ΟΜΠΡΟΣ ΞΥΠΝΗΣΤΕ!

        ΟΜΠΡΟΣ ΞΥΠΝΗΣΤΕ!

Η πλατεία ήταν γεμάτη, 

με το νόημα που ’χει κάτι απ' τις φωτιές.
Στις γωνίες και τους δρόμους 

από συντρόφους οικοδόμους, φοιτητές
και συ έφεγγες στη μέση όλου του κόσμου,
κι ήσουν φως μου, κατακόκκινη νιφάδα σε γιορτή
σε γιορτή που δεν ξανά ’δα στη ζωή μου τη σκυφτή.
Η πλατεία είναι γεμάτη 

κι απ' το πρόσωπό σου κάτι έχει σωθεί
στον αγώνα του συντρόφου, 

στην αγωνία αυτού του τόπου για ζωή
στα παιδιά και τους εργάτες, 

στους πολίτες, στους οπλίτες,
στα πλακάτ και τη σκανδάλη που χτυπά,
η συγκέντρωση ανάβει κι όλα είναι συνειδητά.

                                                                                     ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ

Έβλεπα στον ύπνο μου πως είχαν ξηλώσει τους δρόμους της ανάπλασης και πως στο χωματόδρομο είχαν φυτέψει μαρούλια. Πως τα μάζευαν και τα πουλούσανε στη λαϊκή τα Σάββατα και πως με τα έσοδα ιδρύσανε εταιρεία λαϊκής βάσης, (εμπνεύστηκαν το όνομα της εταιρείας από τη λαϊκή αγορά) για να αγοράσουν ένα μικρό καράβι!

«Ήτανε ένα μικρό καράβι, που ήταν αταξίδευτο Οε, Οε, Οε, Οε

Κι έκανε ένα μακρύ ταξίδι μέσα εις τη Μεσόγειο Οέ, Οέ, Οέ,Οέ.

Και σε πέντε έξι εβδομάδες σωθήκαν όλες οι τροφές Οέ, Οέ, Οέ,Οέ. 

Και τότε ρίξανε τον κλήρο να δούνε ποιος θα φαγωθεί… Οέ, Οέ, Οέ, Οέ.» 

Φωταγωγημένο καράβι σαν το «πλοίο της αγάπης» από το γνωστό αμερικάνικο σήριαλ.
Ξεφόρτωνε επισκέπτες από την Ιταλία, την Ισπανία, το Μαρόκο, τη Μάλτα.
Είχαμε μετατραπεί σε ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο.

«Τα όνειρα κοστίζουν ακριβά, τα πιο πολλά πάνε χαμένα,
πεθαίνουνε σαν άστρα την αυγή, απ’ τη ζωή κυνηγημένα»

Ξύπνησα γιατί με βάρεσε ο ήλιος κατακέφαλα. Έψαχνα για ώρα τις τσέπες μου για να βρω τα ευρώ που είχα καβατζώσει από την τεράστια εμπορική κίνηση. Το όνειρο ήταν τόσο ζωντανό!
Δεν υπήρχε όμως τίποτα! 

«Μας ξέχασε, μας γέλασε τ' αστέρι το δικό μας,
καπνός ήταν και χίμαιρα και στάχτη τ' όνειρό μας»

Ήτανε και η τελευταία μέρα της εισφοράς στο ΤΕΒΕ κι έπρεπε να βιαστώ. Αναρωτήθηκα αν θα πληρώνουνε κι άλλοι ή θα μου φτιάξουνε το άγαλμα του μαλάκα στην πλατεία. Στο ραδιόφωνο ακούστηκε η φωνή του Καρατζαφέρη, που διαβεβαίωνε τους Έλληνες πολίτες ότι θα παρθεί η πέμπτη δόση του δανείου και να μην ανησυχούν για τους μισθούς και τις συντάξεις. Πού βρίσκομαι; Άλλαξε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος; Πού είναι ο Πεταλωτής; Τον εκποίησαν;
Τον πουλήσανε αντί πινακίου φακής;

