Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου 2014

ΜΑΚΡΙΑ ΚΙ ΑΛΑΡΓΑ


             ΜΑΚΡΙΑ ΚΙ ΑΛΑΡΓΑ



                                           Τα όνειρά σου μην τα λες γιατί μια μέρα κρύα
                                           Μπορεί και οι φροϋδιστές να ρθουν στη εξουσία
                                           Δέκα λογιώ οι παλικαριές οι εννιά να δραπετεύεις
                                           Και οι αγάπες δυο λογιώ στη μια καλογερεύεις…..
                                                                                      
                                                                                ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ

ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Ξέρεις τι θα πει να παίζει ένας δίσκος στο πλατό και να κολλήσει η βελόνα;
Ακούς ένα ατέλειωτο replay σε μια νότα, σε μια λέξη. Μια διαρκής επανάληψη.
Να κάτι σαν το κινέζικο βασανιστήριο με τη σταγόνα το νερό. Η λύση όμως είναι απλή. Σηκώνεις το βραχίονα και καθαρίζεις το δίσκο. Αν επαναλαμβάνεται το κόλλημα, προχωράς παρακάτω. Η σωστότερη λύση: πετάς το δίσκο από το παράθυρο  και αγοράζεις άλλον και αν δεν βρίσκεις δίσκο, αγοράζεις c.d.
Μεγάλη μάλλον η εισαγωγή, εύστοχη όμως. Πρέπει να δίνεις γρήγορες λύσεις και να προχωράς μπροστά. «Τα στάσιμα μυρίζουν» λέει η λαϊκή θυμοσοφία «τα πάντα ρει» λέει ο Ηράκλειτος
Ξέρεις τι είναι να διεκδικείς ένα έργο σε δημοπρασία και αυτό να έχει ήδη ανατεθεί;
Να δίνεις εξετάσεις για διορισμό και οι θέσεις να είναι κατειλημμένες από πριν  με τους γνωστούς τρόπους; Να αγωνίζεσαι στα ίσα και να χάνεις, αφού αυτό ήταν προκαθορισμένο; Είναι αυτά που λέμε «τα στημένα».
Διαρκώς επιβεβαιώνομαι πως αυτός ο τόπος δεν αλλάζει με τίποτα κι ας επεκτείνεται
Καλλικρατικά στα άκρα.   
Θα ’θελα να απολογηθώ πως ποτέ δεν διεκδίκησα τον τίτλο ή το ρόλο του δημοσιογράφου. Θέλω όμως να κρίνω. Κι είναι κάτι τύποι που γράφουν όλο τα ίδια και τα ίδια αλλάζοντας απλώς τον τίτλο του κειμένου, την επικεφαλίδα δηλαδή.
Και μπαίνουμε τώρα «στο ψητό» στο θέατρο του παραλόγου και στη διανομή των ρόλων.
Ξέρεις τι είναι να κάνεις audition για τη διανομή των ρόλων και αυτοί να έχουν διανεμηθεί σε φιγούρες, που έχουν προεπιλεγεί από το προηγούμενο έργο; Κι είναι  αυτές οι φιγούρες, συλλέκτες ζαρζαβατικών του κέντρου και των περιχώρων! 
Δεν διδάχτηκαν από την απαξίωση του κόσμου και την απόρριψη και εξακολουθούν να λανσάρονται. Είναι η ίδια περίπτωση με την κολλημένη βελόνα στο δίσκο.
Έτσι προδιαγράφεται και το αποτέλεσμα … «Εκεί, εκεί στη Β Εθνική, μαζί με το Αιγάλεω και την Προοδευτική»!
-Οδηγέ σταμάτα να κατέβω…… δεν τους αντέχω άλλο……
Τους έπιασαν οι αγάπες. Ακούγεται τώρα τελευταία η δημιουργία ενός ψηφοδελτίου ακαταλαβίστικης συνένωσης, που θα αποτελείται από πρώην υποψηφίους δημάρχους. «Η αγάπη είναι ο φόβος που μας ενώνει με τους άλλους», όπως θα ’λεγε κι ο ποιητής.
Έχει καθαρά τοπικιστικό χαρακτήρα και είναι μια σύμπραξη κόντρα στον ξενόφερτο άποικο. Η επιλογή του επικεφαλής δείχνει τουλάχιστον έλλειψη αισθητικής.
Εύχομαι να είναι μια κακόγουστη φάρσα και η πληροφορία αναληθής.
Τα οικονομικά μέτρα επηρεάζουν την αγορά. Γνωστοί εμπορικοί δρόμοι της πρωτεύουσας έχουν μετατραπεί σε νεκροταφεία καταστημάτων και έκθεσης κατεβασμένων ρολών και λουκέτων.
Ξεκινά ο δεύτερος γύρος απολύσεων. Αυτή τη φορά των εργαζομένων των ΔΕΚΟ.
Παρόλα αυτά εγκρίθηκε η δεύτερη δόση του δανείου από την Τρόικα……

Έκλαψε η Μόσχα. Καπνοί στο μαυσωλείο.
Φωτιά στα σιτάρια και στα ρώσικα μάτια δάκρυα
Θα σβήσουν τη φωτιά με τη δύναμη των δακρύων
Θα σβήσουν τη φωτιά με τη δύναμη της βροχής
Θα σβήσουν τη φωτιά με η δύναμη της ψυχής
Θα την βρουν την άκρη
Θα σώσουν ο ένας τον άλλον!
Θα ορθοποδήσουν!
Εμάς ποιος μας σώζει;
Στο παρελθόν τη λέξη μάζα την χρησιμοποιούσαν στις επιστήμες στη Φυσική, στη Μηχανική, σε αντικείμενα, σε εμπορεύματα, σε σκουπίδια. Παραδείγματος χάριν λέγανε μια μάζα παλιοσίδερα, μια μάζα από σκουπίδια, μια μάζα από μπάζα.
Σήμερα η μάζα παίρνει και ανθρώπινο χαρακτήρα. Δηλαδή λέμε «το μαζικό κίνημα», «η μαζική συγκέντρωση», «η άμορφη μάζα». Το μόνο κοινό που απέμεινε είναι πως
«η μάζα είναι μπάζα».
Όταν είσαι εκτός κυκλώματος, θα σε φάει ο λύκος. Όταν είσαι εντός, θα ανταμειφθείς. Πρέπει όμως να είσαι αφοσιωμένος στους όρους τους και στις εντολές τους. Από δεκατεσσάρων χρονών πάλεψα με Θεούς και Δαίμονες, με ρουφιάνους και καθίκια. Δεν θα αλλάξω τώρα.

*Η αγάπη είναι ο φόβος που μας ενώνει με τους άλλους. Μανόλης Αναγνωστάκης