Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

                                              Ξελευθερώνω την ωραία πεταλούδα
                                              από τη σφραγισμένη γυάλα της
                                              Να σου δανείσει τα φτερά της τα βελούδα
                                              και τα μεγάλα της
                                              Κι αντί να ψάχνεις τριαντάφυλλα στα στήθη
                                              αυτών που χάμω τα πετάξανε
                                              Φτιάξε καρδιά μου
                                              το δικό σου παραμύθι
                                              αλλιώς τη βάψαμε

                                                                             
                                                                              ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΚΡΙΕΖΗ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗ ΠΟΛΙΤΗ

Ο Τζίμης είναι η ψυχή των «Αέρα Πατέρα». Συνθέτης, στιχουργός και ερμηνευτής.

Εκπαιδευτικός κατά τ’ άλλα στο επάγγελμα. Με τις μεγάλες φωτιές στην Ηλεία εργαζόταν εκεί.
Και ξάφνου του ήρθε ένα εικαστικό σχέδιο. Πήρε ένα τάβλι το ’κοψε με πριόνι στα δυο, έλιωσε πέντε έξι κεριά διαφορετικού χρώματος, κώλυσε και τα πούλια επάνω του κι έβαλε κι ένα πιαστηράκι για να κρέμεται στον τοίχο σαν κάδρο. Μετά συγκέντρωσε κι ένα τσούρμο εικαστικούς, ποιητές και ζωγράφους, μπέρδεψε δήμους, νομαρχίες, περιφέρειες και κανά δυο υπουργεία και με την έκθεση αυτή γύρισε όλη την Ελλάδα καταλήγοντας στο Παρίσι, καλεσμένος από το υπουργείο πολιτισμού της Γαλλίας. Στην έκθεση παρευρέθη ο πρόεδρος Σαρκοζί μετά της συζύγου του. Η εκδήλωση αυτή παρουσιάστηκε και στην πόλη μας υπό την αιγίδα του δήμου Αιγίου (από την προηγούμενη δημοτική αρχή).

Οι μέρες που έμεινε ο Τζίμης στο Αίγιο θα μου μείνουν αξέχαστες. Το τι έγινε στα επίσημα και στα ανεπίσημα γεύματα δεν περιγράφεται!

Ανάμεσα στους συμμετέχοντες στην έκθεση ήταν και ο Νάνος Βαλαωρίτης.

Με την ευκαιρία της παγκόσμιας ημέρας ποίησης, τιμώντας το μεγάλο αυτόν πρωτοποριακό και προοδευτικό άντρα, καταθέτω ένα απόσπασμα από τα γραπτά του που διαθέτουν τη φρεσκάδα του σήμερα.

Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Λένε πολλοί ότι ο Κόσμος γεννήθηκε ανάποδα. Μ’ αυτό δεν είναι αλήθεια. Όσοι ήταν εκεί είπανε ότι γεννήθηκε κανονικά, με το κεφάλι κάτω κι όχι με τα πόδια απάνω. Η μάνα του Κόσμου ήταν μια φοβερή, μια μέγαιρα με τριχωτό κεφάλι, με νύχια και με δόντια σουβλερά σαν βελόνες. Αλλά ο Κόσμος ήταν όμορφος -ωραίος από την πρώτη στιγμή. Και τον καμάρωσε πρώτα ο ήλιος, ο θείος του και η σελήνη, η θεία του κι ύστερα όλα τ’ άστρα τ’ ουρανού, τα ξαδέρφια του. Κατόπιν τον καμάρωσαν η θάλασσα και τα βουνά, ύστερα τον καμάρωσαν τα ποτάμια, οι βράχοι, τα δέντρα, οι βροχές, τα σύννεφα. Όλοι τον καμάρωναν ίσαμε και τ’ άγρια και τα ήμερα θεριά και τα πουλιά και τα ερπετά και στο βυθό της θάλασσας τα ψάρια. Μόνο ένας δεν τον καμάρωνε, ο Πατέρας του. Αυτός ήταν ζηλιάρης και φθονερός και λεγόταν Άβυσσος. Ήρθε μια μέρα στη μάνα του και προσπάθησε να ρίξει τον Κόσμο κάτω από ’να μεγάλο γκρεμνό που του άνοιξε μπροστά του. Μα οι άγγελοι δώσανε στον Κόσμο φτερά και πέταξε. Και οι δαίμονες ακόμα τον μακάριζαν καθώς πετούσε. Τότες για να εκδικηθεί ο Άβυσσος πήγε κι έκανε τρία άλλα παιδιά με τη Μέγαιρα τη μάνα του- έκανε το Χρόνο,
τη Φθορά και το Κενό. Από τότες οι τρεις αυτοί συναγωνίζονται ποιος θα καταλύσει πρώτος τον ωραίο Κόσμο- που για μια στιγμή τον έχουμε κι ύστερα τον χάνουμε όλα εμείς τα πλάσματα της Στιγμής, που μας τρώει η Φθορά μετά από λίγα Χρόνια και ξαναγυρίζουμε στο Κενό σε μια… κατάσταση πολιορκίας.

Πολιορκούμεθα λοιπόν

Πολιορκούμεθα από ποιον

Από σένα κι από μένα απ’ τον τάδε και τον δείνα

Πολιορκούμεθα στενά

Από σύνορα, τελωνεία, ελέγχους διαβατηρίων, την Ιντερπόλ,

Τη στρατιωτική Αστυνομία, τα τανκς, τη ρητορεία, τη βλακεία,

Απ’ τα παράσημα, τις στολές, τους εκφωνηθέντας λόγους

Τις υποσχέσεις, τις ψευτιές, την κουτοπονηριά

Τη δήθεν αγανάκτηση των ιθυνόντων, την υποκρισία

Την τηλεόραση, τη ραδιοφωνία, τα σαπούνια, τ’ απορρυπαντικά

Τις διαφημίσεις, τον τουρισμό, τα οργανωμένα ταξίδια, τις κρουαζιέρες

Τις γκαζιέρες, τα ψυγεία, τις κατασκηνώσεις, τους προσκόπους,

Τ’ άρθρα για την εκπαίδευση, την πολυκοσμία, τη σκόνη, τις ποιητικές συλλογές

Την έλλειψη ύδατος, τα λιπάσματα, τα νεύρα, την κακή χώνεψη, τη φαλάκρα,

Τους εφοπλιστές, το ποδόσφαιρο, τα λεωφορεία, την ακρίβεια, τις παθήσεις

της σπονδυλικής στήλης, τη γραφειοκρατία, την καθυστέρηση, τις διαβεβαιώσεις,

Τις κριτικές, την εκκλησία, τα βασανιστήρια, τους καιροσκόπους,

Την υποψία, τους κατατρεγμούς, το φόβο, τη θρασύτητα, τους διαγωνισμούς

καλλονής, την έλλειψη χρημάτων, την έλλειψη δικαιωμάτων

Πολιορκούμεθα από τους βάναυσους, τους άναρθρους,

Από τις μαύρες σκέψεις μας. Από τον εαυτό μας

Κι απ’ ό, τι άλλο βάλει ο νους σας πολιορκούμεθα στενά.

                                                                                              ΝΑΝΟΣ ΒΑΛΑΩΡΙΤΗΣ