ΣΑΝ ΠΛΑΝΟΔΙΟ
ΤΣΙΡΚΟ
Σαν πλανόδιο τσίρκο τη ζωή μου τη
σκόρπισα
σε σταθμούς και πλατείες πού με πας δεν σε ρώτησα.
Τώρα δίχως πυξίδα τα ταξίδια μου κάνω
τη φωνή σου ακούω μα τι λες δεν σε πιάνω.
Ελλάδα Βέμπο μου και Μαίριλιν Μονρόε
Ελλάδα Ελύτη μου και Έντγκαρ Αλλαν Πόε
Ελλάδα μάγισσα, παρθένα και τροτέζα μου
Ελλάδα Τούμπα, Αλκαζάρ και Καλογρέζα μου.
Μια φορά μου γεννούσες ένα πάθος παράφορο
τώρα παίζεις παιχνίδι που μ' αφήνει αδιάφορο.
Δεν κερδίζω δε χάνω σ' αγαπώ και σ' αρνιέμαι
κι από ένα κλαράκι του γκρεμού σου κρατιέμαι.
σε σταθμούς και πλατείες πού με πας δεν σε ρώτησα.
Τώρα δίχως πυξίδα τα ταξίδια μου κάνω
τη φωνή σου ακούω μα τι λες δεν σε πιάνω.
Ελλάδα Βέμπο μου και Μαίριλιν Μονρόε
Ελλάδα Ελύτη μου και Έντγκαρ Αλλαν Πόε
Ελλάδα μάγισσα, παρθένα και τροτέζα μου
Ελλάδα Τούμπα, Αλκαζάρ και Καλογρέζα μου.
Μια φορά μου γεννούσες ένα πάθος παράφορο
τώρα παίζεις παιχνίδι που μ' αφήνει αδιάφορο.
Δεν κερδίζω δε χάνω σ' αγαπώ και σ' αρνιέμαι
κι από ένα κλαράκι του γκρεμού σου κρατιέμαι.
ΑΛΚΗΣ ΑΛΚΑΙΟΣ
ΚΕΙΜΕΝΑ
ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Τσίρκο.
Μπάχαλο. Η ελίτ της ασυναρτησίας. Πού
πάμε;
Λαϊκές
συνελεύσεις. Κινέζικοι φακοί και
μπαταρίες. Ούζο με νηστίσιμο μεζέ.
Ντολμαδάκια γιαλαντζί και πιπεριές
τουρσί. Ελιές στουμπιστές με λάδι και
ρίγανη.
Θα
πάω να κοινωνήσω. Ίσως εκεί βρω τη
σωτηρία!
Ο
πλάτανος βανδαλίστηκε. Χαιρέτα μας τον
πλάτανο. Έχω ιστορική αγωνία…
Οι
τριακόσιοι κι ο Λεωνίδας ήταν Αιγιώτες;
Οι αρχαίοι Έλληνες έπιναν coca
cola;
Κάπνιζαν
πούρα Αβάνας; Βάζανε κέτσαπ στα σάντουιτς;
Η ανάπλαση γιορτάστηκε με κρασιά και
μεζέδες άνευ πλατάνου.
Να ’τανε αμπελόφυλλα, θα
’φτιαχνες ντολμαδάκια.
Να ’τανε έστω φύλλα συκής, θα ’κρυβες
τ’ αχαμνά σου.
Να ’τανε φύλλα τράπουλας, θα έπαιζες
μπιρίμπα.
Μα αν είναι πλατανόφυλλα, τι διάολο να
κάνεις;
Είμαι Πικραμένος. Λες να γίνω πρωθυπουργός;
Είμαι
Καμένος. Λες να γίνω αρχηγός κόμματος;
Είμαι
Βαρεμένος. Λες να γίνω βουλευτής;
Είμαι
μαλάκας. Τι μπορώ να γίνω;
Ο
Πλεύρης επικεφαλής στο επικρατείας του
ΛΑΟΣ. Τι έγινε ο Κίρτσος;
Ο
Ανατολάκης αρνήθηκε τον Καρατζαφέρη
«πριν ο λέκτωρ λαλήσει τρεις»
όπως
παραδέχτηκε και ο ίδιος με τη σοφιστικέ
του ελαφρώς διασκευασμένη ευαγγελική
ρήση. Τέτοιοι ρήτορες δεν πρέπει να
πάνε χαμένοι. Η Βουλή τούς χρειάζεται!
