο Παρασκευή βράδι.
Κι ενώ ο Έκο έλεγε ότι η ιστορία παράγεται από ψέματα, μάλλον γράφεται κι από απατεώνες!
Αναζητούσα τον Μπετόβεν, τον Πουτσίνι, τον Παμπούκη και τον Καντάφι και
ξαφνικά βρίσκεται ο πίνακας του Ρούμπενς «Το κυνήγι του Καλυδώνιου κάπρου», καθώς επίσης και ο μαρμαροκυβόλιθος ως υλικό κατασκευής ανάπλασης ιστορικών κέντρων. Η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα. Σαν φαρσοκωμωδία θα έλεγα εγώ.
Μόνη λύση η άσφαλτος, που θα ποτίζεται από υδροφόρες του δήμου, όταν υπάρχει καύσωνας και υψηλές θερμοκρασίες.
- Να μια, να δυο, να κι άλλη μια, λοστοί, ξινάρια και σφυριά
- Να δυο, να τρεις να κι άλλη μια κι ο κόκορας λαλεί μακριά
-Άιντε και ντε...άιντε και ντε άιντε και ντε ……άιντε ντε……..*
Ποιος είδε το Λοβέρδο στο κεντρικό δελτίο του MEGA και δεν τον φοβήθηκε;
Πιστός στρατιώτης των τροϊκανών, υποτελής και το παινεύεται. Όμως αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση είναι οι απόψεις του για τα φαρμακεία. Έχει δίκιο ο άνθρωπος. Ανησυχεί αν θα βρίσκει τα φάρμακά του τα απογεύματα της Δευτέρας, της Τετάρτης και ολόκληρο το Σάββατο. Τα νεύρα του είναι διαλυμένα και τα χρειάζεται.
Κι ερχόμαστε στην εργασιακή εφεδρεία. Τι είναι όμως αυτό και από πού προέκυψε;
Είναι ο τρόπος συρρίκνωσης του δημόσιου τομέα. Περνούν στην εφεδρεία με αμοιβή το 60% του μισθού τους για ένα χρόνο και ύστερα πάπαλα.
Στον ιδιωτικό τομέα τα πράγματα είναι ακόμα χειροτέρα. Αυτή η χώρα παράγει ανεργία, αβεβαιότητα και λουκέτα.
Κι από την άλλη ο πρωθυπουργός Γιώργος στην απόλυτη ευτυχία. Τι ακριβώς σου συμβαίνει Γιώργο; Μήπως σου μείνανε υπολείμματα από τη διάσειση; Μήπως ήπιες μαζεμένα τα χάπια του Λοβέρδου; Μήπως το πρωί τρως ληγμένες μαρμελάδες σύκου και αναστατώνεσαι; Μήπως παρακολουθείς Τούρκικα σήριαλ;
Γιώργο, τι θα κάνεις με τα ΤΑΧΙ; Θα τα δώσεις στους Κινέζους; Θα πουλήσεις τη Βουλή και μετά θα την νοικιάσεις; Πότε θα εκδώσεις τα απομνημονεύματά σου;
Σε βιβλίο ή σε φωτοτυπίες; Γιατί κράζουν τον Πεταλωτή; «Το κυνήγι του Καλυδώνιου κάπρου» είναι του Ρούμπενς ή των μαθητών του; Ποιος είπε ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα; Πόσες φωτοτυπίες βγάζουν το λεπτό τα κατεστραμμένα φωτοτυπικά μηχανήματα των σχολείων; Ποιος θα πληρώσει τα λεφτά για τις φωτοτυπίες; Πόσα εξάμηνα έχασες από καταλήψεις;
Πόσο έχουν οι φρέσκιες μπάμιες στα μανάβικα; Ποια η γνώμη σου για το μαρμαροκυβόλιθο; Πόσες μέρες περνάς με τα λεφτά της κατώτατης σύνταξης
και το μισθό ενός ανειδίκευτου εργάτη;
Τα πράγματα διαρκώς δυσκολεύουν. Η μεσαία τάξη καταστρέφεται. Τα επαγγέλματα βρίσκονται σε διαρκή κρίση. Τα μόνα επαγγέλματα χωρίς κρίση είναι του αφισοκολλητή, του ρουφιάνου και του λαμόγιου. Η διχόνοια είναι το επικινδυνότερο όλων. Φοβάμαι μη φαγωθούμε μεταξύ μας σαν τους Άραβες. Υπεύθυνοι όλων των δεινών είναι: οι υποταχτικές κυβερνήσεις, η αισχροκέρδεια, η κρίση του καπιταλιστικού συστήματος και ο λαός που τους επιλέγει.


*Απόσπασμα από το «Άιντε και ντε» του Γιάννη Ρίτσου.