Ο ΤΣΑΡΛΥ
ΤΣΑΠΛΙΝ
ΜΙΛΑΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΡΟΛΟ
ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΠΑΙΞΕ
Αφού φωνάζουν όλοι αυτοί
κι αφού σκοτώνουν στ’ όνομά μου,
πες αναβάλλεται η
γιορτή πάω να ξαπλώσω στα καρφιά μου.
Πες τους ο χρόνος πως
τρελάθηκε δεν κάνει στάση Γολγοθά,
πες ο παράξενος πως
χάθηκε κι έφυγε οριστικά.
Active member
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ ΚΕΙΜΕΝΩΝ
ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Ο Τσάρλυ Τσάπλιν ο
γνωστός Σαρλώ, ο μικρόσωμος αλήτης, ο αντιήρωας με τα φαρδιά παντελόνια, τα
τεράστια παπούτσια, το γιλέκο, το ημίψηλο,
το κοντό παλτό και το
μπαστούνι ψυχαγώγησε και θα
ψυχαγωγεί εκατομμύρια φίλους, θεατές του
κινηματογράφου.
Ήταν ο σκηνοθέτης, ο σεναριογράφος, ο ηθοποιός,
αυτός που επιμελείται τη μουσική, τα σκηνικά και τα κοστούμια. Ο μεγαλοφυής
καλλιτέχνης έγινε παγκόσμια γνωστός με τις
κλασικές του ταινίες, όπως «Ο Σαρλώ και το χαμίνι», «Ο Χρυσοθήρας», «Το
Τσίρκο», «Τα φώτα της πόλης», «Μοντέρνοι καιροί»,
«Ο Δικτάτορας».
Ο μεγάλος
πρωταγωνιστής, ο μύθος του βωβού κινηματογράφου, ο άντρας που αρνήθηκε την
Αμερικανική υπηκοότητα, άφησε πίσω του ένα όνειρο απραγματοποίητο, ένα ρόλο που
οι συνθήκες δεν του επέτρεψαν να παίξει.
Τα αφηγείται όμως ο
ίδιος καλύτερα …
«Ο ρόλος που ονειρευόμουν και δεν έπαιξα είναι του Ιησού Χριστού. Έχω
μελετήσει τη βίβλο και αρκετές εργασίες πάνω στη χριστιανική θρησκεία. Επιπλέον
γνωρίζω όλες τις πεποιθήσεις και τα δόγματα και θεωρώ ότι ο πιο ισχυρός, ο πιο επιβλητικός
ήρωας που έζησε ποτέ, έχει παραποιηθεί τρομερά από την παράδοση.
Δεν ήταν μόνο ένας άνθρωπος με μακριά μαλλιά, που φορούσε
ένα λευκό χιτώνα,
μιλούσε με ιερατική φωνή και που έμοιαζε κουρασμένος και ταλαιπωρημένος.
Μερικοί θα μας έκαναν να πιστέψουμε ότι ήταν μια βασανισμένη, καταπιεσμένη μορφή,
που επιζητούσε να ενσταλάξει φόβο στις ψυχές των ανθρώπων.
Η άποψή μου είναι ότι ήταν ένας υπέροχος, αρρενωπός,
οξύθυμος άνθρωπος.
Θα τον έκανα πραγματικό και ανθρώπινο, την προσωποποίηση της
δύναμης με μια ισχυρή διάνοια και θέληση. Ήταν ένας άνθρωπος που έτρωγε καλά,
που έπινε καλά και αγαπούσε την παρέα των συντρόφων του. Η παρουσία του σε
οποιαδήποτε συγκέντρωση θα ήταν αρκετή για να δημιουργήσει μια άμεση ατμόσφαιρα
από καλό χιούμορ και ευτυχία. Τον βλέπω να λέει στους ανθρώπους σε μια
συγκέντρωση:
«Ας φάμε, ας πιούμε
και ας γίνουμε χαρούμενοι και ευτυχισμένοι!»
Ήταν με άλλα λόγια ένας άνθρωπος ισχυρότερος από τους συγχρόνους
του, γεμάτος ζωή, που είχε τη δύναμη να επιβάλλεται στους άλλους και στο κάθε
τι σε οποιαδήποτε περίσταση.
Δεν πιστεύω ότι ο Πόντιος Πιλάτος σκόπευε να στείλει το Χριστό
στο θάνατο.
Ο Πιλάτος άκουσε την κατηγορία εναντίον του και ρώτησε «Τι
θα κάνουμε αυτόν τον άνθρωπο»; και κάποιος ηλίθιος μέσα απ’ το πλήθος φώναξε «Να
τον σταυρώσουμε»! Η κραυγή αυτή άρχισε να επαναλαμβάνεται από τους άλλους και
σύντομα το δικαστήριο είχε βγάλει την ετυμηγορία του. Η ψυχολογία του πλήθους
είχε θριαμβεύσει και ο Ιησούς θυσιάστηκε χωρίς προφανή αιτία.
Αν μπορούσα να
παραγάγω μια ταινία σχετικά με τον Ιησού Χριστό, θα τον έδειχνα να επευφημείται
με πάθος από άνδρες, γυναίκες και παιδιά, που θα ήθελαν να τον αγγίξουν για να
νιώσουν λίγο από τον μαγνητισμό και τη δύναμή του.
Αλλά για κάποιους
γνωστούς λόγους, δεν προβλέπω να φτιάξω ποτέ μια τέτοια ταινία για τη ζωή του Χριστού. Μπορείτε να φανταστείτε τη θύελλα που θα προκαλούσε στην
Αμερική. Θα λυπηθώ αν δε γίνει ποτέ, αλλά η Χριστιανική θρησκεία θα
έπρεπε να λυπάται περισσότερο. Πιστεύω ότι αυτή η εικόνα θα ήταν μια τρομερή
υπηρεσία προς τη θρησκεία, αν αυτή δίδασκε ότι ο Ιησούς άξιζε να λατρεύεται για
την ομορφιά του χαρακτήρα του και της προσωπικότητάς του.
Είδα μια φορά τον Ιησού σε ταινία. Τον παρουσίαζαν σαν να
υπέφερε από στομαχόπονο.
Ήταν αστείο και συνάμα γελοίο και εγώ θύμωσα τόσο πολύ
που έφυγα στη μέση της ταινίας.»
Ο λαϊκός ήρωας της παντομίμας,
ο τεράστιος κωμικός που με τις ταινίες του
έδωσε μια άλλη
διάσταση στην κωμωδία διασκεδάζοντας
νέους, γέρους και παιδιά, προσφέροντας γέλιο και ευχαρίστηση σε εκατομμύρια
θεατές δεν κατάφερε να πραγματοποιήσει
το όνειρο του, που παρέμεινε ανεκπλήρωτο…
