ΤΡΕΙΣ ΑΛΗΘΙΝΕΣ ΙΣΤΟΡΙEΣ
ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Μια αληθινή ιστορία που μοιάζει με παραμύθι διαδραματίζεται σε
μια πόλη με μερικές δεκάδες χιλιάδες κατοίκους. Μια πόλη που βρέχεται από θάλασσα
με επτά χιλιόμετρα παραλία και που δεν συναντάς ούτε περίπτερο για να αγοράσεις
τσιγάρα.
Και γύρω-γύρω βουνά, που τα τελευταία χρόνια τα επισκέπτεται
η φωτιά.
Αυτή η πόλη, μιας και δεν έχει επιμέλεια και τάξη, δεν έχει συχνούς
επισκέπτες.
Την επισκέπτεται όμως κατά καιρούς ο σεισμός και την τραυματίζει.
Μια η φωτιά, μια ο σεισμός, καίγεται και σπάει το κορμί της μικρής
αυτής πόλης.
Τότε μαζεύτηκαν οι Σοφοί και είπαν πως πρέπει να φέρουμε τη Μαρίνα.
Η Μαρίνα ήταν μια τραγουδίστρια από την πρωτεύουσα με αριστοκρατικό
ύφος, βελούδινο δέρμα, κατάξανθα μαλλιά και ακριβά φορέματα.
Οργάνωσαν απαγωγή, έβαλαν και κάτι γύφτους και την κλέψανε
και ήταν ευτυχισμένοι.
Όμως αυτό δεν συνέβαινε και με τη Μαρίνα, που αλλιώς είχε συνηθίσει:
κρύωνε, πείναγε και διψούσε. Το κορμάκι της είχε γεμίσει πληγές απ’ το σκληρό στρώμα. Κι
ας μην το συνεχίσω παρακάτω γιατί γίνεται μελό. Έτσι τελειώνει η πρώτη ιστορία
και πάμε για τη δεύτερη.
Ιστορία θεατρική με διαλόγους
και πρόζα
- Να στήσεις την εξέδρα για την συναυλία.
- Και τι τους πέρασες τους οικοδόμους, μαύρους;…….
- Όχι, γιατί μαύροι είναι ο Μiles Davis, o John Coltrane,
ο Fela Kuti, o Bob Μarley, o Martin Louther
King, o Nelson Mandela.
Και οι οικοδόμοι είναι οικοδόμοι……..
Χρώματα, Χρώματα, Χρώματα και αρώματα τραγουδούσε ο Χαρούλης
το ποίημα του Μιχάλη Κατσαρού, που το είχε πρωτοτραγουδήσει ο Νίκος Ξυλούρης.
Θυμάμαι το Μιχάλη που συντρώγαμε σ’ ένα ταβερνάκι στην Πλάκα
κι έτρωγε κάθε μέρα γίγαντες για να δυναμώνει και να φυλάει την πόλη από τους βαρβάρους.
Χρώματα, Χρώματα, άσε
τα καμώματα……
Οι παράγοντες πέρασαν από μακριά, δεν κάθισαν στις θέσεις
των επισήμων, είχαν υποστεί τροφική δηλητηρίαση και φοβηθήκαν μη λερώσουν τα καθίσματα.
Και με χρώματα και αρώματα τελειώνει η δεύτερη ιστορία για
να πάμε στην τρίτη με γεγονότα που συνέβησαν και που θα συμβούν.
Στην τρίτη ιστορία η
Μαρίνα πεθαίνει και τη θάβουν τιμώντας την με την παρουσία της εμπριμέ τραγουδίστριας.
Ακολουθεί παγκόσμια οικονομική κρίση.
Στο μεταθανάτιο γεύμα συμπεριλαμβάνονται πατατούλες, κρεατάκι,
μεζουρόκρασα και τσουρέκι.
Από το ραδιόφωνο ακούγεται ο Τζίμης Πανούσης που κατά
καιρούς με ξεκουράζει. Η λύση για την κρίση δίνεται με ένα από τα πρώτα του τραγούδια:
Σήκω να πάμε στα Καλάβρυτα
Στην Άγια Λαύρα και
στο Δομοκό
Δεν ξέρω τι μου ήρθε αγάπη
μου
Θέλω να μπω σε οδοντωτό.
