ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΜΕ ΛΥΠΗΜΕΝΟ ΤΕΛΟΣ
Οι μπάτσοι κι οι
ρουφιάνοι μάθαν
πως ήρθε ο γλάρος Ιωνάθαν
όνειρα και χαρά να φέρει
μα του την έστησε τ’ ασκέρι
και τον χτυπήσαν με κανόνια
λησμονημένα χελιδόνια.
Μα ότι κι αν πεις κι ότι φωνάξεις
τα χελιδόνια της ντροπής να τα ρημάξεις.
ΚΕΙΜΕΝΑ
ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Πλάκωσε
το καλοκαίρι για τα καλά. Οι δρόμοι
γέμισαν αγροτικά με ντουντούκες.
Όλα
τα σφάζω, όλα τα μαχαιρώνω. Παντού
καρπούζια, παντού πεπόνια, παντού
αγροτικά με ντουντούκες άσπρα, κόκκινα,
κίτρινα, μπλε. Και δεν έφταναν όλα αυτά
οι υψηλές θερμοκρασίες, οι βαβούρες,
τα παρατράγουδα, ακούω και στο ραδιόφωνο
πως ο Φλωρίδης πρότεινε στο Σημίτη την
ίδρυση νέου κόμματος. Φτου κακά!
Η
ψηφοφορία έχει τελειώσει. Η κυβέρνηση
πήρε ψήφο εμπιστοσύνης από όλους τους
βουλευτές του ΠΑΣΟΚ πλην του Λιάνη, που
ανεξαρτητοποιήθηκε και που απουσίαζε
και της Θεοδώρας. Ψάχνανε τη Θοδώρα…
Εδώ Θοδώρα, εκεί Θοδώρα. Πουθενά η Θοδώρα!
Τελικά ανακάλυψαν ότι έλειπε στο
εξωτερικό για να διαπραγματευτεί με
τους τροϊκανούς. Ο αντιπρόεδρος της
κυβέρνησης και υπουργός οικονομικών,
Ευάγγελος Βενιζέλος στην ομιλία του
στη βουλή έδειξε ότι θα εφαρμόσει το
μεσοπρόθεσμο και το μνημόνιο number
2 με ανθρώπινο πρόσωπο κατανοώντας τα
προβλήματα και την ανασφάλεια των
εργαζομένων, των απολυμένων, των
συνταξιούχων, των εμπόρων και της
νεολαίας. Με συμπάθεια και συμπόνια και
όχι με κυνισμό και ψυχρότητα, όπως έκανε
ο προκάτοχος του, Παπακωνσταντίνου. Το
αποτέλεσμα όμως θα είναι το ίδιο. Δεν
θα αλλάξει τίποτα …
Στη
Λιβύη, οι Αμερικάνοι εξακολουθούν να
σκοτώνουν άμαχο πληθυσμό,
γυναίκες
και μικρά παιδιά. Στη Συρία ο Αλ Άσαντ
εξακολουθεί να σκοτώνει διαδηλωτές
χωρίς οι συμμαχικές δυνάμεις να
επηρεάζονται και να εκφράζουν
τη
δυσαρέσκεια τους.
Ο
πολιτισμός φθίνει. Φτωχό πνεύμα, φτωχές
εκδηλώσεις. «Ουκ αν λάβοις παρά του μη
έχοντος.» Ο Πολιτισμός είναι ακριβός
μόνο στα γεύματα των παρατρεχάμενων
και των σφουγκοκωλάριων, των ασχέτων
και των ανίδεων, που δηλώνουν ιδιότητα
χωρίς να έχουν κανένα προσόν στο
βιογραφικό τους. Θυμάμαι, παλιά στη
χούντα, όταν ήμουν μαθητής στο δημοτικό,
τις γυμναστικές επιδείξεις. Μαζευόντουσαν
γονείς, συγγενείς, παπάδες και δάσκαλοι
και εμείς οι μαθητές με ομοιόμορφη στολή
μετείχαμε σε αθλήματα όπως τσουβαλοδρομία,
σκυταλοδρομία, μακριά γαϊδούρα, το αυγό
με το κουτάλι, κάτω από τους ύμνους της
εθνικής παλιγγενεσίας. Τώρα το πώς
παρόμοιες γυμναστικές επιδείξεις,
αναχρονιστικού τύπου, μπορούν να
θεωρηθούν πολιτιστικές εκδηλώσεις,
αυτό ας το κρίνει η επιστήμη!
Το
καράβι ήταν φωταγωγημένο. Είχε μόλις
βραδιάσει. Πολύχρωμες φωτοβολίδες
είχαν
απλωθεί στον ουρανό. Ο κόσμος ζητωκραύγαζε
και χειροκροτούσε. Όλοι έδειχναν
ευχαριστημένοι. Οι μουσικές συμπλήρωναν
και ολοκλήρωναν την εξαίσια ατμόσφαιρα.
Ήταν όλα παραμυθένια. Όλα, εκτός από την
τραβεστί Μαρίνα, που ήταν
η
παραφωνία σε ένα αρμονικό σύνολο. Η
Μαρίνα διαπραγματευόταν την τιμή της
με καμιά δεκαριά Πακιστανούς. Ξαφνικά
έπεσαν όλα τα φώτα στις παλιές αποθήκες.
Οι σκιές που δημιουργήθηκαν στους
τοίχους έμοιαζαν με φαντάσματα Οι
επισκέπτες τρόμαξαν κι άρχισαν να
τρέχουν. Γλίστρησαν όμως κι έπεσαν από
τα χαλίκια που ξεχείλιζαν από τις ράγες
του τρένου και έφταναν μέχρι την άκρη
του λιμανιού.
Όλα
άρχισαν να μοιάζουν με την παραφωνία
της τραβεστί Μαρίνας και των Πακιστανών
και κατέληξαν να είναι ένα θλιβερό και
ολέθριο παραμύθι.
Ένα
παραμύθι με λυπημένο τέλος!
*Το
ποίημα «Ο γλάρος Ιωνάθαν» το ’γραψα
για τις ανάγκες αυτού του κειμένου.