Ο
τελευταίος γραμματέας της Κομσομόλ,
Αμπράμοβιτς κερδίζει για πρώτη φορά
τον τελικό του Champions League
επί Γερμανικού εδάφους. Η μπάλα καρφώνεται
στα δίχτυα στο τελευταίο πέναλτυ από
τον Μαύρο ήρωα της Ακτής Ελεφαντοστού
Ντρογκμπά. Από δω και μπρος θα βόσκει
στην Κίνα με αμοιβή 1.000.000 ευρώ το μήνα
Η
Αλέκα διχάζεται. Δεν ξέρει τίνος το
μέρος να πάρει.
Η αυτοπεποίθηση της έχει μειωθεί βαθύτατα Φοβάται πως θα μειωθεί κι άλλο…
Η αυτοπεποίθηση της έχει μειωθεί βαθύτατα Φοβάται πως θα μειωθεί κι άλλο…
«Λες να καταντήσω η 13η συνιστώσα του ΣΥΡΙΖΑ; Ο λαός πρέπει να διορθώσει την ψήφο του.
Αυτό όμως είναι υπέρ μου ή κατά μου» αναρωτιέται …
Η
Αλέκα καρατόμησε το βαφτιστήρι της, τον
Αλέκο Χαλβατζή γιατί είχε άποψη
και
γιατί τους πήρε χαμπάρι. Οι θεοί της
σέχτας εκτίμησαν πως είναι εξωγήινος.
Ο
Βαγγέλης ενοχλείται από το δικομματισμό
γιατί απλούστατα είναι τρίτος.
-Μαζευτήκατε
όλοι οι ανεπάγγελτοι, βομβιστές, ποιητές,
κουκουλοφόροι και η Ρόζα
η
ναζιάρα για να λύσετε τα προβλήματα
της χώρας.
-Κάνετε
λάθος έχω εκδώσει δεκαεφτά βιβλία.
Άνθρωποι
που δε γνώρισα ποτέ μού δώσαν το αίμα
μου και τ’ όνομά μου
στην ηλικία μου χιονίζει, χιονίζει αδιάκοπα
μια κίνηση πάντα σα να ’θελα να προφυλαχτώ από ’να χτύπημα
δίψασα για όλη τη ζωή, κι όμως την άφησα
για ν’ αρπαχτώ απ’ τα πελώρια αγκάθια της αιωνιότητας,
η σάρκα μου ένας επίδεσμος γύρω απ’ το αυριανό μου τίποτα
κανείς δεν μπορεί να με βοηθήσει στον πόνο μου
εκτός απ’ τον ίδιο μου τον πόνο – είμαι εδώ, ανάμεσά σας, κι ολομόναχος,
κ’ η ποίηση σα μια μεγάλη αλήθεια που την ανακαλύπτεις ύστερ’ από χρόνια,
όταν δεν μπορεί να σου χρησιμέψει πια σε τίποτα.
στην ηλικία μου χιονίζει, χιονίζει αδιάκοπα
μια κίνηση πάντα σα να ’θελα να προφυλαχτώ από ’να χτύπημα
δίψασα για όλη τη ζωή, κι όμως την άφησα
για ν’ αρπαχτώ απ’ τα πελώρια αγκάθια της αιωνιότητας,
η σάρκα μου ένας επίδεσμος γύρω απ’ το αυριανό μου τίποτα
κανείς δεν μπορεί να με βοηθήσει στον πόνο μου
εκτός απ’ τον ίδιο μου τον πόνο – είμαι εδώ, ανάμεσά σας, κι ολομόναχος,
κ’ η ποίηση σα μια μεγάλη αλήθεια που την ανακαλύπτεις ύστερ’ από χρόνια,
όταν δεν μπορεί να σου χρησιμέψει πια σε τίποτα.
Επάγγελμά
μου: το ακατόρθωτο*
Η
προσωπική άποψη κυριαρχεί. Νομοθετεί
ο καθένας. Η τηλεόραση, τους πήρε τα
μυαλά. Φαντάσματα του παρελθόντος με
απωθημένα εξουσίας.
Ποιοι
είναι όλοι αυτοί… Δεν ξέρω κανέναν.
Ποιοι είναι όλοι αυτοί…..
Τους ξέρω όλους! Είναι όμως μερικοί αγωνιστές αγνοί, δίκαιοι, ακούραστοι, που αξίζει να σταθείς πλάι τους και να τους ενθαρρύνεις. Είναι απλοί άνθρωποι με καθαρά τα χέρια. Είναι οι άγιοι της επανάστασης.
Τους ξέρω όλους! Είναι όμως μερικοί αγωνιστές αγνοί, δίκαιοι, ακούραστοι, που αξίζει να σταθείς πλάι τους και να τους ενθαρρύνεις. Είναι απλοί άνθρωποι με καθαρά τα χέρια. Είναι οι άγιοι της επανάστασης.
*Το ποίημα «αυτοβιογραφία»
είναι του Τάσου Λειβαδίτη