Τετάρτη 16 Απριλίου 2014

ΟΙ ΦΑΛΤΣΕΣ ΚΑΡΑΚΑΞΕΣ


ΟΙ ΦΑΛΤΣΕΣ ΚΑΡΑΚΑΞΕΣ
Μίλα μου για μήλα
Μη μου μιλάς για πρασινάδα ή για μαυρίλα
Δε θέλω τη Διαμαντοπούλου την καμήλα
Θέλω μόνο να μου μιλάς για μήλα.
Μίλα μου για μήλα
Μη μου μιλάς για τον Κομφούκιο ή τον Αττίλα
Δε θέλω πια το Βενιζέλο τον ξεφτίλα
Θέλω μονάχα να μου μιλάς για μήλα.
Μίλα μου για μήλα
Μη μου μιλάς για επιμηκύνσεις για καφρίλα
Δε θέλω ούτε μπιμπερό ούτε πιπίλα
Θέλω μόνο να μου μιλάς για μήλα. *

ΚΕΙΜΕΝΟ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Έμποροι όπλων και ναρκωτικών κρύβονται πίσω από τους άθλιους λογιστές Β΄ που απαρτίζουν τα στελέχη της τρόικα, πολυεθνικές, τράπεζες, αχυράνθρωποι και ανδρείκελα. Είναι αυτοί που με κίνητρο την αισχροκέρδεια καταστρέφουν λαούς και πολιτισμούς χωρίς έλεος.
Στη χώρα μας όλα δείχνουν πως βαίνομεν προς την καταστροφή.
Φτάσαμε σε σημείο, εφημερίδες να πουλούν σχολικά βιβλία και βοηθήματα.
Τα πάντα είναι οριακά. Κάτι πρέπει να γίνει.
Ο Ευάγγελος προσπάθησε να ανοίξει την τηλεόραση και αυτή δεν άναβε. Πλησίαζε η ώρα της τηλεσύσκεψης. Τον έπιασε κρύος ιδρώτας, κρίση πανικού. Τι θα ’κανε με τους Τροϊκάνους, που θα του υπαγόρευαν τα μέτρα της εβδομάδος; Θα το θεωρούσαν πρόκληση, αποφυγή, προδοσία. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα πέρασε από μπροστά του όλη του η ζωή σαν σε ταινία, λες και έφτανε το τέλος του.
Είδε τον εαυτό του μωρό να τρώει μιλούπες και κομπόστες ροδάκινο. Τις λειτουργιές που έκλεβε όταν ήταν παπαδάκι. Θυμήθηκε που έκανε τον Κουασιμόδο στην Παναγία των Παρισίων σαν μαθητής Γυμνασίου. Το πτυχίο του στο Πανεπιστήμιο. Την είσοδό του στο ΠΑΣΟΚ. Το γάμο του. Την πρώτη φορά που έγινε βουλευτής, υπουργός, αντιπρόεδρος Β΄. Και τώρα, τι γίνεται τώρα….. (Πάριος)
Πήρε βιαστικά το κινητό του, ευτυχώς σκέφτηκε φορολογούνται μόνο τα ακίνητα,
και τηλεφώνησε στον πρωθυπουργό Γιώργο. Ο Γιώργος ετοιμαζόταν να πάει στην Αμερική για να ζητήσει στήριξη από τον Ομπάμα για την εξασφάλιση της έκτης δόσης.
-Έλα Γιώργο, ο Βενιζέλος είμαι. Δεν βρίσκω την πρίζα.
-Έρχομαι. Έφτασε η ιστορική στιγμή για να δώσω τη λύση!
Και έγινε η αιτία μια πρίζα να αναβάλει το ταξίδι του στην Αμερική.
Η πρίζα μπήκε στη θέση της. Τώρα είναι όλα έτοιμα για την τηλεσύσκεψη.
Η τηλεσύσκεψη έγινε με δόσεις. Τα μέτρα θα ανακοινωθούν με δόσεις και θα εισπραχθούν με δόσεις.
Εν αρχή ην ο μύθος. Τι όμως μας διδάσκει ο μύθος;
Με ούριο άνεμο ταξίδεψαν για πολλές ώρες μέσα στο πέλαγος. Κάποια στιγμή αντίκρισαν από μακριά το νησί των Σειρήνων. Αυτές ήταν θαλασσινά πλάσματα που με τη γλυκιά τους φωνή έκαναν τους ανθρώπους να λησμονούν τα πάντα. Οι ναυτικοί, που δεν μπορούσαν ν' αντισταθούν με κανέναν τρόπο στα θέλγητρά τους, κατέβαιναν στο νησί τους. Επειδή έμεναν μαγεμένοι από το τραγούδι τους, πέθαιναν εκεί από πείνα και δίψα. Γι' αυτό, δίπλα στις Σειρήνες, που ήταν πουλιά με κεφάλι γυναίκας, υπήρχαν τεράστιοι σωροί από ανθρώπινα κόκαλα.
Αμέσως ο πανέξυπνος Οδυσσέας έβαλε σε εφαρμογή το σχέδιο, όπως τον είχε συμβουλέψει η Κίρκη. Έλιωσε κερί και έφραξε μ’ αυτό τ’ αφτιά των συντρόφων του· έπειτα τους έβαλε να τον δέσουν πάνω στο κατάρτι. Αυτός θα ήταν ο μόνος που θα άκουγε το μαυλιστικό τραγούδι. Όταν έφτασαν μπροστά στο νησί, οι Σειρήνες κάλεσαν τον Οδυσσέα με το γλυκόφωνο τραγούδι τους. Γνώριζαν την ταυτότητα του ήρωα και όλα τα γεγονότα του Τρωικού πολέμου. Αυτός άρχισε να χτυπιέται και να κάνει νοήματα στους συντρόφους του να τον λύσουν. Μα ο Περιμήδης και ο Ευρύλοχος, σύμφωνα με τις διαταγές, που τους είχε δώσει από πριν, έσφιγγαν περισσότερο τα σκοινιά.
Συμπέρασμα. Ενώ στο τραγούδι των Σειρήνων υπήρχε ο πειρασμός, το ερωτικό κάλεσμα, ο πόθος, η περιέργεια, το απρόοπτο, ο Οδυσσέας δεν παρασύρθηκε. Κατάφερε να τις αντιμετωπίσει έχοντας στο βάθος του μυαλού του το στόχο να φτάσει στον προορισμό του.
Κι εδώ στις φάλτσες καρακάξες, που φορολογούν ακόμα και τις πέντε χιλιάδες ευρώ που για την Ευρώπη είναι όριο φτώχειας, εμείς δεν μπορούμε να φράξουμε τα αυτιά μας και να τους αγνοήσουμε;



* ελαφρώς παραποιημένο παιδικό τραγουδάκι του Ευγένιου Τριβιζά