ΑΝΤΙ EDITORIAL
Η συναισθηματική απογοήτευση όταν ένα δημιούργημά σου δεν εκτίθεται είναι μεγάλη.
Η ασπίδα όμως της αυτοπροστασίας είναι μεγαλύτερη.
Σίγουρα δεν είμαι χθεσινός, έχω υποστεί πολλά από τον ηλίθιο
ανταγωνισμό
της επαρχίας, από ατάλαντους βλάχους με υπεροπτικό εγωισμό -χωρίς
καμιά αιτία
και κανένα νόημα- και από κάθε λογής ηλίθιους και «νεόπλουτες κουραδομηχανές».
Αυτό συνέβη σε όλους τους χώρους, όπου εκδήλωσα τις ανησυχίες
μου: στην πολιτική,
στον συνδικαλισμό, στο ραδιόφωνο, στα έντυπα, ακόμα και
στον εργασιακό μου χώρο.
Είναι μεγάλο πράγμα το «κοστούμι»,
όπως έλεγε και ο σύντροφος Άσιμος.
Ένα περίβλημα κι από κάτω ο κλέφτης, ο έμπορος ναρκωτικών, ο
πoύστης,ο κερατάς,
ο απατεώνας, ο ρουφιάνος. Η αντίθεσή μου ως προς το κοστούμι και τη γενικότερη διακοσμητική σούμα των άλλων φαίνεται πως δημιούργησε αντιπαλότητες και ιδεολογικές κόντρες.
ο απατεώνας, ο ρουφιάνος. Η αντίθεσή μου ως προς το κοστούμι και τη γενικότερη διακοσμητική σούμα των άλλων φαίνεται πως δημιούργησε αντιπαλότητες και ιδεολογικές κόντρες.
Είναι και η αριστερή μου αντίληψη όταν κρίνω τα γεγονότα.
Όλα
αυτά μαζί (για να αποφύγουμε
και τις πολλές λέξεις) και πολλά άλλα δημιούργησαν την ανάγκη έκδοσης του βιβλίου
μου σε ηλεκτρονική μορφή, δηλαδή των δημοσιευμένων αλλά και αδημοσίευτων λογοκριμένων
άρθρων μου καθώς και της τρίτης ποιητικής μου συλλογής με τίτλο «Μην καπνίζεις στο κρεβάτι»και με υπότιτλο
«Το ροζ βιβλίο».
Ξέρω πως με διαβάζετε
πολλοί μέσα από τις εφημερίδες και από το blog μου
και σας ευχαριστώ.
Θα μου επιτρέψετε όμως να αφιερώσω αυτή την έκδοση στα νέα
παιδιά, στους φοιτητές, στους μαθητές και στους βιοπαλαιστές νέους που έρχονται
και μου λένε και τη δική τους γνώμη για κάθε άρθρο μου, καθώς επίσης και στον
πατέρα μου που του χρωστάω πολλά για τη διαμόρφωση του χαρακτήρα μου και των
επιλογών μου.
Καλή ανάγνωση.
ΤΑΚΗΣ ΠΟΛΙΤΗΣ