ΕΝΑΣ ΜΙΚΡΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ
Τη μέρα που ήρθα και σε βρήκα
Κάτω στο Πέραμα με τους γέρους
Στη θάλασσα να βρίζεις
Την κάμαρα που σε γέννησε και τον Ξέρξη
Στάθηκα δίπλα σου και σου είπα
Τα κεραμίδια θα γίνουνε τσιμέντο
Τα ξύλα θα γίνουνε πέτρες
Η αγάπη θα γίνει χρήμα
Τη μέρα που ήρθα και σε βρήκα
Κάτω στο Πέραμα με τους γέρους
Στάθηκα δίπλα σου και σου είπα
Θα μας ξεχάσουνε την Πέμπτη
Το Σάββατο
την ίδια ώρα θ’ αναστηθούμε
ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΡΟΝΑΣ
ΚΕΙΜΕΝΑ ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ
Μετά την κατάρρευση
του σοσιαλισμού για να αποδείξουν την
ευημερία του καπιταλιστικού συστήματος έστρεψαν τις μάζες στην κατανάλωση.
Αυτό δημιούργησε
πλαστικό χρήμα, υπερκατανάλωση άχρηστων προϊόντων,
καρτέλ, χρέη,
ανεργία, απολύσεις, αβεβαιότητα, τεχνητές
οικονομικές κρίσεις, τζόγο, χρηματιστήρια, διαφθορά.
Δεν φταίνε όμως οι
εργαζόμενοι για την ηθική και οικονομική κρίση του καπιταλισμού.
Διάβασα μια συνέντευξη ενός σύγχρονου θεωρητικού του
καπιταλισμού και διαπίστωσα πως ακόμα
και οι ίδιοι αντιλαμβάνονται την άνιση
κατανομή του πλούτου και την όλο
και μεγαλύτερη εξασθένιση των χαμηλότερων οικονομικών στρωμάτων και τάξεων.
Όπως επίσης και την επιθετική
συμπεριφορά των ιμπεριαλιστών κατά των μη ανεπτυγμένων χωρών της Ανατολής και
του Τρίτου Κόσμου. Και παροτρύνουν οι ίδιοι
τους επιχειρηματίες να βελτιώσουν τις συνθήκες εργασίας και των αμοιβών των
εργαζομένων, όπως και ευνοϊκότερους όρους
στις συναλλαγές του κοινού με τις τράπεζες. Το σύστημα όμως δεν διορθώνεται.. Ο καπιταλισμός έχει καταρρεύσει
Ζούμε τα τελευταία
επεισόδια της ήττας του.
Όλοι αυτοί οι εκσυγχρονιστές υπερασπίζονται
το σύστημα του καπιταλισμού και τη βελτίωσή του μιας και δεν βλέπουν
άλλο σύστημα να τον διαδέχεται.
Κατά βάθος υποψιάζονται και ανησυχούν. Αυτό το ζήτημα είναι στα χέρια της σύγχρονης
αριστεράς να οραματιστεί και να προτείνει στους λαούς το μοντέλο που θα στηρίζεται στην ισότητα, την ελευθερία και την
κοινωνική δικαιοσύνη.
Και θα τα καταφέρει. Ο λαός πάντα βρίσκει το δρόμο προς την
ανατροπή.
Αυτό όμως που παρατήρησα στην ανησυχία του Γάλλου θεωρητικού
είναι η πολιτιστική φθορά που υπέστη η
Δύση μετά την κατάρρευση του σοσιαλισμού.
Κι αυτό έχει να κάνει με την ηθική της κρίση.
Δεν θέλω να ασχοληθώ αναλυτικά, όμως στα χρόνια του Κλίντον,
στα χρόνια του Μπους, η ηθική κρίση της Δύσης
ήταν τεράστια, επικίνδυνη και θανατηφόρα.
Οι δημαγωγίες και οι υποσχέσεις όλων αυτών που δήθεν υπερασπιζόντουσαν την ελευθερία και τα ανθρώπινα δικαιώματα. αποδείχτηκαν
στην πράξη παραμύθια. Δημιούργησαν πολέμους,
βασάνισαν, εκτέλεσαν, δημιούργησαν
πολιτικούς πρόσφυγες, κατάστρεψαν το περιβάλλον, καταπάτησαν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και οι προθέσεις
τους δε δείχνουν πως κάτι θα αλλάξει.
Η δολοφονία του νεαρού Αλέξανδρου
και του Παύλου Φύσσα δεν αύξησε την
ένταση προς στιγμήν. Δηλαδή σα να ήτανε
κάτι σαν ανεμοστρόβιλος που κόπασε.
Εξακολουθεί ο άνεμος να κινείται κι αυτή τη φορά δημιουργικά. .
Νέα παιδιά πιάσανε
στα χέρια τους μουσικά όργανα και γράφουνε και στίχους καταγγέλλοντας το
καθεστώς. Γέμισε η Ελλάδα με συγκροτήματα μαθητών και φοιτητών που οργισμένοι
τραγουδάνε.