Οι συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας στην Αθήνα, στο Σύνταγμα και στις άλλες μεγάλες πόλεις εξακολουθούν χρονικά και μεγαλώνουν μαζικά. Καιρός ήταν…Τα προβλήματα αυξάνουν με το μνημόνιο number 2 κι όσο περνάει ο καιρός θα γίνονται μεγαλύτερα. Ο προβληματισμός μου είναι αν είναι σωστό να βαράμε τις κατσαρόλες και τα τηγάνια, που δε φταίνε και σε τίποτα και που παράγουν φάλτσους ήχους ή τους ίδιους τους κλέφτες, που έφεραν τη χώρα μας σ’ αυτή την κατάσταση. Δεν πρέπει να πιέζουμε προς λάθος κατεύθυνση. Δεν μπορούν να κυβερνήσουν οι μειοψηφίες έστω κι αν συμπράξουν τα δυο υποτιθέμενα μεγάλα κόμματα.
Το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ αποτελούν τη μειοψηφία του ελληνικού λαού και δεν έχουν κανένα δικαίωμα
να καθορίζουν την τύχη του.

Πάρτε όμως μια γεύση απ’ το μνημόνιο number 2

«Παράθυρο» για την πρόσληψη και απασχόληση στις επιχειρήσεις νέων ηλικίας έως 25 ετών με «κουρεμένους» μισθούς (τουλάχιστον 20% κάτω από τις κλαδικές συμβάσεις) και με δελτίο παροχής υπηρεσιών (για την αποφυγή της επιβάρυνσης του εργοδότη με το κόστος της ασφάλισης) «ανοίγει» το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης. «Οι κοινωνικοί εταίροι θα έχουν τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο για όλες τις ρυθμίσεις» τονίζουν κορυφαία στελέχη του υπουργείου υπογραμμίζοντας ότι στο διάλογο, ο οποίος θα γίνει, θα τεθούν και τα άλλα εκκρεμή θέματα, όπως η διευκόλυνση της χρήσης των ευέλικτων ωραρίων σε επίπεδο επιχείρησης και η διεύρυνση της χρήσης των συμβάσεων ορισμένου χρόνου (και για τα δύο αυτά ζητήματα η τρόικα έχει ζητήσει «νομοθετική επαναρρύθμιση» έως τον Ιούλιο). Τις πληροφορίες αυτές τις πήρα από την ΗΜΕΡΗΣΙΑ της 23ης Μαΐου.

Μόνο που θα νομοθετηθεί αυτές τις μέρες μιας και η κυβέρνηση έκανε υπαναχώρηση στο ΦΠΑ για τα τρόφιμα. Και πώς μεταφράζεται όλο αυτό; Έρχεται η γενιά των πεντακοσίων ευρώ! Η κυβέρνηση δίνει το δικαίωμα στον εργοδότη να διαπραγματευτεί το 20% της αμοιβής του εργαζομένου.

Επίσης δίνει το δικαίωμα στον εργοδότη να διαπραγματευτεί και τις ώρες εργασίας από τις 8 στις 10 έως και στις 12. Με την απειλή της απόλυσης, στηριζόμενος στο τεράστιο ποσοστό ανεργίας στους νέους και στους τόσους ανέργους που περιμένουν εργασία για ένα κομμάτι ψωμί.

Ήταν ένα μικρό καράβι που ήταν αταξίδευτο και που στα χέρια επαγγελματιών λαμόγιων πολιτικών έγινε για όλους τους υπολοίπους ένα τεράστιο ελλειμματικό πρόβλημα. Μας γέμισε φοβίες, αβεβαιότητα και ανοίγει το δρόμο για τον κάθε εμποράκο που θα ’ρθεί να μας σώσει φέρνοντας μας χάντρες, καθρεφτάκια και κολιέδες για να μας πάρει το χρυσό, τις ενεργειακές μας πηγές, τις θάλασσες, τα βουνά, τους κάμπους και τον ήλιο. Ο κλήρος πέφτει σε μας τους αταξίδευτους, σε μένα, σε σένα, σε όλους τους Έλληνες πολίτες, που οι πρόγονοι μας αγωνίστηκαν για την ύπαρξη και την κυριαρχία αυτού τού τόπου. Θα το επιτρέψουμε αυτό;

Όλοι εμείς οι αταξίδευτοι…..