Δευτέρα 15 Σεπτεμβρίου 2014

ΟΙ ΑΣΚΟΙ ΤΟΥ ΑΙΟΛΟΥ


          ΟΙ ΑΣΚΟΙ ΤΟΥ ΑΙΟΛΟΥ
Η ΑΛΛΙΩΣ «ΣΤΑΣΟΥ ΜΥΓΔΑΛΑ»



                                            Ήταν ο τόπος μου βράχος και χώματα
                                             ήλιος και μαύρο κρασί
                                             όργωνα θέριζα και με τον Όμηρο
                                             σε τραγουδούσα, λαέ μου.
                                             Πάνω στα κύματα νύχτες ολόκληρες
                                             σε ονειρεύτηκα.
                                            Ήταν ο τόπος μου σαν το χαμόγελο
                                             όνειρο καθημερνό
                                             κάποιος το πούλησε, κάποιος το ρήμαξε
                                             σα δανεισμένη πραμάτεια.
                                            Τώρα τ’ αγόρια μου παίζουν το θάνατο
                                             στα χαρακώματα.
                                                                                  
                                                                                   ΚΩΣΤΑΣ ΜΥΡΗΣ


ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Μια πόλη σκονισμένη και γεμάτη σκουπίδια μοσχοβόλησε με φρου-φρου κι αρώματα
Gucci, Armani, Givenchy, λιβάνια και κεριά, βαριά τιμαλφή και φτηνά faux bijoux, σκόρδο από τζατζίκι, τσίκνα από κοντοσούβλι ποτισμένη βαθειά στα κοστούμια των εκλεκτών. Κραγιόνια και έντονα αρώματα από καβαλίνες και λιτρουβιό.
Μια φιέστα ακόμα, από μια καινούργια ομάδα εμπειρογνωμόνων. Ο προηγούμενος πήγε ταξίδι αναψυχής. Κουράστηκε από τον τεράστιο φόρτο εργασίας. Χρειάζεται  μεγάλη προσπάθεια για να διαλύσεις τα πάντα!
Τώρα οι καινούργιοι είναι στην αναμονή των budget.Τα πακέτα θα έρθουν εξ ουρανού. Θα τα στείλει ο πρόεδρος της Barcelona μαζί με τον Αη-Βασίλη και τους  τρεις μάγους  για να προβάλλει ο κάθε άσχετος και άτεχνος τον εαυτό του.
Οι γλύπτες του μετάλλου παραμένουν βουβοί στο σκοτάδι περιμένοντας το σύνθημα της έναρξης.
Παράγω τέχνη σε μυστικές σήραγγες προστατευμένος από άθλιες συναγωγές  βαρβάρων που μου στερούν τις αίθουσες, όμως στην αποθήκη είναι το κουτί με τα αστέρια. Τ’ αστέρια είναι φωτεινά όνειρα που πήγανε χαμένα. Σβησμένες φωνές παιδιών που χάθηκαν τη νύχτα. Φωτεινές διαμαρτυρίες ποιητών που γιουχαίστηκαν από αμόρφωτους, λαϊκιστές και φερέφωνα της εξουσίας.
Μην αφήνεις βρώμικες πατούσες να περπατάνε πάνω στο μυαλό σου, έλεγε ο Leo Buskalia.
Οι δρόμοι δίνουν την ιδέα, την είδηση, τη λύση: «Η ΦΟΡΟΔΙΑΦΥΓΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ», 
«Η ΑΝΥΠΑΚΟΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΤΡΟΠΗ». Και πράγματι, όταν έχεις να κάνεις με ένα ληστρικό κράτος, κάπως πρέπει να προφυλάξεις τον εαυτό σου. Κάπως πρέπει να προστατευτεί το σύνολο. Εξακολουθώ να πιστεύω πως η αντίσταση θα πρέπει να είναι συλλογική και όχι ατομική.
Ο Τσίπρας μίλησε στη βουλή για υποτελείς και υποταχτικούς. Οι εκπρόσωποι των κομμάτων καλέστηκαν μετά από την κατάθεση του πολυνομοσχεδίου. Η Κυβέρνηση δεν χαλάει τα χατίρια του ΔΝΤ και η έννοια της δημοκρατίας μπάζει από παντού.
Ο λαός παραμένει παγωμένος και αμήχανος χωρίς κατεύθυνση και προσανατολισμό.
Έχει χαλάσει η πυξίδα
Η συνταγή των άλλων είναι δεδομένη. Μας παίζουνε στα ζάρια και στα χρηματιστήρια.  
Οι Γερμανοί ξανάρχονται αργά και σταθερά κατεβάζοντας το κόστος της εργασίας και εξαγοράζοντας φτηνά τη γη μας. Στόχος: γινόμαστε υπηρέτες στον τόπο μας. Θίγεται η εθνική μας ανεξαρτησία και η εδαφική μας ακεραιότητα.
Τώρα οι μορφές αντίστασης και πάλης δεν θα είναι τα καρυοφύλλια και τα ντουφέκια. Χρειάζονται καινούριες μορφές αντίστασης. Οι αριστερές δυνάμεις είναι υποχρεωμένες να συσπειρωθούν και να προτείνουν λύσεις στο λαό.
Αλλιώς … αλλιώς θα μας φάει ο λύκος.