ΟΡΑΤΟΤΗΣ ΜΗΔΕΝ
Η πλατεία ήτανε άδεια και τρελός απ'
τα σημάδια, σαν σκυλί
με συνθήματα σκισμένα, σ' έναν έρωτα για σένα έχω χυθεί
με συνθήματα σκισμένα, σ' έναν έρωτα για σένα έχω χυθεί
στ' αμφιθέατρο σε ψάχνω, στους διαδρόμους
και τους δρόμους,
και ζητώ πληροφορίες και υλικό,
και ζητώ πληροφορίες και υλικό,
να φωτίσω τις αιτίες που μ' αφήνουνε
μισό.
ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
ΚΕΙΜΕΝΑ
ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Πόλεμος.
Κρανίου τόπος. Βομβαρδισμένο τοπίο.
Λεηλασίες, καταστροφές καταστημάτων,
δημοσίων κτηρίων, τραπεζών. Αυταρχισμός,
δακρυγόνα, λοστοί, κλομπς, αίματα,
καδρόνια, σφεντόνες, γιαούρτια,
προπηλακισμοί, κωλοτούμπες, παρακρατικοί,
προβοκάτορες, αισχροκερδείς αλλοδαποί
μικροπωλητές, παπαγαλάκια, συναισθηματική
φόρτιση, Special Olympics,
εθνικές φανέλες,
η Έλσα… και πάνω από διακόσιοι τραυματίες. Και έτσι η ζωή συνεχίζεται…..
η Έλσα… και πάνω από διακόσιοι τραυματίες. Και έτσι η ζωή συνεχίζεται…..
Ο
Πάγκαλος βρέθηκε στον ΧΥΤΑ της Αιγείρας.
Σκόνταψε κι έπεσε. Τα μούτρα του και τα
ρούχα του ήταν γεμάτα τσιμέντο. Χαλάσανε
τρεις τόνους νερό για να τον ξεπλύνουν.
Έχω χάσει όλες τις εξωτερικές ειδήσεις.
Δεν ξέρω αν ο Καντάφι ζει.
Μέρος
των λαμογίων του ποδοσφαίρου συνελήφθησαν.
Δεν έγινε όμως το ίδιο με τα λαμόγια της
πολιτικής, με τη Siemens, το
Βατοπέδι, τα ολυμπιακά έργα και το
χρηματιστήριο.
Και
φτάσαμε προ των πυλών. Φτάσαμε λίγο πριν
τις εκποιήσεις, λίγο πριν την καταστροφή.
Είναι
όμως έτσι; Καραμανλής ή τανκς; Μεσοπρόθεσμο
ή τανκς; Η ίδια συνταγή κι η ίδια απειλή,
που πάντα πιάνει. Ενισχύεται από
προβοκάτορες, μπάτσους, μισθοφόρους,
ρουφιάνους αφισοκολλητές κι από τα
όργανα καταστολής, που είναι η επέκταση
της κρατικής εξουσίας. Ακροδεξιοί και
Ματατζήδες συνομιλούν μεταξύ τους.
Δείχνουν να γνωρίζονται με τα μικρά
τους ονόματα. Ανταλλάσουν κοπλιμέντα
και χειρονομίες. Η εντολή ήταν ρητή:
«Διαλύστε τους με οποιονδήποτε τρόπο!»
Θάλαμος
αερίων το κέντρο της πρωτεύουσας. Κανένας
σεβασμός προς τους ειρηνικούς διαδηλωτές,
τους άνεργους νέους, τους γέρους
συνταξιούχους, τις γυναίκες και τα
παιδιά. Τους φοβίζει το μέγεθος των
συγκεντρώσεων και κάνουν τα πάντα για
να τις διαλύσουν.
Ποιος
νοιάζεται για τους τουρίστες και για
την ήρεμη διαμονή τους στο King
George, στο Μεγάλη Βρετάνια,
στο Plaza; Ποιος νοιάζεται
για την αισθητική των παπαγάλων των
ΜΜΕ, για τα πανώ του ΠΑΜΕ στην Ακρόπολη,
όταν δεν νοιάζονται για τους εγκλωβισμένους
διαδηλωτές στο υπόγειο του Μετρό με τα
ληγμένα χημικά από το Ιράκ και τη Λιβύη
και για το αν υπάρχουν γάζες, οξυγόνο,
αλοιφές και φάρμακα;
Θυμάμαι
Ανδρέα: «ΜΑΤ και ΜΕΑ για μια Ελλάδα νέα!»
Τι
σημασία έχει τι θα γινόταν στη Βουλή,
στην ψηφοφορία για το μεσοπρόθεσμο,
αφού
όλα ήταν προκαθορισμένα; Αν υπήρχε ο
παραμικρός κίνδυνος να μην συγκεντρωθούν
οι 151ψηφοι για να περάσει το μεσοπρόθεσμο,
τότε θα τους στήριζε η Θεοδώρα. Αυτός
είναι και ο λόγος της παραίτησης του
Κιλτίδη. Διαφώνησε με τον χειρισμό της
και αποχώρησε. Αν έπειθαν και τον
Κουρουμπλή θα έβγαιναν και δυναμωμένοι.
Πού έχεις μπλέξει Σαμαρά!
Αναλογίζομαι
ποιος φταίει που φτάσαμε ως εδώ.
Φταίει
ο δικομματισμός, που από την μεταπολίτευση
και μετά, τα δυο μεγάλα κόμματα
εναλλάσσονται στην εξουσία εξυπηρετώντας
συμφέροντα ενός άδικου προς τον πολίτη
κράτους, υποταγμένοι στα ξένα και ντόπια
αφεντικά τους, καλύπτοντας τη δική τους
προσωπική ματαιοδοξία. και τα δικά τους
οφέλη;
Φταίει
η πολυδιάσπαση της αριστεράς, που δεν
νερώνει το κρασί της ώστε να καταλήξει
σε ένα σύγχρονο ενιαίο κόμμα, διατηρώντας
όμως τον πλουραλισμό στις απόψεις της,
κερδίζοντας έτσι την εμπιστοσύνη του
λαού;
Φταίει
η ίδια η μορφή της δημοκρατίας, που ενώ
οι βουλευτές θα έπρεπε να ψηφίζουν με
ελεύθερη βούληση, να εξυπηρετούν τις
επιθυμίες και τις ανάγκες των πολιτών
και να συμβάλουν στην επίλυση των
προβλημάτων τους, τρομοκρατούνται,
εκτελούν εντολές και πειθαρχούν; Για
ποια ελεύθερη βούληση μιλάμε, που έπεσαν
επάνω στους διαφωνούντες ο πρόεδρος, ο
αντιπρόεδρος, ο τέως και ο νυν;
Πού
πας, ρε Κακλαμάνη; Πού πας, ρε Παπούλια;
Τι ψυχή θα παραδώσετε;
Σπασμένα
μάρμαρα./ Κράνη και ασπίδες./
Εκφοβισμός και σκοτάδια./
Ληγμένα
χημικά./ Χαμένα όνειρα./ Πίκρες
και δάκρυα./
Στο
βωμό της αυταπάτης.
* Το
ποίημα «επτάστιχο» γράφτηκε για τις
ανάγκες αυτού του κειμένου.