ΕΝΑ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙ
Κόκκινη κλωστή δεμένη,
στην ειρήνη μπερδεμένη
δωσ’ της κλότσο να
γυρίσει,
παραμύθι ν’ αρχινίσει
Η αγάπη κι η ομόνοια,
κάτω σπάθες και κανόνια
κατεβήκανε μια μέρα,
στο Λιτόχωρο πιο πέρα.
Παραμύθι, παραμύθι,
το κουκί και το ρεβίθι
Βόηθησε και συ να γένει,
όλη η γης αδελφωμένη
ΓΙΩΡΓΟΣ ΖΕΡΒΟΥΛΑΚΟΣ
ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Πρώτη πράξη
Τα «πρωτάκια» βαστούν στα χέρια τα LAPTOP γεμάτα
χαρά! Τώρα θα μπορούν να κατεβάζουν τα
τραγούδια που τους αρέσουν από το Ίντερνετ και θα παίζουν και τα παιχνίδια που
γουστάρουν.
Όμως υπάρχει ο κίνδυνος από τις συμμορίες ανηλίκων που χτυπούν τους μαθητές για να τους πάρουν τα κινητά και το
χαρτζιλίκι.
Μήπως θα έπρεπε να προβλεφθεί μια λύση ώστε να είναι
ολοκληρωμένη η προσφορά σκέφτηκε ο μικρός Μανώλης, ίσως ένα μικροτσίπ-
φωτογραφική μηχανή που θα είναι
συνδεδεμένο με την Αστυνομία κι έτσι ο κλέφτης ανοίγοντας το laptop θα
φαίνεται το πρόσωπό του στην οθόνη κι η αστυνομία θα τον συλλαμβάνει. Ήταν τόσο έντονος ο προβληματισμός του Μανώλη που
εξαντλήθηκε και τον πήρε ο ύπνος στον καναπέ του σαλονιού…….
Δεύτερη πράξη
Τα δελτία ειδήσεων των οχτώ μιλάνε για χιλιάδες laptop που
χάθηκαν σε μια βραδιά
με περίεργο τρόπο. Ο διευθυντής της αστυνομίας ενημερώνει το
κοινό και τους άμεσα ενδιαφερόμενους δηλαδή τα «πρωτάκια» ότι η προστασία με το
μικροτσίπ- φωτογραφική μηχανή απέτυχε. Ανοίγοντας την οθόνη αντικρίζεις έναν κλόουν που σου βγάζει
τη γλώσσα κι αυτό συμβαίνει σε όλα τα laptop με
τον ίδιο κλόουν που επιδεικνύει τη γλώσσα του κοροϊδευτικά…..
Ο Μανώλης ιδρωμένος από το φόβο του αλλάζει πλευρό στον
καναπέ…..
Τρίτη πράξη
Τελικά τα όνειρα γίνονται παραμύθια με επιρροές από αμερικάνικα θρίλερ και ότι
άλλο έχει επιφορτίσει το αγνό μυαλουδάκι ενός μικρού παιδιού.
Ετούτη τη φορά ο Μανώλης βλέπει στο όνειρό του τα κομπιούτερ
υψηλής νόησης
που ξεπερνούν τις δυνατότητες του ανθρώπου, απεγκλωβίζονται
και αποφασίζουν να κατακτήσουν τον πλανήτη. Οι άνθρωποι συγκεντρώνονται σε υπόγεια καταφύγια ή κρύβονται
στα βουνά για να σωθούν από τους καταχτητές.
Το όνειρο κατάντησε εφιάλτης για το μικρό Μανώλη!
Τέταρτη πράξη
Ακούγεται η φωνή του πατέρα του.
-Μανώλη σε πήρε ο ύπνος στον καναπέ, πώς και δεν ασχολείσαι
με το laptop σου;
Ο Μανώλης πετάγεται λες και τον βάρεσε ηλεκτρικό ρεύμα. Θέλει
να ευχαριστήσει τον πατέρα του που τον έβγαλε από τον εφιάλτη, όμως δεν έχει τη
δύναμη να μιλήσει. Απλά χαμογελάει γιατί αισθάνεται ασφάλεια δίπλα στο γονιό
του.
Πέμπτη πράξη
Είναι το μεσημεριανό Κυριακάτικο τραπέζι. Όλοι είναι
χαρούμενοι μα πιο πολύ ο Μανώλης που χαζεύει τα πολύχρωμα λουλούδια στο βάζο. Τότε ακούγεται η φωνή της μητέρας του:
- Παιδί μου σε βλέπω αλλαγμένο τις τελευταίες μέρες. Τι σου
συμβαίνει;
Δεν χαλάς πια ατελείωτες ώρες στο laptop σου. Μήπως είσαι άρρωστος; Θέλεις να σε πάμε σ’ έναν γιατρό να σε εξετάσει;
Και ο Μανώλης με ύφος ώριμου άντρα απαντά.
-Όχι μητέρα, τώρα είμαι καλά. Τώρα θέλω να απολαύσω τις μυρουδιές
και τα χρώματα, τη φύση και τα δέντρα, τη θάλασσα, τον αέρα, τη βροχή και τα
ζώα κι ότι υπάρχει γύρω μου. Τα παιχνίδια, τους φίλους μου, τις εκδρομές. Όσο
για το laptop, θα του δώσω
το χρόνο που του χρειάζεται, δηλαδή όσο
χρόνο μου χρειάζεται εμένα. Τίποτα παραπάνω!
Επίλογος
Να καμιά φορά που τα όνειρα
μας βοηθούν για να ξεπεράσουμε τη
δύσκολη συνέχεια. Το υποσυνείδητο έπαιξε το ρόλο που έπρεπε κι από την άλλη
είναι και το DNA των Ελλήνων
με το «ΠΑΝ ΜΕΤΡΟΝ ΑΡΙΣΤΟΝ ». Η
αλήθεια είναι ότι στο χαρτί γράφουμε ότι θέλουμε, ειδικά όταν πρόκειται για
παραμύθι κι όταν θέλουμε να παινέψουμε και
τη φυλή μας, και να φουσκώνουμε κι από
καμάρι. Όμως ας είναι αιτία αυτό το παραμύθι για να δούμε τα πράγματα πιο ώριμα
εκτιμώντας τους κινδύνους που φέρνει η κάθε καινούργια τεχνολογία όταν δεν «λαμβάνει σοβαρά
υπ’ όψιν» τη φύση και τον άνθρωπο.
